Doug Cameron
Het begon te ontrafelen toen de conservatieve premier Robert Menzies besloot om particulier woningbezit op te zetten door sociale woningbouw te verkopen. Dat was een strategie om mensen van arbeidersklasse te veranderen in mini-kapitalisten. Sindsdien hebben overheden in toenemende mate de woning bekeken in termen van winst en investeringen in plaats van als een mensenrecht.
Dat is de aandacht verschoven van het beleid dat prioriteit geeft aan betaalbare, stabiele en hoogwaardige huizen voor mensen in de arbeidersklasse. Dus ik beweer dat er een andere manier is om huisvesting te doen die niet verankerd is in wat het beste is voor de markt- en onroerendgoedspeculanten. Dat is het soort fundamentele debat dat arbeid zou moeten hebben.
Gedeeltelijk gaat het om belastinghervorming. Ik bedoel, de meeste economen begrijpen dat kapitaalbelastingconcessies en negatieve huizenprijzen voor gearingstijgingen omhoog gaan, toch? Maar dat is op dit moment van de tafel voor beide grote partijen. Zelfs Labour -politici zijn niet geïnteresseerd in het debatteren van huisvesting als een mensenrecht.
Dit heeft een soort racistisch argument geholpen in het debat te sluipen, namelijk het idee dat immigratie de huizenprijzen verhoogt. Ik denk dat het verkeerd is om te capituleren voor het argument dat het verminderen van migratie de focus moet zijn van het debat over het woningbeleid. Ik heb hier gemigreerd en immigratie is een positieve economische en sociale bestuurder in dit land geweest.
Nu denk ik niet dat Labour naar de volgende verkiezingen gaat en zegt dat het negatieve gearing gaat veranderen. Maar negatieve versnelling moet op de langere termijn worden behandeld, omdat het vooral ten goede komt aan rijke speculanten. En ik hoop dat de ALP naar de verkiezingen gaat met een robuust beleid dat huisvesting formaliseert als een mensenrecht.
Er zijn mensen die miljoenen dollars kunnen betalen voor een huis. Maar voor de meeste jonge Australiërs zal dat nooit een optie zijn. Om dat aan te pakken, heeft arbeidsbeleid op lange termijn nodig.
Een ding dat ik wil zien is een nieuwe woningcommissie die onder de infrastructuurportfolio ligt, in plaats van sociale voorzieningen en schatkist. Dat bureau zou meer openbare en gemeenschapshuisvestingsprojecten plannen en bouwen. Het zou de particuliere woningmarkt niet doden, maar het zal gezinnen een veel beter leven geven dan de status quo.
Bron: jacobin.com
