De gezondheidscrisis in Gaza is een tikkende tijdbom

Polio. Waterpokken. Hepatitis. De dreiging van epidemieën is groot in Gaza, dankzij Israëls opzettelijke vernietiging van de gezondheidszorg en sanitaire infrastructuur van de Strook. Zonder schoon water, riolering, afvalverwerking en voldoende onderdak, gaat de gezondheid van Palestijnen in Gaza snel achteruit. Kinderen en ouderen behoren tot de meest kwetsbaren en de tijd dringt. The Real News doet verslag vanuit Gaza, en spreekt rechtstreeks met sanitaire experts en lokale moeders over de omstandigheden die Israël heeft gecreëerd door zijn totale oorlog tegen het Palestijnse volk.

Producer: Belal Awad, Leo Erhardt
Videograaf: Ruwaida Amer, Mahmoud Al Mashharawi
Video-editor: Leo Erhardt

Transcriptie

Najwa Saleh:
Dit is mijn kleindochter. Ze is anderhalf jaar oud. Ze is ontheemd
toen ze zes maanden oud was. Het is een schande dat dit haar overkomt. Kijk naar haar rug. Kijk!
Ze heeft last van waterpokken en huiduitslag.
Kijk, kijk! Dit is een schande om een ​​kind te overkomen. Ze slaapt in een tent. Ze lijdt
van de hitte, het vervuilde water.

Verteller:
Stijgende temperaturen, een gedecimeerd water- en rioolsysteem, extreem beperkte toegang tot
water en de cycli van verplaatsing hebben allemaal bijgedragen aan een ramp voor de volksgezondheid in
Gaza. Najwa Saleh en haar familie werden meerdere malen ontheemd voordat ze de meeste
onlangs in Deir Al Balah. Hier worden ze, naast bommen, geconfronteerd met een subtieler sluipend gevaar.

Najwa Saleh:
Verplaatsing is eerlijk gezegd erg moeilijk geweest,
heel erg moeilijk. We zijn moe, onze psychologische toestand is slecht. Ik heb acht mensen in een kleine
tent. De zon heeft ons vernietigd, de hitte doodt ons. Ik bedoel, we worden verplaatst van plaats
om te plaatsen en we zijn moe. Het is echt moeilijk. Water is een probleem, we kopen
een gallon water voor 4 shekels (1,2 USD). We krijgen hier op de universiteit water en het is zout! Het is
zeewater, en zeewater verbrandt het lichaam. Ik heb kinderen en kleinkinderen, hun huid is
helemaal bedekt met vlekken. We hebben ze naar de dokter gebracht en ze worden niet beter. Ik zweer het bij god mijn kleindochter, we hebben iets op haar lichaam gedaan maar het gaat niet weg. Haar lichaam is eng. Als je haar lichaam zag, was het eng. Ik bedoel, we zijn echt heel erg moe. We smeken God om dit verhaal af te maken. We zijn heel erg moe. Ons leven is een hel geworden. Alle andere landen kijken toe, terwijl we worden gemarteld.

Verteller:
Hier in Deir El Balah, waar Najwa momenteel woont, zijn monsters genomen van de
rioolwater in juli onthulde de aanwezigheid van het poliovirus. Een zeer besmettelijke ziekte,
veroorzaakt door slechte sanitaire voorzieningen. Polio kan talloze gezondheidsproblemen veroorzaken voor geïnfecteerde mensen,
en kan leiden tot verlamming en in sommige gevallen zelfs de dood. Rawiya Sultan Ayyad, is een andere
vluchteling die onlangs naar Deir Al Balah is verhuisd.

Rawiya Sultan Said Ayyad:
De jeuk, we hebben hier allemaal schurft. Volwassenen en kinderen, we hebben allemaal schurft. Vanaf het moment dat we
kwamen naar Deir (al Balah). Meer dan de andere plaatsen waren we in Khan Yunis, toen Rafah en
toen kwamen we hier en hier was het het ergst. Al mijn kinderen hebben huidinfecties. Al
hen, vanaf mijn 5-jarige en ouder, zijn ze allemaal kinderen. We hebben ook iemand met nier
problemen met ons hier en het vervuilde water treft hem. Met betrekking tot
verontreinigd water, het is iets moeilijks voor ons. We hebben allemaal dermatitis opgelopen. Er is hier ook hepatitis door gebrek aan sanitaire voorzieningen en gebrek aan beschikbare schoonmaakproducten. We zitten in een heel moeilijke situatie. Moeilijker dan moeilijk. Er is geen werk. Mijn man zit gevangen. Mijn kinderen werken niet. Het is een extreem moeilijke tijd. Behandeling is moeilijk. Alleen de antihistaminica, maar zelfs die zijn niet beschikbaar. Al ongeveer 3 maanden is er niets beschikbaar in een kliniek, apotheek of overheidsapotheek.

Verteller:
Noor Al Huda is een milieudeskundige die voor lokale autoriteiten in Gaza werkt.
beschrijft de huidige situatie.

Noor Al Huda Abu Muaylik:
Hier zijn ontheemden afhankelijk van zout zeewater en van drinkwater dat letterlijk
gemengd met rioolwater. Zoals u hier kunt zien zijn er meren van rioolwater, die autoriteiten
kan niet schoonmaken vanwege gebrek aan brandstof en gebrek aan elektriciteit en vanwege de veiligheidssituatie die
maakt het moeilijk om verzorgd te worden.
Waar we ons nu bevinden is het gebied van Al Bassa, dat laag ligt en daarom de groei van de bevolking stimuleert.
rioolwater om hier te verzamelen dit gebied is niet aangesloten op het rioolsysteem in Gaza, zelfs
voor de oorlog vertrouwde men op septic putten. Sinds de oorlog vertrouwt iedereen hier zonder uitzondering op
op septic putten in de tenten. Er zijn beerputten die aanwezig zijn in de kampen waar
mensen slapen, eten en drinken vanwege een gebrek aan rioleringssystemen en een gebrek aan huizen waar mensen kunnen wonen.
verloren in het licht van deze oorlog.

Verteller:
Voor Najwa en haar familie is de situatie in Deir Al Balah ondraaglijk geworden.

Najwa Saleh:
We zijn weggelopen vanwege onze kinderen, nu leven we met vervuild water
en de ontberingen van het leven in tenten. Ons leven is ondraaglijk geworden.
Mijn kleinzoon, kijk naar zijn rug. Kijk. Kijk, kijk. Hier, kijk.
Er is geen zeep, geen schoonmaakmiddelen. We wassen met afwasmiddel. We maken schoon
met afwasmiddel. We vegen af ​​met afwasmiddel. We wassen onze handen.
Al deze microben en bacteriën zijn niet goed. Het is allemaal gewoon zout en het maakt niet schoon,
vertel me niet dat het goed is en dat het werkt. Hun lichamen zitten vol met vlekken. Wij volwassenen, wij ook
het opgelopen. Van het vervuilde water en het riool. Wij volwassenen kregen het.

Verwant