De opkomst van het Indiase fascisme

De inhuldiging van een halfvoltooide hindoetempel in Ayodhya, een provinciestad in India, is een belangrijke mijlpaal in de beweging van India in de richting van wat grofweg fascisme kan worden genoemd, vertegenwoordigd en geleid door de regerende Bharatiya Janata-partij van premier Narendra Modi. BJP), het moederorgaan de Rashtriya Swayamsevak Sangh (Nationale Vrijwilligersorganisatie, RSS) en zijn meer dan 100 aangesloten organisaties, gezamenlijk de Sangh Parivar (familie Sangh) genoemd.

De nieuwe tempel is het hoogtepunt van een 33 jaar durende religieus-nationalistische campagne, die begon in september 1990. De architecten van de campagne wilden een tempel voor de hindoegod Ram bouwen op de plaats van een zestiende-eeuwse moskee, de Babri Masjid. Extreemrechtse activisten van de BJP, de RSS en haar dochterondernemingen mobiliseerden tienduizenden mensen in een anti-moslimbeweging, waarbij de moskee uiteindelijk op 6 december 1992 werd gesloopt met medewerking van de federale regering van de Congrespartij.

Deze reactionaire beweging hielp de BJP haar basis te consolideren. De verwoesting werd gevolgd door sektarische rellen waarbij ruim tweeduizend mensen, voornamelijk moslims, in verschillende noordelijke staten omkwamen.

Sindsdien hebben wetenschappers en activisten gedebatteerd over de vraag hoe ze de nu dominante politiek van de Verenigde Staten kunnen karakteriseren Hindoeva (Hinduness) vertegenwoordigd door de BJP. De ideologische en organisatorische wortels van de partij komen van de RSS. BS Moonjee (1872-1948), die de oprichter van RSS begeleidde, liet zich inspireren door de Italiaanse fascisten. MS Golwalkar, de tweede opperste leider van RSS, in zijn boek Wij, of onze natie opnieuw gedefinieerdprees de behandeling van joden door nazi-Duitsland.

De brede categorisering van ‘fascistisch’ kan echter wel worden toegepast Hindoeva politiek als men het eens is met de volgende brede en flexibele definitie van het proces van wijlen Aijaz Ahmad, die in 1998 in een essay schreef: “Rechtse politiek, en de culturen van wreedheid”:

“De som van ideologieën waarvoor de term ‘fascistisch’ passend lijkt, zijn ideologieën die specifiek tot het tijdperk van het imperialisme, anti-imperialisme en revolutionaire klassenstrijd behoren… Fundamenteel voor deze vormen van politiek is de wil geweest om een ​​anti-imperialisme te vormen. materialistische opvatting van revolutie, antiliberale opvatting van nationalisme, antirationele kritiek op de moderniteit, antihumanistische aanvallen op de bevrijdingspolitiek, in een retoriek van ‘bloed en verbondenheid’ en in naam van een glorieus verleden dat nooit heeft bestaan. ..

“[The] Het fascisme van vandaag de dag komt overeen met de laat-imperiale periode van volledige mondialisering van de kapitalistische modus, waarin deze… geconfronteerd wordt met interne crises van stagnatie in de kern en met onbeheersbare sociale spanningen in de minder geïndustrialiseerde landen, gedeeltelijk veroorzaakt door die imperialistische globalisering en gedeeltelijk door de nederlaag of het verval van de socialistische, democratische en seculiere nationalistische projecten.”

Dit vat de algemene kenmerken van de politiek van Hindoevahet project om een ​​formeel seculiere constitutionele republiek om te vormen tot een Hindoe-rashtra (Hindoe-natie) met een monolithische ‘hindoeïstische’ religie gebaseerd op een dominante traditie van het Sanskriet, die codes met betrekking tot kaste en geslacht versterkt, en gehoorzaamheid aan een opperste leider.

De aantrekkingskracht van een dergelijk project – dat de onverenigbare klassen- en sociale spanningen onder schijnbaar radicale retoriek probeert te brengen, en de energie van het volk in gewelddadige agressie tegen ‘interne vijanden van de zuivere natie’ te verdrijven – voor de hogere klassen ligt voor de hand.

De belangrijkste genodigden voor de opening van de nieuwe tempel waren hoofden van industriële monopolies, filmsterren, sporters, politici, diplomaten en rechters. Industriëlen, financiers en mediahuizen zijn al meer dan zeventig jaar de belangrijkste beschermers, financiers en dealmakers van de RSS.

Het Indiase fascisme probeert een breed scala aan kapitalisten, kooplieden, financiers, bestuurders, professionals, religieuze en militaire leiders bijeen te brengen om leiding te geven aan een grote reservepool van werklozen en rechteloze mensen die van hun sociale houvast zijn verdreven en de zekerheid van een ambtstermijn of een baan is ontzegd. zekerheid van vooruitgang door de waaiende wind van de mondialisering.

Het is een contrarevolutionair project om tijdelijk de belangen van de heersers van het bedrijfsleven en hun minderheid van collaborateurs te versterken.

Wat veelbetekenend is aan de Indiase ervaring is dat het project van de contrarevolutie een lange periode heeft gekend waarin de sociale klassen via honderden Hindoeva aangesloten bij de RSS, maar ook door het verval van de liberale democratie, die in ieder geval sinds het midden van de jaren zeventig illegale detentie, marteling en buitengerechtelijke executies heeft bevorderd, ongebreidelde corruptie heeft gedoogd en een arrogante minachting koesterde voor de minder bevoorrechte delen van de samenleving.

Interessant is dat de meeste draconische wetten die door de BJP worden gebruikt en nu als fascistisch worden bestempeld, afkomstig zijn uit de tijdperken van de regering van het Congres. Het belangrijkste verschil is dat het Congres tientallen jaren lang heeft geprobeerd de checks and balances van de liberale democratie weg te werken of te ondermijnen, terwijl de BJP een bulldozer heeft gebruikt.

Het parlement, de rechterlijke macht, de media, universiteiten, de verkiezingscommissie en de reservebank zijn tot onderwerping gedwongen, overgenomen door bedrijfsbazen die sympathiseren met de BJP, of opgestapeld met Hindoeva kaders of medewerkers. Ondertussen hebben de RSS-leden de vrije hand gekregen om de burgermaatschappij te terroriseren waar ze maar een basis kunnen mobiliseren.

Dat is de reden waarom de nieuwe tempel in Ayodhya zo onheilspellend is, en waarom deze zo gevierd wordt onder het establishment.