Democraten uiten geen urgentie en bieden geen duidelijk plan over de klimaatcrisis bij DNC

De klimaatcrisis wordt elk jaar heviger. Van dodelijke, recordbrekende hittegolven en bosbranden tot stijgende zeespiegels, de verwoestende gevolgen van door de mens veroorzaakte klimaatverandering worden over de hele wereld gevoeld. Maar je zou nauwelijks weten dat er een crisis was na het bekijken van de Democratische Nationale Conventie van 2024. TRNN-hoofdredacteur Maximillian Alvarez spreekt met Collin Rees, politiek directeur bij Oil Change US, over het schokkende gebrek aan urgentie om de klimaatnoodsituatie aan te pakken bij de DNC in Chicago.

Videografie: Kayla Rivara
Postproductie: Adam Coley

Transcriptie

Collin Rees: Ik ben Colin Rees, politiek directeur bij Oil Change US.

Maximiliaan Alvarez: Colin, bedankt dat je met me hebt gepraat, man. Het was een wilde week. We zijn hier op donderdag 22 augustus, de Democratische Nationale Conventie is officieel afgelopen. Kamala Harris heeft de nominatie formeel geaccepteerd en nu is het een volledige sprint naar de algemene verkiezingen.

Ik wilde specifiek met je praten omdat het voor mij heel duidelijk voelde dat een van de meest afwezige kwesties in de loop van deze week het klimaat is. En natuurlijk noemen ze aan de Republikeinse kant van de RNC klimaatverandering een totale hoax. Dit zijn gewoon oude jazzy standaarden van rechts. Ik denk, hoe voelde je je toen je terugkeek op de week over hoeveel klimaatverandering en klimaatbeleid deze week werd aangepakt, of niet?

Collin Rees: Ik vond het een enorme gemiste kans. Ik denk dat het geen vraag is dat de Democratische Partij beter is dan de Republikeinen op het gebied van klimaat, maar ik denk dat het belangrijkste probleem is dat beter dan de Republikeinen de laagste lat is die je je kunt voorstellen. Daarmee ga je het niet redden.

En dus denk ik dat met name de manier waarop de presidentsverkiezingen zijn verlopen, het ontbreken van een echte voorverkiezing, de vervanging van Kamala Harris, niet heeft gezorgd voor de rijkere discussie die we nodig hebben, het verhogen van de lat voor wat er nodig is op het gebied van klimaat. En ik denk dat dat zorgwekkend is vanuit een klimaatbeleidsstandpunt, maar het is ook een diepe politieke kwetsbaarheid.

Als Kamala niet in staat is of bereid is om een ​​gedurfd klimaatplatform te presenteren, specifiek te zijn over wat ze gaat doen om fossiele brandstoffen uit te faseren en hernieuwbare energie te bouwen, zou dat haar heel erg kunnen schaden. Jonge kiezers geven hier veel om, kiezers die aan de frontlinie staan ​​van de winning en de gevolgen van het klimaat geven veel om dit probleem, en dus denk ik dat dit echt een gemiste kans is.

Maximiliaan Alvarez: En ik wil vragen of u voor de mensen die kijken en luisteren, kunt benadrukken waar we nu staan ​​met de klimaatcrisis, omdat het iets is wat mensen graag uit het oog en uit het hart houden, terwijl de planeet blijft opwarmen, terwijl de wereld blijft uiteenvallen in iets waar we niet op voorbereid zijn. Dus, vanuit uw gezichtspunt, waar staan ​​we nu met de klimaatcrisis, en hoe past dat bij het schijnbare gebrek aan urgentie hier op de Democratische Nationale Conventie en bij deze verkiezingen in het algemeen?

Collin Rees: Max, de vibes zijn slecht. We zitten niet in een goede positie wat betreft de klimaatcrisis. En in het bijzonder hebben we gezien dat dit het warmste jaar ooit is. We breken meerdere dagen achter elkaar temperatuurrecords in juli, geloof ik. We zien overstromingen in Connecticut en andere plaatsen in het land. We hebben orkaan Beryl die de Golfkust treft. Bosbranden beginnen weer in het westen. Deze klimaatimpact is hier om te blijven en ze worden alleen maar erger.

Ik denk dat het andere echt gevaarlijke wat er gebeurt als er bijvoorbeeld bij de DNC geen discussie plaatsvindt, is dat de ruimte niet zomaar leeg blijft, maar dat die ruimte wordt opgevuld door actoren als ExxonMobil en door actoren als de glibberige Texaanse Democraten die klimaatactie willen vertragen en ontkennen, en klimaatactie willen blokkeren.

Ik denk dat er een overheersend gevoel heerst in de media in het bijzonder, de mainstream media, dat de IRA is aangenomen, de Inflation Reduction Act onder Joe Biden, we hebben een aantal dingen gedaan op het gebied van klimaat, en dus is er geen behoefte meer om te focussen. Dat kan niet verder van de waarheid zijn.

Niet alleen was dat, op zijn best, een voorschot op de klimaatactie die we nodig hebben, maar een aantal van de uiterst onverantwoorde en gevaarlijke afwegingen die in de IRA zijn gemaakt, werpen nu vruchten af ​​en beginnen de fossielebrandstoffenindustrie een impuls te geven en nieuw leven in te blazen.

Je hebt valse oplossingen zoals koolstofafvang en -opslag, vuile waterstof. Deze dingen gebruikt de fossielebrandstofindustrie om zich vast te klampen aan haar bestaan ​​door de productie van fossiele brandstoffen voort te zetten, de olie- en gasuitbreiding te verdubbelen en ook haar politieke bestaan.

Het idee dat je een fossiele brandstofindustrie kunt blijven hebben zolang je koolstof uit de lucht zuigt, deze fantasierijke, ongelooflijk dure ideeën waar de technologie niet eens voor bestaat, laat dat even terzijde. Het belangrijkste punt van de lobbyindustrie, van de kant van de fossiele brandstofindustrie, is dat ze nog steeds in de kamer zitten.

Ze nemen nog steeds deze beslissingen over klimaatbeleid. Ze organiseren en sponsoren nog steeds panels aan de zijlijn van de DNC, ondanks dat ze veel meer doneren aan Republikeinen dan aan Democraten. Ze willen gewoon in het gesprek blijven, ze willen gewoon blijven drijven om die private winstzuchtmachine voort te zetten, en ik denk dat dat een van de dingen is waar minder over wordt gesproken als je niet de juiste discussie hebt die je zou moeten hebben over klimaat.

Maximiliaan Alvarez: En wat betreft de klimaatrechtvaardigheidsbeweging, hoe zou een gedurfd klimaatplatform eruit zien? En vanuit jouw perspectief als iemand die hier dag in dag uit verslag van doet, wat is er dan werkelijk nodig om daar te komen?

Collin Rees: Het zal politieke wil vergen. De wetenschap is hier heel duidelijk over. We hebben veel van de tools. Veel van die tools zijn eigenlijk ook tools van de uitvoerende macht. De president kan dit doen. We hebben zeker het Congres nodig om mee te doen, en dat zou geweldig zijn, maar er is zoveel dat Kamala alleen kan doen.

Waar we nu zijn, is dat we grote winsten zien in hernieuwbare energie. Dat is geweldig. Wind- en zonne-energie komen eraan. Ze zouden sneller kunnen zijn, en dat moeten ze ook, maar we komen er wel.

Wat we niet zien is een overeenkomstige uitfasering van fossiele brandstoffen. Of, zelfs als we dat niet zien, zien we niet eens een einde aan de uitbreiding van fossiele brandstoffen. De eerste stap is om te stoppen met graven als je in een gat zit, en dat doen we niet eens.

Dus wat we echt nodig hebben is om specifieke actie te zien om die uitbreiding van de fossiele brandstofindustrie te beperken en te beginnen met het uitfaseren ervan. Dat zijn een paar dingen. Het is het nemen van de pauze van Biden op nieuwe LNG-exportvergunningen en het permanent maken, door te zeggen dat we geen nieuwe exportvergunningen voor LNG zullen uitgeven.

Het wijst de Dakota Access-pijpleiding af. Mensen weten dit niet per se, dit is DAPL, dit is de pijpleiding waar de Standing Rock Sioux zich dapper tegen verzetten tijdens de late Obama-jaren. Het werd goedgekeurd door Trump, maar het werd illegaal goedgekeurd, en de rechter heeft dat gezegd. Hij stuurde het terug naar het ministerie van Binnenlandse Zaken en het ligt nu op hun bureau te wachten om goedgekeurd te worden of niet. Die pijpleiding kan worden gesloten, kan uit de grond worden gehaald, kan zelfs worden afgedekt. ​​Dat is een beslissing die op het bureau van Kamala Harris zal liggen als ze volgend voorjaar president wordt.

Het beëindigen van subsidies voor fossiele brandstoffen is een ander echt cruciaal onderdeel hier. We moeten stoppen met het sturen van tientallen miljarden dollars per jaar om het probleem erger te maken en dat geld omleiden naar een leefbare toekomst.

Maximiliaan Alvarez: En de laatste vraag, man. Voor de mensen daarbuiten, kiezers die hierover denken als, nou ja, dat is een ver-van-mijn-bed-show. Dit is geen direct probleem zoals het stoppen van een tweede Trump-presidentschap, of voor mensen die nog steeds gevangen zitten in dat denkbeeld, wat zou je willen dat de mensen daarbuiten weten die dit misschien zien en in eerste instantie terugdeinzen? Wat is de boodschap van de klimaatrechtvaardigheidsbeweging aan mensen over waarom ze zich hier nu, tijdens deze verkiezingen en daarna, zorgen over moeten maken?

Collin Rees: Ja. Ik denk dat dit niet alleen een kwestie is die hier thuis van cruciaal belang is, we zien ook de toenemende gevolgen voor het klimaat. Dit is een cruciale kwestie waarin wereldwijd leiderschap hard nodig is. De VS loopt achter op al haar collega-landen wat betreft deze toezeggingen om fossiele brandstoffen geleidelijk af te schaffen. Dit is een gebied waarop Amerika het voortouw kan nemen en kan werken aan die betere toekomst, maar het is niet gegarandeerd. We gaan er niet komen tenzij we die stappen actief ondernemen.

Ik denk dat ik nog iets wil zeggen: ik denk dat er een onjuiste perceptie heerst, eerlijk gezegd, die wordt gedragen door de fossiele-brandstoffenindustrie en haar donaties, namelijk dat het klimaat een verliezende kwestie is of dat het aanpakken van de fossiele-brandstoffenindustrie politiek niet populair is.

Dat kan niet verder van de waarheid zijn. We hebben zeer goede peilingen en gegevens die laten zien dat een grote meerderheid van de Amerikaanse bevolking de fossiele brandstofindustrie wil omverwerpen. Mensen houden niet van grote olie. Mensen houden er niet van dat Exxon hun water verkloot. Mensen houden er niet van dat Chevron hun gemeenschappen vervuilt. Mensen houden er niet van dat deze bedrijven en de olie-industrie hun leven tot een hel maken.

Een meerderheid van de inwoners van Pennsylvania wil fracking verbieden. Dit is iets waar de Amerikaanse bevolking erg aan de kant van agressieve actie staat, en de enigen die die actie niet willen zijn het American Petroleum Institute, de lobby van de fossiele brandstofindustrie.

Verwant