Donderdag, na twintig dagen van meedogenloze bombardementen en grondaanvallen, trokken Israëlische troepen zich gedeeltelijk terug uit het vluchtelingenkamp Jabalia in het noorden van Gaza, waardoor het kamp in totale ruïnes achterbleef.
De Palestijnen kregen te maken met een nieuwe golf van afgrijzen toen ze op zoek gingen naar hun dierbaren. In de nasleep van de terugtrekking van het Israëlische leger (IDF) uit het kamp zijn nieuwe massagraven ontdekt, die een nieuw hoofdstuk in de wreedheden van Israël aan het licht brengen en bijdragen aan de reeks massagraven die overal in Gaza te vinden zijn.
Tot nu toe zijn ruim 120 lichamen blootgelegd, meestal in stukken, waaronder de skeletresten van een vrouw en haar kinderen. Tot de slachtoffers behoort een onthoofde baby, met een volkomen ontbonden lichaam. Vanwege de mate van ontbinding hadden gezinnen moeite om hun dierbaren te identificeren aan de hand van hun kleding en schoenen, lichaamsvormen en zelfs tanden.
Het tafereel lijkt op een slachthuis, met lichamen verspreid tussen de ruïnes en tientallen anderen begraven onder het puin. Lichaamsdelen, schedels en botten lagen verspreid over het gebied. Met behulp van primitieve gereedschappen en werkend onder meedogenloze bombardementen terwijl ze nog steeds omringd zijn door militaire tanks van de IDF, gaan de Palestijnen door met het uitgraven van hun dierbaren in Jabalia.
De meeste lichamen zijn nog steeds niet geïdentificeerd, uiteengereten of onherkenbaar ontbonden. Een huiveringwekkend rapport van de Palestijnse journalist Hossam Shabat documenteert de laatste overblijfselen van een gezin van dertig personen, dat alleen bestaat uit lege kleren waarvan de lichamen van de dragers zijn opgelost, inclusief die van een kind wiens lichaampje in zijn bed was ontbonden.
De meeste slachtoffers waren kinderen en vrouwen die werden gedood door Israëlische sluipschutters toen ze probeerden het hevig gebombardeerde kamp te ontvluchten. Onder de slachtoffers bevinden zich Nisma en Moamen, broertjes en zusjes die werden gedood door een Israëlische raketaanval op hun ouderlijk huis in Jabalia. Anderen werden in koelen bloede neergeschoten in het heiligdom van hun huizen. Een man die het lichaam van zijn vader droeg, vertelde verslaggevers dat zijn bejaarde vader in zijn huis zat toen “ze hem neerschoten en een raket naar hem gooiden vanaf een drone.” Sommige slachtoffers werden tweemaal effectief gedood, omdat Israëlische tanks en bulldozers de graven waar de doden lagen, vernielden en met de grond gelijk maakten.
De gewonden hebben weinig hoop op overleving. Tijdens zijn inval veranderde het Israëlische leger het Indonesische ziekenhuis in Jabalia in een militaire basis en commandocentrum, nadat het duizenden gewonde burgers en ontheemde families met geweld had geëvacueerd die onderdak zochten in het terrein.
In de nasleep van de onuitsprekelijke bloedbaden gepleegd door de IDF in Jabalia ontvluchtten tienduizenden Palestijnen het kamp tijdens de Israëlische aanval, en konden nergens veilig heen.
De Israëlische inval in Jabalia was een van de meest verwoestende aanvallen ooit. De civiele bescherming van Gaza meldt dat de IDF daar meer dan duizend huizen heeft verwoest. Het kamp is tot puin gereduceerd en volledig onleefbaar geworden. Het is een ‘onherkenbare’ woestenij geworden vol ontheemden. Bewoners keerden terug en vonden alleen lege omhulsels van verwoeste huizen en gebouwen. Duizenden zijn dakloos geworden.
“Jabalia is van de kaart geveegd”, zegt Suad Abu Salah, een terugkerende inwoner van Jabalia. Mohammed Al-Najjar, een andere geschokte bewoner, vergeleek het verwoeste kamp met een plaats die ‘getroffen was door een aardbeving’ en zei dat de verwoesting die Jabalia aanrichtte ‘pure wraak op het volk’ was. Geschokt en met trillende stem heeft journalist Malak Abu Hussein haar verwoeste wijk in Jabalia gedocumenteerd.
Vanwege de onuitsprekelijke verwoestingen die de Israëlische strijdkrachten hebben achtergelaten, heeft het hoofd van het Gemeentelijk Noodcomité in Noord-Gaza het vluchtelingenkamp Jabalia en de stad Beit Hanoun tot “rampgebieden” verklaard. Het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord mancuba in deze verklaring roept onmiskenbaar het trauma van de Nakba op.
Om de overlevenden uit te hongeren, verbrandden Israëlische troepen voedselopslagfaciliteiten van de United Nations Relief and Works Agency (UNRWA), die Israël nu als een terroristische organisatie beschouwt. Gewapend met enorme Amerikaanse bommen bombardeerden ze ziekenhuizen, markten, scholen en vluchtelingenopvangcentra, waardoor de laatste middelen van bestaan voor de Palestijnen in Gaza werden vernietigd.
Ondertussen hebben Israëlische soldaten foto’s en video’s van zichzelf gepost, begeleid door traditionele Palestijnse muziek, ter ere van de vernietiging van huizen, winkels en UNRWA-gebouwen in Jabalia. Een IDF-tankcommandant plaatste beelden van hemzelf en zijn peloton die zonder onderscheid Palestijnse huizen beschoten en pakhuizen in Gaza tot ontploffing brachten, onder luid gejuich.
Jabalia is het grootste van de acht vluchtelingenkampen in Gaza. Het werd opgericht in de nasleep van de Nakba om onderdak te bieden aan Palestijnen die door Israël etnisch werden gezuiverd en uit hun huizen werden verdreven. Op dit smalle stukje land, amper 1,4 vierkante kilometer groot, wonen ruim 120.000 Palestijnen en bevindt zich het dichtstbevolkte vluchtelingenkamp ter wereld.
Het kamp is legendarisch vanwege zijn standvastigheid en veerkracht, waardoor het een frequent doelwit is van Israëlische invasies en brute bloedbaden. Jabalia was de geboorteplaats van de eerste Palestijnse volksopstand, bekend als een ‘intifada’. Jabalia, bijgenaamd ‘Vietnamkamp’, was altijd het centrum van verzet tegen de Israëlische bezetting.
Maar Jabalia is bepaald niet de enige, aangezien Israëls genocidale aanvallen geen kampen hebben gespaard. Tijdens het bombarderen van Jabalia bombardeerde Israël een huis in het vluchtelingenkamp al-Bureij in centraal Gaza, waarbij een gezin van vijf om het leven kwam. Op beelden is te zien hoe een redder een been vasthoudt en roept: “Wiens been is dit?” Een andere toont een rouwende vader die bijna instort van de pijn terwijl hij op de grond knielt om te rouwen om zijn vermoorde kinderen. Van de ene op de andere dag haalden de civiele verdedigingsteams van Gaza de lichamen van een man, een vrouw en hun baby uit het puin van een huis ten oosten van Gaza-stad, nadat ze waren afgeslacht tijdens een Israëlische luchtaanval.
Zondag bombardeerde Israël het vluchtelingenkamp Al-Zawaida in centraal Gaza, waarbij tientallen Palestijnen, waaronder de meesten kinderen, omkwamen en gewond raakten. Hartverscheurende beelden tonen een rouwende man die huilt in het bijzijn van zijn vermoorde zoon en kleindochter, wier lichamen werden opgeblazen tijdens een Israëlische luchtaanval.
Dit is een oorlog tegen burgers, omdat Israëlische troepen in Gaza alles beschieten en bombarderen wat beweegt of ademt. Huiveringwekkende beelden laten zien hoe Israëlische sluipschutters een Palestijnse grootmoeder doodschieten die een kind in veiligheid bracht terwijl ze met een witte vlag zwaaide. Er zijn gruwelijke berichten dat Israël Palestijnse families in Gaza als menselijk schild gebruikt.
In zijn barbaarse aanvallen op Palestijnse burgers heeft Israël met huiveringwekkende precisie tientallen onschuldige mensen gebombardeerd wier enige zonde het helpen van de Palestijnen was om te overleven. Het bombardeerde en doodde een Gazaanse familie van drie broers, die maandenlang voedsel had gekookt en uitgedeeld aan ontheemde Palestijnen.
Het bombardeerde een ambulance met paramedici van de Palestijnse Rode Halve Maan (PRCS), wier lichamen in tweeën waren gesneden en uiteengereten. Het beschoot een moeder die brood bakte voor haar kinderen en bombardeerde kinderen die op zoek waren naar voedsel in de wijk Tuffah. De zoon van de Palestijnse journalist Motasem Dalloul werd afgeslacht terwijl hij met zijn gezin in de buurt van een vluchtelingenopvangcentrum in Gaza-stad logeerde, slechts twee weken nadat Dallouls andere zoon was vermoord. Van de ene op de andere dag vermoordde Israël twee Gaza-journalisten: Ola al-Dahdouh en Abdullah al-Najjar.
De vooruitzichten voor de overlevenden zijn somber, aangezien het grootste deel van de bevolking van Gaza honger lijdt onder de belegering, terwijl Israël voortdurend de hulp aan Gaza blokkeert, aldus het Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken van de Verenigde Naties. Vorige week riepen meer dan vijftig internationale rechtenorganisaties op tot een officiële verklaring van de hongersnood in Gaza, daarbij verwijzend naar Israëls doelbewuste gebruik van hongersnood als wapen, wat een misdaad tegen de menselijkheid is. Israël blijft medicijnen en voedsel, vooral babymelk, verbieden de belegerde strook te bereiken. Kinderen in Gaza verhongeren in het bijzijn van hun hopeloze ouders en sterven in een angstaanjagend tempo. Nabil, een kind met leukemie, werd door Israël de reis ontzegd en achtergelaten om in de armen van zijn moeder te sterven bij de grensovergang bij Rafah.
Tot nu toe heeft Israël in Gaza ruim zevenendertigduizend Palestijnen gedood, van wie de meerderheid kinderen zijn, terwijl er nog ruim tienduizend onder het puin liggen begraven. Ruim twee miljoen anderen zijn ontheemd. Volgens Al Jazeera heeft Israël een derde van het land van Gaza bezet om een bufferzone en een centrale weg te creëren die het land verdeelt, terwijl het hele gezinnen afslacht en hele buurten verwoest. De vernietiging die Israël met behulp van Amerikaanse bommen aan Gaza heeft toegebracht, kent geen precedent in de menselijke geschiedenis.
Na Jabalia te hebben vernietigd, dringen Israëlische troepen nu dieper het centrum van Rafah binnen, waar bijna 1,5 miljoen ontheemde Palestijnen hun toevlucht zoeken. Rafah, door UNICEF-functionarissen beschreven als de “stad van de kinderen”, werd verondersteld het laatste toevluchtsoord van Gaza op aarde te zijn voordat Israël het vorige maand binnenviel, resulterend in een gruwelijke reeks van bloedbaden onder burgers.
Volgens de UNRWA zijn sinds de Israëlische invasie ruim een miljoen Palestijnen Rafah ontvlucht. Een VN-agentschap zegt dat ongeveer 18.500 zwangere vrouwen met afgrijzen op de vlucht zijn voor Rafahs ‘niet-aflatende nachtmerrie’. Matthew Hollingworth, de Palestijnse directeur van het Wereldvoedselprogramma (WFP), heeft Rafah beschreven als een plaats waar “de geluiden en geuren van het dagelijks leven gruwelijk en apocalyptisch zijn.”
Monica Johnston, een Amerikaanse verpleegster die vrijwilligerswerk deed in Rafah, beschrijft het kleine vluchtelingenstadje als een plaats vol getraumatiseerde kinderen. Eén jongen verloor zijn hand en been toen hij een blikje tonijn probeerde te openen, wat een boobytrap bleek te zijn, achtergelaten door Israëlische soldaten. Een ander kind, Omar, werd gedwongen toe te kijken hoe zijn vader levend verbrandde toen Israël hun vluchtelingentent in Rafah bombardeerde, net als de ruim vijfentwintigduizend kinderen die wees zijn geworden door Israëls genocidale oorlog tegen Gaza. Als aanvulling op de tragedie van Rafah heeft het Israëlische leger vandaag opdracht gegeven tot de evacuatie van het Amerikaanse veldhospitaal op het strand van Rafah. Het ziekenhuis, het laatste functionerende veldhospitaal van Rafah, stopte met functioneren nadat IDF-tanks het hadden belegerd. Bovendien heeft Israël volgens het kantoor van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) in Palestina vorige week het al-Helal al-Emirati-ziekenhuis geëvacueerd, het laatste functionerende ziekenhuis van Rafah.
De steeds dieper wordende invasie van Israël in Rafah maakt een aanfluiting van de “rode lijn” van de regering-Biden in Rafah, die hol en ruggengraatloos is gebleken. Terwijl de Israëlische leiders de invasie en de gruwelijke bloedbaden vieren, blijft de regering-Biden in diepe ontkenning over de catastrofale gebeurtenis.
In haar meedogenloze poging om de wreedheden van Israël in Gaza te bagatelliseren, is de Amerikaanse regering zover gegaan dat zij haar eigen rapporten over Gaza heeft vervalst. Deze misleiding heeft tot doel Israël te ontslaan van de verantwoordelijkheid voor het blokkeren van humanitaire hulpstromen naar de belegerde strook. Dergelijke acties zouden voor de Verenigde Staten de verplichting tot gevolg hebben om de wapenverkoop aan Israël te beperken op grond van een clausule in de Foreign Assistance Act.
Tweepartijleiders in de Verenigde Staten hebben Benjamin Netanyahu, een oorlogsmisdadiger die binnenkort mogelijk een arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof te wachten staat, uitgenodigd om het Congres toe te spreken. Deze stap tast de resterende waardigheid van de Amerikaanse politieke klasse verder aan, waardoor Israël feitelijk wordt beloond voor oorlogsmisdaden in Gaza.
Aangemoedigd door de niet-aflatende steun van de Verenigde Staten blijft Israël volkomen straffeloos optreden in Gaza, zonder enige tekenen van terugtrekking te vertonen. In een wanhopige poging om Israël te redden van het internationale isolement en zijn herverkiezingsvooruitzichten te redden, schetste Joe Biden afgelopen vrijdag een routekaart naar een staakt-het-vuren in Gaza, zij het een die niet stopt met het eisen van een permanent staakt-het-vuren.
Als reactie op de opmerkingen van Biden heeft Israël zijn aanval geïntensiveerd, Gaza bestormd en Rafah genadeloos gebombardeerd en beschoten, met als hoogtepunt minstens tien bloedbaden tegen burgers. Sinds de verklaring van Biden zijn ruim 160 Palestijnen door Israël afgeslacht. Ondertussen blijft de regering-Biden Israël voorzien van miljardenpakketten aan wapenleveranties en enorme bommen, die generaties Palestijnen in Gaza de dood, verwondingen en ontheemding hebben toegebracht.
Het spookachtige spook van de massagraven in Jabalia werpt een onuitwisbare schaduw over het geweten van de mensheid. Nu de genocide in Gaza de achtste maand is ingegaan en er geen einde in zicht is, worden de Palestijnen in de diepten van wanhoop gestort. Zonder een echte mondiale interventie om dit in toom te houden zal de losgeslagen barbaarsheid van Israël in Gaza onverminderd voortduren.
Bron: jacobin.com
