Studenten van Deakin University stemmen op een speciale algemene vergadering op 28 augustus en eisen dat de universiteit de banden met wapenbedrijven verbreekt en zich terugtrekt uit Israël FOTO: Students for Palestine Deakin

Studenten aan de Deakin University in Melbourne hielden op 28 augustus een speciale algemene vergadering om hun solidariteit met Palestina te uiten, ondanks dat hun studentenvereniging hen probeerde tegen te houden. Meer dan 250 studenten kwamen bijeen om vier moties te overwegen, waaronder een die opriep tot een einde aan de genocide in Gaza en een andere die eiste dat de universiteit de banden met wapenbedrijven verbrak en zich terugtrok uit Israël.

Alec Ferguson en Lara Jarrar, beiden lid van Deakin Students for Palestine, dienden een motie in tegen de genocide van Israël en steunden deze. Ferguson beschreef de verschrikkingen in Palestina als volgt: “Niets is gespaard gebleven. Elk stuk vitale infrastructuur, watervoorzieningen, scholen, ziekenhuizen, medische voorzieningen – niets is ontsnapt aan de bombardementen van Israël”.

Vijf studenten waren aanwezig bij de bijeenkomst met een Israëlische vlag en foto’s van gijzelaars. Eén sprak zich uit tegen de motie en betoogde dat Israël niet schuldig is aan apartheid omdat “in alle grote industrieën zie je een heleboel mensen van Arabische afkomst” en dat er geen genocide plaatsvindt omdat “Israël geen genocidale intenties heeft”.

Als reactie hierop citeerde een ander lid van Deakin Students for Palestine verschillende Israëlische ministers en een legerreservist en veteraan, Ezra Yachin, over het doel van het offensief in Gaza: “Yachin, in een poging om het moreel van de soldaten in oktober vorig jaar op te krikken, werd opgenomen en zei: ‘Wees triomfantelijk en maak ze af. Wis de herinnering aan hen uit. Wis hen, hun families, moeders en kinderen uit. Deze dieren kunnen niet langer leven'”. Jackson merkte ook op dat volgens het Internationaal Gerechtshof (“Wereldgerechtshof”) de acties van Israël waarschijnlijk genocide vormen.

Toen de motie in stemming werd gebracht, stemden honderden mensen voor en slechts een handjevol mensen tegen.

De motie tot desinvestering werd, samen met twee andere moties over de steun aan vluchtelingen en het recht om te protesteren, eveneens met een zeer grote meerderheid aangenomen.

De speciale algemene vergadering werd bijeengeroepen door Deakin Students for Palestine, nadat de Deakin University Student Association weigerde, in strijd met haar eigen grondwet. De vereniging wordt bestuurd door studenten die gelieerd zijn aan de Australian Labor Party en de hindoenationalistische Bharatiya Janata Party.

Volgens de statuten van de studentenvereniging moet de vergadering plaatsvinden als 250 leden een petitie ondertekenen om een ​​speciale algemene vergadering aan te vragen. Alle aangenomen moties worden dan officieel verenigingsbeleid. Pro-Palestine studenten op Deakin verzamelden meer dan 700 handtekeningen, maar de vereniging weigerde de vergadering te organiseren, met de bewering dat “het niet gepast zou zijn … om een ​​standpunt in te nemen met betrekking tot het conflict”.

Het management van de universiteit probeerde de bijeenkomst ook te saboteren door de kamerreservering te annuleren, te dreigen met het disciplineren van sympathieke medewerkers en de beveiliging posters te laten verwijderen die de bijeenkomst promootten. Jasmine Duff, die de bijeenkomst voorzat, vertelde Rode vlag“Dat 250 studenten kwamen opdagen en stemden om de eisen van het Gaza-solidariteitskamp te omarmen, was een belangrijke rechtvaardiging van het kamp. Sterker nog, het gebeurde slechts één dag nadat de universiteit gedwongen werd de schorsing van Renee Nayef, een van de leiders van het kamp, ​​ongedaan te maken. De universiteit heeft geprobeerd pro-Palestijns activisme in diskrediet te brengen, maar is daar niet in geslaagd.”

De aanwezige studenten namen een moreel standpunt in, niet alleen tegen de wreedheden in Israël, maar ook tegen het universiteitsbestuur en de studentenvertegenwoordigers die genocide steunen of er juist niet over spreken.




Bron: redflag.org.au



Laat een antwoord achter