Terwijl Wall Street kelderde en meer dan US $ 6 biljoen afsloeg in de dagen nadat Donald Trump’s 2 april ‘wederkerige’ tariefaankondigingen van Donald Trump, de president op sociale media plaatste: “Alleen de zwakken zullen falen!”
Maar aandelenmarkten weigerden zich te vestigen uit hun wilde paroxismen. De Treasury -markt, die de Amerikaanse overheid en het wereldwijde financiële systeem onderschrijft, vertoonde ook tekenen van stress.
Gisteren gaf Trump toe en gaf beleggers de schuld die ‘een beetje yippy werden; een beetje bang’. Voorlopig is een totale wereldwijde handelsoorlog afgewend. Trump nam de wereld en de financiële markten op en kwam de tweede best af. Maar dit zal niet het einde van de zaak zijn. “Niets is voorbij”, hield hij vol.
Internationaal is Trump’s crash-of-crash-through-strategie om zoveel mogelijk concessies te extraheren voor het Amerikaanse kapitalisme. Slecht land, rijk land, bondgenoot of tegenstander – alle staten zijn op de hoogte gebracht. Commerce Secretary Howard Lutnick, sprekend over het CBS -nieuwsprogramma Geconfronteerd met de natie Op 6 april schetste wat de administratie de inzet beschouwt:
“Je moet je realiseren dat dit een kwestie van nationale veiligheid is. Ik bedoel, we maken geen medicijnen meer in dit land. We maken geen schepen. We hebben niet genoeg staal en aluminium om een strijd te vechten, toch? Al onze halfgeleiders worden in het buitenland gemaakt … [T]Hij punt is dat je de macht van de Verenigde Staten van Amerika moet resetten en het tegen al onze bondgenoten en onze vijanden moet resetten. “
“Waarom zou hij zelfs onze bondgenoten zo behandelen?”, Vraag hij zoveel Amerikaanse commentatoren. Misschien is het omdat, zoals Tom Wolfe al lang geleden opmerkte, de ultieme kracht ze alleen maar ziet springen.
Het primaire doelwit blijft echter China, dat tot nader order van 125 procent wordt geconfronteerd. Sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1989-91 hebben Amerikaanse administraties één overkoepelende nationale veiligheidsprioriteit gehad: om te voorkomen dat een peer-competitor staat opduikt. Ze faalden.
China heeft de meest uitgebreide en efficiënte industriële economie ontwikkeld die de wereld ooit heeft gezien. Het breidde zijn wereldwijde handelsnetwerk uit, ondanks de pogingen van de eerste Trump -administratie en de daaropvolgende Biden -administratie om het te ondermijnen. Het heeft zijn leger snel gemoderniseerd, een leider geworden in hightech engineering en AI-toepassingen en getransformeerd in een staat met wereldwijd bereik en belangen-een diplomatieke krachtpatser.
Trump gelooft dat hij de remedie heeft. Toch zijn de Gyraties van deze week niet alleen een kwestie van geopolitiek en handel.
In het algemeen zijn de tarieven een aanval op de arbeidersklasse – het versterken van prijzen en het belasten van consumptie om de overheid de budgettaire ruimte te geven om door te gaan met verlaging van de vennootschapsbelasting. Terwijl het buitenland de schuld geeft van het zogenaamd vernietigen van de Amerikaanse economie en het leven van miljoenen werknemers, let Trump het ministerie van arbeid en aanvallende agentschappen die de rechten van werknemers beschermen.
Hij probeert nationale bestuursleden van de nationale arbeidsrelaties te zuiveren die als sympathiek voor vakbonden worden beschouwd. (De NLRB handhaaft arbeidswetten die het recht beschermen om lid te worden van een vakbond en zich te organiseren op de werkplek.) Vorige maand heeft de president een uitvoerend bevel uitgegeven om een einde te maken aan collectieve onderhandelingsrechten voor maximaal 1 miljoen federale werknemers.
Dit alles maakt deel uit van een bredere golf van “deregulering” die is ontworpen om Amerikaanse kapitalisten te versterken en de capaciteit van de arbeidersklasse te verzwakken om zichzelf te verdedigen – een voorwaarde voor zowel de winstgevendheid van het bedrijf thuis als krachtprojectie in het buitenland.
Trump voert inderdaad oorlog tegen iemand die wordt gezien als een obstakel voor zijn reactionaire, ultranationalistische agenda. Van student-anti-oorlogsactivisten tot liberale advocatenkantoren, van nationale veiligheidspersoneel die ontrouw tot de president werden beschouwd tot universiteiten en scholen die de echte geschiedenis van Amerika onderwijzen, van antidiscriminatiewetten tot de vakbondsbeweging-Trump neemt een sloopbal aan het Amerikaanse maatschappelijk middenveld en zuivert de staat van alle oppositie tegen zijn programma.
Een deel hiervan is puur ideologisch-zoals het anti-wetenschappelijke irrationalisme centraal in de administratie. Maar de internationale en binnenlandse agenda’s spelen bij de extreem-rechtse belofte van nationale vernieuwing: de verering van hiërarchie, zij het de VS aan de top van de wereld, mannen als patriarchen in de familie of bazen als heersers op de werkplek; de valorisatie van de militaire dienst, zowel als individuele onderwerping aan de staat als als een bijdrage aan de projectie van nationale macht; De perverse aanvallen op ‘communisme’ in de federale overheid en het schoolsysteem, die de vijand in het buitenland identificeren en een cultureel corrumperende vijfde kolom binnenin weergeven; De oorlog tegen waargenomen zwakte, opgevat als alles wat kort is dan hyper-mannelijke maker van blauwe collar waarde thuis of soldaat van fortuin aan de voorkant.
‘Imperialisme … introduceren[s] Overal het streven naar dominantie, niet naar vrijheid ”, schreef de Russische revolutionaire leider Vladimir Lenin meer dan 100 jaar geleden.” Wat het politieke systeem ook is, het resultaat van deze neigingen is overal reactie en een extreme intensivering van vijandelijkheden. “
Nou, we zien de intensivering van vijandelijkheden. De laatste week was een starende competitie tussen ‘s werelds grootste krachten. Trump is misschien geknipperd, maar elke tijdelijke versoepeling van internationale spanningen kan ertoe leiden dat hij zich alleen richt op de binnenlandse oorlog en de steun voor de volgende confrontatie opdraagt.
Bron: redflag.org.au
