Een andere dag, een nieuwe wetenschappelijke studie die bewijs levert voor de angstaanjagende omvang van de mondiale klimaatcatastrofe. Deze keer gaat het over de mondiale zeespiegel.
De studiegetiteld ‘Onvermijdelijke toekomstige toename van het smelten van de West-Antarctische ijsplaten in de 21e eeuw’, werd gepubliceerd in het tijdschrift Natuur Klimaatverandering in oktober. Het concludeert dat de West-Antarctische ijskap al niet meer te redden is, en dat het snel versnelde smelten van de Antarctische ijsplaten in de komende decennia nu onvermijdelijk is, zelfs onder de beste opwarmingsscenario’s.
Kaitlin Naughten – een oceaanmodelleur bij de British Antarctic Survey en hoofdonderzoeker van het onderzoek – was bot over de betekenis ervan. Het soort zeespiegelstijging dat door dit smelten zal worden veroorzaakt, zal volgens haar betekenen dat “sommige kustgemeenschappen óf zullen moeten bouwen [defences] of verlaten worden”.
Wetenschappers hebben gedebatteerd over de vraag of het smelten van Antarctica geleidelijk en gestaag zal verlopen – lineair voortschrijdend, overeenkomend met temperatuurstijgingen – of dat er ‘omslagpunten’ zullen zijn die ervoor zullen zorgen dat het smelten enorm zal versnellen. Wat dit onderzoek suggereert is dat de meer “optimistische” van deze standpunten verkeerd is. Mogelijk zijn we er nu al getuige van dat een belangrijk omslagpunt wordt gepasseerd, vanwege het smelten van de cruciale ijsplaten.
IJsplaten zijn ijsmassa’s die bovenop de oceaan liggen. De ijsplaten rond Antarctica spelen een cruciale rol bij het handhaven van de stabiliteit van de enorme ijskappen die zich bovenop het continent bevinden. De planken blokkeren de stroom van de vellen naar beneden in het water. Wanneer de ijsplaten smelten, wordt de deur geopend voor een veel sneller smelten van ijs, terwijl de platen instorten onder de relatief warmere temperaturen van het oceaanwater.
Wetenschappers hebben voorspeld dat als de ijskap van West-Antarctica volledig zou smelten – iets waarvan deze studie suggereert dat dit nu onvermijdelijk is – dit een stijging van de mondiale zeespiegel met vijf meter zou veroorzaken.
Dit is slechts het laatste slechte nieuws uit Antarctica. Eerder dit jaar ontstond er een gebied met zee-ijs rond het continent een recordlaagte bereiktmet een nettoverlies van 7,5 biljoen ton van ijs sinds 1997. Zoals een onderzoeker vertelde Voogd in maart: “De snelle afname van het zee-ijs in de afgelopen zes jaar is behoorlijk opmerkelijk, aangezien de ijsbedekking in de 35 jaar daarvoor nauwelijks is veranderd”.
Ook zijn de Antarctische ijskappen niet de enige die smelten. De grootste bijdrage aan de stijgende zeespiegel is de Groenlandse ijskap, die volgens wetenschappers ook niet meer te redden is. Verwacht wordt dat het verlies ervan zeven meter zal toevoegen aan de mondiale zeespiegel. Over de hele wereld is er sprake van een verlies van 28 biljoen ton ijs tussen 1997 en 2017.
Meer dan 267 miljoen mensen leven momenteel in gebieden minder dan twee meter boven zeeniveau. Een 2019 studie–“Nieuwe hoogtegegevens verdrievoudigen de schattingen van de mondiale kwetsbaarheid voor zeespiegelstijging en kustoverstromingen”, gepubliceerd in Natuurcommunicatie– gevonden: “In het geval van de instabiliteit op Antarctica leven tegenwoordig in totaal 300 (270-340) miljoen mensen op land dat tegen het midden van de eeuw als kwetsbaar is aangemerkt voor een jaarlijkse overstroming, oplopend tot maar liefst 480 (380-630) miljoen tegen 2100”.
Wat het exacte traject van de opwarming vanaf hier ook zal zijn, het is duidelijk dat de door het kapitalisme aangestuurde klimaatverandering de komende decennia honderden miljoenen mensen zal verdringen.
Marx schreef ooit dat de kapitalistische heersende klasse “ongeschikt is om te regeren omdat zij incompetent is om haar slaaf een bestaan te verzekeren binnen zijn slavernij”. Toen hij dit schreef, bedoelde hij met ‘bestaan’ een fatsoenlijk levensonderhoud voor arbeiders. De huidige kapitalistische heersende klasse is niet in staat om voor honderden miljoenen mensen zelfs maar de belofte van een toekomst boven water te verzekeren.
Bron: redflag.org.au
