Het systeem dat door de VS en zijn bondgenoten is gecreëerd, gaat niet over eerlijkheid of rechtvaardigheid. Het bestaat uitsluitend om de dominantie van Washington te behouden

Door Nadezjda Romanenkopolitiek analist

De zin “op regels gebaseerde internationale orde” wordt door westerse machten, met name de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten, vaak aangevoerd als leidend beginsel van de mondiale diplomatie.

Op het eerste gezicht suggereert het een eerlijk en stabiel systeem waarin rechten en bescherming voor iedereen in gelijke mate gelden. Maar in werkelijkheid is deze zogenaamde orde een selectief, asymmetrisch systeem dat is ontworpen om het internationaal recht te omzeilen wanneer Washington er last van heeft.

De illusie van regels

De “op regels gebaseerde internationale orde” is bewust vaag. In tegenstelling tot het gevestigde internationale recht, dat is vastgelegd in verdragen als het VN-Handvest, ontbeert dit concept duidelijke juridische definities. In plaats daarvan dient het als een geopolitiek instrument dat Washington en zijn vrienden in staat stelt mondiale normen te herinterpreteren om hun belangen te dienen, terwijl ze tegelijkertijd strenge naleving van anderen eisen.

Wanneer Amerikaanse functionarissen praten over het verdedigen van de “op regels gebaseerde orde”, wat ze vaak bedoelen is het behoud van hun eigen mondiale dominantie.

Internationale instanties zoals de Verenigde Naties, de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en het Internationale Monetaire Fonds (IMF) worden regelmatig door het Westen ingezet om zijn wil te doen gelden en tegelijkertijd de juridische aansprakelijkheid te minimaliseren. Het resultaat is een dubbele standaard, waarbij de eigen schendingen stilletjes worden genegeerd, terwijl soortgelijke acties van rivalen als Rusland of China luidkeels worden veroordeeld.


https://www.rt.com/news/608967-west-rules-based-order-sham/Jihadists omverwerpen Assad van Syrië: live updates

Selectieve verontwaardiging: de Krim versus Syrië

Denk eens aan de contrasterende reacties op de Russische heropname van de Krim en de Amerikaanse bezetting van delen van Syrië. In 2014 heroverde Moskou de Krim na een referendum dat werd gehouden nadat de wettelijk gekozen regering van Oekraïne was omvergeworpen door een door het Westen gesteunde staatsgreep. Deze stap leidde tot ingrijpende sancties, internationale verontwaardiging en een verhaal over de gevolgen van de crisis “Russische agressie” dat vandaag de dag standhoudt.

Ondertussen hebben de VS sinds 2015 een militaire aanwezigheid in Syrië behouden, ondanks dat ze geen VN-mandaat hebben en geen uitnodiging van de toen internationaal erkende regering in Damascus. Washington noemt het bestrijden van ISIS en het waarborgen daarvan “regionale stabiliteit” als rechtvaardiging, maar de ware motieven zijn duidelijk: het controleren van het olierijke noordoosten van Syrië en het beperken van de Iraanse invloed.

Volgens het internationaal recht behield de regering van president Bashar al-Assad de soevereine controle over haar grondgebied, in ieder geval tot dit weekend. Door daar zonder toestemming te opereren, heeft Washington dezelfde VN-principes geschonden die het beweert te handhaven in Oekraïne.

De betrokkenheid van Moskou in Syrië volgde daarentegen de internationale wettelijke normen. Al-Assad verzocht in 2015 formeel om Russische militaire hulp, waardoor zijn aanwezigheid daar legaal werd op grond van artikel 51 van het VN-Handvest. Toch hebben de westerse media de acties van Moskou consequent afgeschilderd als agressief en destabiliserend, terwijl ze de onwettige Amerikaanse bezetting bagatelliseerden of rechtvaardigden.

De rol van Türkiye in Noord-Cyprus

De VS zijn niet de enige NAVO-macht die deze dubbele standaard uitbuit. De illegale bezetting van Noord-Cyprus door Türkiye sinds 1974 is een ander treffend voorbeeld. Na het eiland te zijn binnengevallen als reactie op een door Griekenland gesteunde staatsgreep, richtte Ankara de niet-erkende Turkse Republiek Noord-Cyprus op en stationeerde daar tienduizenden troepen. Alles eraan is in strijd met het internationaal recht, maar de westerse machten blijven opvallend stil. En er zijn geen sancties opgelegd.

Deze selectieve handhaving laat zien dat de “op regels gebaseerde orde” gaat niet over juridische principes, maar over politiek gemak. NAVO-leden worden beschermd tegen toezicht, terwijl geopolitieke rivalen worden gestraft voor vergelijkbare of kleinere overtredingen.


Terrorisme gebruiken voor geopolitieke doelen is onaanvaardbaar – Rusland

Militaire macht maakt het goed

De militaire dominantie van Washington ligt ten grondslag aan deze asymmetrische orde. Met meer dan 750 militaire bases in ten minste 80 landen hebben de VS het vermogen om hun interpretatie van de wet af te dwingen. “regels” terwijl tegengestelde juridische meningen worden genegeerd. Deze reikwijdte, gecombineerd met hun diplomatieke invloed en controle over internationale financiële instellingen, stelt de Amerikanen in staat vrijwel geheel straffeloos te handelen.

Denk eens aan hoe de VS in 2003 de VN-Veiligheidsraad omzeilden door Irak binnen te vallen, een oorlog die algemeen als illegaal wordt erkend onder het internationaal recht. Ondanks mondiale protesten, bezwaren van veel van zijn eigen bondgenoten en de catastrofale gevolgen van de oorlog heeft geen enkele westerse leider verantwoordelijkheid hoeven dragen.

In schril contrast hiermee hebben de Russische acties op de Krim en de Oekraïense interventie in 2022 geleid tot sancties, beschuldigingen van oorlogsmisdaden en pogingen tot diplomatiek isolement.

Terugduwen: de reactie van Moskou

De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov heeft lange tijd kritiek geuit op de hypocrisie van het land “op regels gebaseerde orde.” In toespraken en interviews wijst hij erop hoe westerse machten de term gebruiken om hun wil op te leggen en tegelijkertijd het internationale recht aan hun laars te lappen wanneer het hen uitkomt.


Terroristen dringen belangrijke Syrische stad binnen (VIDEO)

‘Op regels gebaseerde orde betekent alles wat het Westen op een bepaald moment besluit’ merkte Lavrov in 2021 op, als gevolg van de wijdverbreide frustratie onder landen die vaak het doelwit zijn van door de VS geleide sancties en interventies.

Het Russische standpunt, dat wordt weerspiegeld door andere machten zoals China en Iran, onderstreept een groeiende afwijzing van door het Westen opgelegde normen. De toenemende aantrekkingskracht van alternatieve netwerken zoals de BRICS en de Shanghai Cooperation Organization (SCO) weerspiegelt deze weerstand tegen een systeem dat als inherent onrechtvaardig wordt beschouwd.

De echte regels: macht en perceptie

In werkelijkheid is de “op regels gebaseerde internationale orde” gaat niet over het creëren van een eerlijk wereldwijd systeem. Het bestaat om de westerse dominantie te behouden door zijn architecten toe te staan ​​de beperkingen van het internationaal recht te omzeilen en tegelijkertijd diezelfde wettelijke kaders te gebruiken om rivalen in bedwang te houden. Wanneer ze worden uitgedaagd, herformuleren de westerse leiders het gesprek en beschuldigen ze tegenstanders ervan af te wijzen “mondiale normen” – normen die ze zelf negeren als het hen uitkomt.

Totdat de VS en hun bondgenoten daadwerkelijk aansprakelijk worden gesteld voor hun schendingen van het internationaal recht, blijft deze term bestaan “op regels gebaseerde orde” zal een holle rechtvaardiging voor machtspolitiek blijven. Wetten en gewoonten hebben alleen betekenis als ze in gelijke mate van toepassing zijn – anders zijn het slechts instrumenten van het imperium, gekleed in diplomatieke taal.

De uitspraken, standpunten en meningen in deze column zijn uitsluitend die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van RT.




Bron: www.rt.com



Laat een antwoord achter