‘Dus waar zijn mijn Duitse vrienden?’ Donald Trump vroeg het op de verkiezingsdag aan een kruiperige Mar-a-Lago-menigte, voordat hij grijnsde en zijn duim omhoog stak voor een foto met een groep jonge mannen.
De Duitse vrienden in kwestie: Fabrice Ambrosini, een voormalig politicus die gedwongen werd af te treden nadat er een video opdook waarin hij de Hitlergroet bracht; Leonard Jäger, een extreemrechtse beïnvloeder die de Reichsbürger-beweging heeft gepromoot, een extremistische groepering achter een mislukte staatsgreeppoging in 2022; en Phillipp-Anders Rau, een kandidaat voor Alternative für Deutschland (AfD), de extreemrechtse partij van Duitsland.
Duizelig van opwinding, schouder aan schouder met Trump, juichten ze ‘vecht, vecht, vecht’, in navolging van Trumps strijdkreet na de moordpoging, voordat ze deze in het Duits herhaalden – ‘kämpft, kämpft, kämpft’ – met pompende vuisten.
“Laten we hopen dat Donald Trump voor zijn land de vernieuwing creëert die wij in de AfD voor ons land plannen”, schreef Rau daarna op Instagram.
Geïnspireerd door zijn stoere bravoure en zijn beloften om immigranten uit de VS te verdrijven, heeft extreemrechts in Duitsland een ‘fantasie van etnonationale macht’ op Trump geprojecteerd die ze proberen te kopiëren, zegt Mabel Berezin, directeur van het Institute for European Studies van Cornell University.
Voor hen is hij niet alleen een geestverwant, hij zou ook een voorbode kunnen zijn. Slechts tien uur nadat hij zijn terugkeer naar het Witte Huis had bevestigd, stortte de Duitse regering op dramatische wijze in vanwege een begrotingsgeschil, waardoor extreemrechts in Duitsland de beste kans kreeg om de macht te grijpen sinds de Tweede Wereldoorlog. Met steun van ongeveer 1 op de 5 Duitsers is de AfD de op een na populairste partij van het land geworden, voorafgaand aan de nieuwe verkiezingen in februari.
En vrijdag kreeg het steun van een van Trumps belangrijkste bondgenoten. Elon Musk noemde de AfD de redder van Duitsland in een tweet die door meer dan 33 miljoen mensen werd gezien, wat leidde tot een nieuwe ronde van extreemrechts digitaal vuistgebaar. De AfD plakte onmiddellijk het gezicht van Musk op een advertentie en zijn medeleider nam een videoboodschap op waarin hij hem uitbundig bedankte.
“De geschiedenis heeft aangetoond dat ontwikkelingen die in Amerika beginnen, zich uiteindelijk over de Atlantische Oceaan verspreiden en uiteindelijk ook ons leven beïnvloeden”, luidt een vertaalde post van Journalistenwatch, een invloedrijke extreemrechtse blog. “En we weten ook dat in de VS, dankzij het triomfantelijke succes van Donald Trump, de slinger eindelijk de andere kant op is geslagen en dat de vrijheid voor iedereen eindelijk uit de as is herrezen.”
De kern van deze transnationale liefdesaffaire – meer nog dan hun bewondering voor Rusland, hun demonisering van de LGBTQ+-gemeenschap en hun geromantiseerde nostalgie naar het verleden – is één enkel racistisch idee: dat immigranten met een donkere huidskleur een existentiële bedreiging vormen en moeten worden aangepakt. teruggestuurd naar hun thuisland, een politiek concept dat bekend staat als remigratie en dat de afgelopen tien jaar de ‘cause célèbre’ van mondiaal extreemrechts is geworden.
De centrale belofte van de AfD is het tegengaan van de zogenaamde Grote Vervanging, een complottheorie die beweert dat blanke Europeanen of Amerikanen het slachtoffer zijn van een complot van niet-blanke immigranten om hen te ‘vervangen’ en hun samenlevingen te vergiftigen. Het was de inspiratie voor schutters om de wapens op te nemen en zich te richten op moslimslachtoffers in Christchurch, joden in Pittsburgh, zwarte mensen in Buffalo en homoseksuelen in Bratislava.
“Het is iets dat extreemrechts in meerdere landen samenbrengt”, vertelde Heidi Beirich, medeoprichter van de non-profitorganisatie Global Project Against Hate and Extremism. Moeder Jones.
Als Grote Vervanging de mythe is, is remigratie de handleiding ervan, waarbij de blanke suprematie van de complottheorie op het eerste gezicht wordt aangenomen en de massadeportaties worden voorgesteld die Trump heeft verdedigd. Trump gebruikte de term zelfs in een bericht van september over Truth Social waarin hij zijn kandidatuur promootte door te schrijven: “[We will] Kamala’s illegale migranten terugsturen naar hun thuisland (ook bekend als remigratie). Ik zal onze steden en dorpen in Minnesota, Wisconsin, Michigan, Pennsylvania, North Carolina en heel Amerika redden.’
De term werd gepopulariseerd door de Europese Identitaire beweging (waarvan de Amerikaanse uitloper, Identity Evropa, hielp bij het plannen van de rellen in Charlottesville in 2017) en de Oostenrijkse leider Martin Sellner (naar wie werd onderzocht wegens correspondentie met de Christchurch-schutter).
De AfD kwam afgelopen januari in heet water terecht toen Duitse journalisten aan de slag gingen Correctiv ontdekte een clandestiene conferentie met Sellner als hoofdspreker. Daar presenteerde hij een remigratieplan aan senior partijleden dat miljoenen Duitsers zou deporteren, inclusief burgers met een niet-Duitse achtergrond en de ‘niet-geassimileerden’, wat leidde tot landelijke protesten en een debat over het verbieden van de partij. Sellner mag sindsdien Duitsland niet meer binnenkomen.
Sindsdien is de partij terughoudend over wat het precies betekent met remigratie, waarbij sommige AfD-functionarissen het eenvoudigweg omschrijven als het deporteren van asielzoekers die de wet hebben overtreden. Weer anderen zijn duidelijker over hun bedoelingen om wijdverbreide deportaties uit te voeren, een taboe en ongrondwettelijk idee dat voor veel Duitsers doet denken aan de niet zo verre geschiedenis van de Holocaust.
Afgelopen november heeft de AfD in de deelstaat Beieren een ‘resolutie voor remigratie’ aangenomen, waarin wordt opgeroepen tot het creëren van nieuwe manieren ‘om het Duitse staatsburgerschap dat al is verleend gemakkelijker in te trekken’ en ‘alomvattende remigratie van miljoenen mensen in de komende tien jaar’. .” De partij is begonnen met het gebruik van vliegtuigafbeeldingen in officiële posters en advertenties, zoals een poster die overal in de stad Erfurt is opgehangen en waarop een helderblauwe lucht te zien is en een straalvliegtuig boven de woorden: “Zomer, Zon, Remigratie.”
Een virale danshit onder de jongere aanhangers van de partij, gespeeld op een verkiezingsfeest van de AfD, bevat teksten als “remigratie vindt plaats, zet de turbines heel hoog” en het refrein “we deporteren ze allemaal!” over door AI gegenereerde beelden van dansende stewardessen en onderdrukte zwarte en bruine mannen die bagage door een luchthaven duwen.
“Binnen de AfD zijn er mensen die het rustige gedeelte hardop zeggen”, zegt Jakob Guhl, een onderzoeker van extreemrechts bij het Institute for Strategic Dialogue, een denktank tegen extremisme. “Er zijn misschien zelfs mensen die denken dat er geen rustig deel is.”
Een van die mensen is zeker Björn Höcke, hoofd van de AfD in de deelstaat Thüringen, waar de partij dit najaar een historische overwinning behaalde en daarmee een naoorlogse norm van bijna acht decennia omverwierp. Een Duitse rechtbank oordeelde dat Höcke juridisch gezien als een ‘fascist’ kon worden omschreven, en hij is tweemaal veroordeeld wegens het gebruik van verboden nazi-slogans.
“Als Björn Höcke Bundeskanzler wordt,” zegt Guhl, waarbij hij het Duitse woord voor kanselier gebruikt, “denk ik dat het eigenlijk de bedoeling is om Duitsland etnisch homogener te maken en het staatsburgerschap van mensen op de een of andere manier in te trekken en hen vervolgens te dwingen te vertrekken.” In augustus woog Höcke op een overheidsvoorstel om messen te reguleren en schreef op Telegram dat het echte probleem “de houding was van mensen die een buitenlandse achtergrond hebben en onze manier van leven verachten en bereid zijn dodelijk geweld te gebruiken.”
Hij voegde eraan toe: “We worden geconfronteerd met massa-immigratie die kan leiden tot een ineenstorting van de beschaving. Mensen uit vreemde culturen, wier leven wordt gevormd door andere waarden dan de onze en die niet bereid zijn zich te assimileren, veranderen ons sociale leven permanent, eenvoudigweg door hun aantal.”
“De implicatie van de berichten van de AfD is dat dit geen echte Duitsers zijn”, zegt Beirich. ‘Ze horen hier niet. Zij zijn degenen die de misdaad veroorzaken en uw banen afpakken. Dit klinkt allemaal heel erg als Trump.”
Deze ideologie verspreidt zich gemakkelijk in een digitaal ecosysteem van alternatieve media en sociale media-apps. Centraal in het ecosysteem staat Telegram, bekend om zijn vrijwel onbestaande inhoudsmoderatie en het vermogen om uitzendkanalen van onbeperkte omvang te creëren, wat de favoriete app is geworden van neonazi’s, extremisten en complottheoretici.
In de periode van twee maanden rond de Amerikaanse presidentsverkiezingen noemden 449 extreemrechtse Duitse Telegram-kanalen Trump in meer dan 10.000 berichten – dat is ongeveer 5 procent van het totale aantal berichten dat deze kanalen in die tijd stuurden.
Daar hebben gebruikers ademloos de kabinetskeuzes van Trump gevolgd en fragmenten gedeeld van Amerikaanse influencers, waaronder Tucker Carlson en Alex Jones. Ze hebben Amerikaanse klachten over een “industrieel censuurcomplex” geleend en ongefundeerde beschuldigingen van verkiezingsfraude versterkt.
Kijkend naar wat er in Amerika weerklank vindt, zetten Duitsers vervolgens hun netwerk van extreemrechtse podcasters, mediapersoonlijkheden, influencers en politici in om soortgelijke beweringen en complottheorieën te herhalen.
Stefan Magnet, oprichter van de Oostenrijkse extreemrechtse nieuwszender AUF1, schreef bijvoorbeeld in oktober zonder enig bewijs aan zijn bijna 75.000 Telegram-volgers over een ‘globalistische wereld van leugens’ waarin Duitse ministers ‘zich voorbereiden om het nieuws van Elon Musk te censureren. dienst ‘X’ in Europa. Bovenal: als Trump wint, zullen ze het platform sluiten of op brute wijze censureren.”
“Sommige van deze debatten worden zeker opnieuw verpakt en bestreden met heel verschillende verhalen en invalshoeken, en ook in de Duitse context”, zegt Guhl. “Dus je ziet zeker dat bepaalde dingen die voor het eerst in de VS opduiken daar behoorlijk goed lijken te werken en die vervolgens ook in Duitsland worden overgenomen.”
Duitse bondskanselier Olaf Scholz verloor medio december een motie van vertrouwen, wat officieel leidde tot vervroegde verkiezingen op 23 februari, pas de vierde ooit in de moderne geschiedenis van het land. De christen-democraten, de oude partij van voormalig bondskanselier Angela Merkel en de huidige oppositie, zullen naar verwachting aan de macht komen en andere partijen uitnodigen een coalitieregering te vormen.
Tot nu toe hebben de christen-democraten beloofd een ‘firewall’ in stand te houden tegen extreemrechtse partijen als de AfD, door hen te verbieden zich bij een coalitie aan te sluiten. Hoewel die firewall waarschijnlijk in 2025 zal blijven bestaan, is er al sprake van samenwerking tussen de christen-democraten en de AfD in het lokale bestuur; en hoe meer stemmen de AfD krijgt, hoe groter haar vermogen om Duitsland naar rechts te sturen.
Neem deze verklaring van de centrumlinkse Scholz in augustus, nadat de AfD hem de hele zomer op immigratie had gehamerd: “We zullen alles moeten doen wat we kunnen om ervoor te zorgen dat degenen die niet in Duitsland kunnen en mogen blijven, worden gerepatrieerd en gedeporteerd. .”
Het markeerde een vertrek voor een oude voorstander van het Duitse migratiebeleid en een erkenning dat de boodschap van de AfD – en tot op zekere hoogte die van Trump – weerklank vond bij de kiezers.
“Trump zegt dat hij miljoenen gaat deporteren. Hij gaat grote invallen doen.
Dat is iets dat vreugde brengt in de harten van mensen zoals die van de AfD en andere extreemrechtse partijen”, zegt Beirich.
Bron: www.motherjones.com