Bij een uitspraak Dat lijkt meer op een preek van een theocraat. Het Hooggerechtshof van Alabama heeft vrijdag besloten dat ingevroren embryo’s – die zijn ontstaan door middel van in-vitrofertilisatie – volgens de staatswet als “kinderen” gelden.
De uitspraak van de rechtbank staat specifiek toe dat drie echtparen wier ingevroren embryo’s per ongeluk werden vernietigd in een voortplantingskliniek in Mobile, Alabama, de instelling aanklagen wegens onrechtmatige dood. De potentiële gevolgen in de staat en daarbuiten zijn verstrekkend en bevestigen de bezorgdheid van activisten voor reproductieve rechten dat, nu Roe v. Wade wordt ontmanteld, de extreemrechtse rechterlijke macht alle aspecten van de reproductieve gezondheidszorg klappen zal toebrengen.
“Dit Hof heeft lange tijd geoordeeld dat ongeboren kinderen ‘kinderen’ zijn in het kader van Alabama’s Wrongful Death of a Minor Act,” schreef rechter Jay Mitchell van het Hooggerechtshof van Alabama in zijn mening, en concludeerde dat “de Wrongful Death of a Minor Act van toepassing is op alle ongeborenen. kinderen, ongeacht hun locatie.”
De embryo’s van de koppels werden vernietigd toen een andere patiënt in het ziekenhuis met een IVF-vriezer knoeide en een aantal bakjes liet vallen. In een 7-2-beslissing oordeelde de rechtbank dat de echtparen het ziekenhuis nu kunnen aanklagen wegens nalatigheid op grond van een statuut van onrechtmatige dood dat voor het eerst werd aangenomen in 1872, toen “de onrechtmatige dood van een minderjarige” zeker geen bevroren eencellige eieren omvatte. De uitspraak maakt het besluit van een eerdere rechter om de zaak af te wijzen ongedaan.
De uitspraak in Alabama bedreigt de hele IVF-industrie in de staat. Het werkt op een van de vele manieren waarop de verderfelijke anti-abortus- en anti-transwetten in het hele land dat doen: zich richten op gezondheidszorgbehandelingen door de aansprakelijkheidsverzekeringen van ziekenhuizen en artsen onbetaalbaar te maken. In dit geval zouden gezondheidszorgaanbieders en klinieken, uit angst voor de juridische risico’s van het opslaan van ingevroren embryo’s met rechtspersoonlijkheid, dergelijke diensten kunnen beëindigen of geconfronteerd worden met onbetaalbare kosten.
Geassisteerde voortplanting is voor de meesten al onbetaalbaar, en uitspraken als die van Alabama riskeren de ongelijkheid in de toegang tot reproductieve zorg nog verder te verankeren.
Sinds het Hooggerechtshof Roe v. Wade in 2022 vernietigde, is Alabama een staat met een totaal abortusverbod, zonder uitzonderingen voor verkrachting of incest. Alabama is een van de vier staten die expliciet verklaren dat hun grondwet het recht op abortus niet waarborgt of beschermt, noch het gebruik van publieke middelen voor abortus toestaat.
Andere staten laten zien dat dit niet zo hoefde te zijn. Na het Dobbs-besluit stemden kiezers in zes staten – Californië, Kansas, Kentucky, Michigan, Vermont en Ohio – vóór abortusbescherming in stemmaatregelen voor grondwetswijzigingen.
Nu speelt Alabama’s duistere pad de ongemakkelijke rol van het gebruik van anti-abortus fanatisme – de verdediging van de ongeborenen – op een manier die waarschijnlijk een obstakel zal vormen voor degenen die er klaar voor zijn en bereid zijn ouders te worden.
Hoofdstuk en vers
In de uitspraak van vrijdag beriep de opperrechter van het Hooggerechtshof van Alabama, Tom Parker, zich op een ‘Sanctity of Life’-amendement uit 2018 van de grondwet van de staat, geratificeerd door de kiezers, dat vereist dat rechtbanken ‘de heiligheid van het ongeboren leven en de rechten van ongeboren kinderen, inclusief het recht op leven.” Parker bracht het amendement met religieuze hartstocht naar voren, daarbij verwijzend naar bijbelvers. ‘Het is alsof het volk van Alabama datgene wat over de profeet Jeremia werd gezegd, overnam en het toepaste op iedere ongeboren persoon in deze staat: ‘Voordat ik je in de baarmoeder vormde, kende ik je, voordat je werd geboren, heb ik je geheiligd.’ Jeremia 1:5”, schreef de rechter.
In een van de vele citaten uit het boek Genesis die in zijn mening zijn opgenomen, merkte Parker op: “Wie het bloed van de mens vergiet, door de mens zal zijn bloed worden vergoten: want naar het beeld van God heeft hij de mens gemaakt.”
Uit angst dat de rechtbank de kliniek in het ongelijk zou stellen, probeerde het medische establishment van Alabama de uitspraak af te wenden. “De potentiële schadelijke impact op de IVF-behandeling in Alabama kan niet genoeg worden benadrukt”, schreef de Medical Association of the State of Alabama in een brief ter ondersteuning van de kliniek. “De grotere blootstelling aan aansprakelijkheid wegens onrechtmatige dood, zoals bepleit door de appellanten, zou – op zijn best – de kosten die met IVF gepaard gaan aanzienlijk verhogen.”
“Nog onheilspellender,” zei de vereniging, “zou het verhoogde risico op legale blootstelling ertoe kunnen leiden dat de vruchtbaarheidsklinieken in Alabama sluiten en dat vruchtbaarheidsspecialisten naar andere staten verhuizen om vruchtbaarheidsgeneeskunde te beoefenen.”
Artsen en advocaten hebben eerder de ironie opgemerkt van het feit dat zogenaamde pro-life pogingen om ingevroren embryo’s een rechtspersoonlijkheid te geven tot minder voortplanting zouden kunnen leiden. Restrictieve wetten over geassisteerde voortplanting die twintig jaar geleden in Italië werden aangenomen, leidden bijvoorbeeld tot een afname van het succespercentage in IVF-klinieken en een toename van het aantal risicovolle zwangerschappen.
Er schuilt echter geen echte ironie in het christo-nationalistische beleid dat leidt tot een vermindering van de gezondheidszorgmogelijkheden, zelfs voor mensen die ouder willen worden. Pro-natalistische agenda’s zijn altijd gebaseerd geweest op het beperken van reproductieve rechtvaardigheid, in termen van de keuze om een zwangerschap te beëindigen, en de keuze om veilig en ondersteund op te voeden. De huidige extreemrechtse regering van Italië heeft bijvoorbeeld de beperkingen op geassisteerde voortplanting gecombineerd met wetten tegen ouderschap tussen mensen van hetzelfde geslacht. Een uitspraak als die van Alabama is slechts de laatste die het extremistische christendom en de neoliberale schaarste in de geprivatiseerde gezondheidszorg samenbrengt. Zoals altijd zullen de minst bedeelden het meest lijden, ongeacht hun reproductieve wensen.
Bron: theintercept.com