De Spaanse vakbonden voeren een landelijke algemene staking voor Palestina

Terwijl de steun van westerse regeringen de genocidale oorlog van Israël tegen Gaza blijft ondersteunen, blijven gewetensvolle mensen zich aan de basis mobiliseren om druk uit te oefenen op hun politieke leiders om van koers te veranderen. Op vrijdag 27 september voerden studenten, NGO-personeel en werknemers van meer dan 200 vakbonden in heel Spanje een 24-uurs algemene staking om van de Spaanse regering te eisen dat zij de banden met Israël zou verbreken en een einde zou maken aan alle vormen van militaire hulp. The Real News bericht vanuit de straten van Madrid.

Producent, videograaf, redacteur: María Artigas
Assistent Producent: Sato Díaz
Vertaling, Verteller: Pedro Rubio

Afschrift

Demonstranten: Weerstand! Weerstand! Lang leve de strijd van het Palestijnse volk!

Verslaggever: Tienduizenden mensen in heel Spanje gingen de straat op om te protesteren tegen de aanhoudende genocide in Palestina. De vakbonden CGT en Solidaridad Obrera riepen een algemene staking uit, gesteund door honderden verenigingen en organisaties. De vakbond MATS (Health Workers Assembly Movement) sloot zich aan bij de protesten met een bijeenkomst in het 12 de Octubre-ziekenhuis in Madrid en eiste een einde aan de genocide en de militaire, commerciële en diplomatieke betrekkingen tussen de Spaanse regering en Israël.

Edurne Prado: Vanuit de vakbond hebben we opgeroepen tot deze bijeenkomst omdat we getuige zijn van een genocide op het Palestijnse volk. Nu ook voor het Libanese volk. En wij, als gezondheidswerkers, kunnen niet alleen de duizenden gezinnen en kinderen vergeten die zijn gestorven, maar ook dat we daar collega’s hebben die dag in dag uit hun leven riskeren, zonder enige middelen, en die uit pure roeping werken en mensenlevens redden. En voor ons is het vandaag de dag ook belangrijk om namen te noemen, om de medeplichtigheid van alle Europese regeringen aan de kaak te stellen, van onze eigen regering, die beweert progressief te zijn maar vervolgens de commerciële of diplomatieke betrekkingen met de staat Israël niet verbreekt. En voor ons is vandaag ook een dag om aan de kaak te stellen.

Verslaggever: De hele ochtend werden piketten, marsen en verschillende protesten gehouden. Ongeveer 150 dorpen en steden in het hele land organiseerden acties ter ondersteuning van de algemene staking, met opmerkelijke mobilisaties in steden als Barcelona, ​​Granada, Valencia, Zaragoza en Sevilla.

In Madrid verzamelden honderden deelnemers zich bij de deuren van het Ministerie van Buitenlandse Zaken om actie te eisen van de Spaanse regering.

Demonstranten: Boycot, boycot, boycot Israël! Militaire budgetten voor scholen en ziekenhuizen! Breek, breek, breek met Israël!

José Luis Carretero: We hebben opgeroepen tot een algemene staking en een dag van protest, omdat we begrijpen dat in de eerste plaats de openbare diensten verdedigd moeten worden. Geconfronteerd met het feit dat overheidsgeld wordt gebruikt om oorlogen in stand te houden, om een ​​situatie van toenemende oorlogszuchtige confrontaties in Europa en het Middellandse Zeegebied als geheel in stand te houden. En we brengen het ook ter sprake ter verdediging van de mensenrechten, van de kinderrechten in Palestina, in Gaza, in Libanon, vooral in Palestina. We stellen het ter sprake omdat wij, werknemers uiteindelijk het recht hebben om te stellen dat onze belangen niet alleen beperkt zijn tot loonsverhogingen of arbeidsvoorwaarden, vakanties en verlof, maar ook tot de verdediging van fundamentele rechten en wat traditioneel bekend als arbeidersinternationalisme. En in die zin verdedigen wij ook het recht van arbeiders om hun solidariteit met alle onderworpen volkeren te uiten. Wij vragen de Spaanse regering al het mogelijke te doen om deze genocide te stoppen. We begrijpen het verbreken van de betrekkingen met de staat Israël, het verbreken van de diplomatieke betrekkingen met de staat Israël en ook de opzegging van het internationale handelsverdrag dat het land heeft met de Europese Unie, met de staat Israël, we begrijpen dat het absoluut noodzakelijk, en ook om al het mogelijke te doen om te voldoen aan de internationale arrestatiebevelen die al op tafel liggen bij het Internationaal Strafhof en het Internationaal Gerechtshof tegen degenen die verantwoordelijk zijn voor deze genocide.

Demonstranten: Het is geen oorlog, het is genocide! Geen medeplichtigheid meer! Israël moordt, Europa sponsort!

Carmen Arnaiz: We zijn hier vooral omdat Palestijnse arbeiders vele maanden geleden een oproep hebben gestuurd naar alle Europese arbeiders met de vraag wat we gingen doen aan de genocide die in hun land plaatsvond. Op basis van die oproep van onze organisatie hebben we in eerste instantie besloten dat het grootste antwoord dat we als vakbond kunnen geven, het uitroepen van een algemene staking is. Maar het moest uiteraard met andere kameraden zijn, want anders zou het voor ons geen zin hebben gehad om tot een staking te komen. Uiteindelijk hebben 218 organisaties gehoor gegeven aan de oproep. En wat we met deze dag van algemene staking en strijd bedoelden, omdat ze bijeenkomsten, marsen, maar ook piketlijnen en andere dingen organiseren, is aan de kaak stellen dat de Spaanse regering enorme hoeveelheden geld uitgeeft aan wapens, veel meer dan aan sociale diensten, veel meer dan op onderwijs, gezondheidszorg, hulp voor afhankelijkheid, eerlijke pensioenen, regularisatie van zoveel kameraden die zich in een irreguliere situatie bevinden, migranten, en toch wordt al dat geld doorgesluisd naar de wapenhandel, naar de verkoop van wapens – en bovendien met een genocidale staat waarmee we volgens alle internationale wetgeving alle diplomatieke betrekkingen van welke aard dan ook hadden moeten verbreken. De ambassade is hier nog steeds open, er worden nog steeds wapens verkocht, ondanks het feit dat ze zeggen dat het niet waar is en dat ze de staat Palestina hebben erkend. Maar het was een daad van aanmatiging, want op het moment van de waarheid blijven ze onderhandelen met Israël en blijven ze al die barbaarsheid steunen die er is met onze belastingen. Ze maken ons medeplichtig aan een genocide. Dus, als maatschappelijk middenveld, zoals veel mensen over de hele wereld hierover verontwaardigd zijn, hebben we ons georganiseerd om te proberen onze stem te verheffen en uiteraard te eisen dat de genocide eindigt en voor iedereen, en dat we intussen, als middel om onder druk, onmiddellijk alle betrekkingen verbreken met elke regering die genocide tegen een volk pleegt.

Demonstranten: Van de rivier tot de zee, Palestina zal overwinnen!

Verslaggever: Universiteiten reageerden ook op de stakingsoproep. Na de sit-ins in mei organiseerden studenten en docenten zich opnieuw voor deze actiedag. Onder de slogan ‘We zullen niet langer studeren op het geluid van bommen’ gingen het Complutense Professors’ Network en de studenten van de Madrileense sit-in de straat op om de genocide in Gaza te veroordelen. De dag bestond uit rondetafelgesprekken, stakingen op de campus, bijeenkomsten en protesten.

Wrijven: We zijn naar buiten gekomen om te pleiten tegen de verantwoordelijkheid van de Spaanse regering voor het blijven sturen van economische en militaire steun aan de genocidale staat Israël, en om ook de medeplichtigheid van onze universiteit, die relaties blijft onderhouden met Israëlische universiteiten, aan de kaak te stellen. Het blijft bedrijven die de genocide in Israël financieren in de sociale raden en raden van bestuur van universiteiten houden. In navolging van het internationalistische spoor dat de kampementen hadden en ook het oppikken van de strijdlust van de studenten die al rechtstreeks tegen regeringen gingen vechten, zoals in het geval van Sri Lanka, hebben we besloten om ook in Madrid een kampement te hebben, dat de medeplichtigheid van onze universiteiten en, nogmaals, het Spaanse imperialisme en de manier waarop onze regering daaraan deelneemt. En ik denk dat het belangrijk is om opnieuw de nadruk te leggen op de hele strijd tegen de repressie die plaatsvond in ons kampement, maar vooral in de Verenigde Staten en in Frankrijk en in Duitsland, waar de repressie verschrikkelijk was, werden mensen gearresteerd en probeerden ze hen aan te klagen. als terroristen. AEn ik denk dat het heel belangrijk is dat we die geest van strijd terugkrijgen in de studentenbeweging en in de Spaanse arbeidersbeweging.

Eva Aladro: De universiteit kan niet stil blijven staan ​​bij een genocide van de omvang waarvan wij getuige zijn, die zich ook naar andere landen ziet verspreiden en die zich voortzet op dezelfde lijn van het uitmoorden van burgerbevolkingen onder het excuus een einde te willen maken aan het terrorisme. naarmate er meer terroristische daden door Israël worden uitgevoerd. Wij, professoren, zijn samen met de studenten begonnen met mobilisaties, en ons idee is om op dezelfde lijn door te gaan, omdat we geloven dat zowel de academici als de studenten, evenals de hele jeugdgemeenschap in ons land, die gemobiliseerd wordt, het sociale geweten zijn. . En zij zijn degenen die werkelijk op de een of andere manier moeite moeten doen om de samenleving wakker te schudden, zodat ze weigeren een situatie te accepteren zoals wij die nu leven, van honderden dode mensen, kinderen, vrouwen, etc. elke week. Helaas is de enige manier om de oorlog te stoppen, de oorlog onrendabel te maken. Er zijn dus drie dingen om dit te bereiken die de sleutel zijn. De eerste is het desinvesteren in de bedrijven, bedrijven en universiteiten die bijdragen aan een bloedbad zoals dat in Gaza. Er is nog een andere optie, namelijk het blokkeren van alle activiteiten die met dat bloedbad te maken hebben en waarvan het belang is gebaseerd. En een ander heel belangrijk ding is om de samenleving en het publieke bewustzijn te mobiliseren om geen producten enz. te accepteren van gemeenschappen of landen die genocide plegen. Er is een heel belangrijk wetgevingsinitiatief dat wij, de professoren van alle openbare universiteiten van Madrid, uitvoeren, namelijk een brief die we hebben gestuurd naar de hoge commissarissen van zowel het Europees Parlement als de Commissie Onderzoek en Innovatie, met de vraag Zij moeten hun eigen Euro-mediterrane samenwerkingsovereenkomst respecteren, waarin staat dat er geen verdragen, overeenkomsten of samenwerkingsbeginselen kunnen worden gesloten met landen die de democratische rechten en democratische beginselen schenden.

Daarom heeft de Europese Unie zeer specifieke wetgeving die elk vriendschaps- en samenwerkingsverdrag met een land dat genocide pleegt, moet voorkomen. Dus wij, de professoren, hebben een antwoordbrief ontvangen waarin ze ons vertellen dat ze gaan proberen een bijeenkomst met Israël te beleggen, maar dat willen we eigenlijk afdwingen als de Euro-mediterrane overeenkomst zelf niet wordt nageleefd. Wij gaan het voor de Europese rechtbanken brengen. En van daaruit zullen we doorgaan, omdat we geloven dat dit een van de initiatieven is die volgens ons ontwikkeld moeten worden, omdat het op wetgevend en gerechtelijk niveau is waar we misschien het respect voor de internationale legaliteit zullen bereiken dat we op dit moment niet bereiken. politiek niveau of op het niveau van instellingen.

Demonstranten: Gaza, wacht even, Madrid staat op!

Verslaggever: Duizenden woonden de middagmismars door het hart van de hoofdstad bij, van Atocha Station naar Callao Square. De organiserende bonden schatten het aantal deelnemers aan de middagmarsen landelijk op ruim 150.000 mensen. En meer dan 200 vakbonds- en sociale organisaties steunden de stakingsoproep.

Deva Mar Escobedo: Ik kwam hier vandaag met mijn collega’s van transgender in de strijd, behoorlijk opgewonden over de staking. Ik volgde de piketlijnen en de marsen in andere steden. Ik denk dat dit de krachtigste dingen van vandaag en van deze nieuwe politieke koers kunnen zijn, dat we meer druk kunnen uitoefenen, een echte verandering van standpunten in de regering kunnen bewerkstelligen en deze genocide kunnen stoppen. Omdat ik het als burgers heel belangrijk vind dat we naar alle protesten komen, alle mobilisaties die we kunnen, omdat we tenslotte live getuige zijn van een genocide. Ik geloof dat we als individu de plicht hebben om solidair te zijn met het Palestijnse volk.

Verwant