Voor iedereen die betaalt Let op, het is nu overduidelijk dat de door de VS geleide staakt-het-vuren-gesprekken in Gaza een instrument zijn geworden voor het voortzetten van de Israëlische genocidale oorlog. Wat begon als een bevrijdingsvraag van Rep. Cori Bush en grassroots-vredesactivisten is nu volledig overgenomen door president Joe Biden, vicepresident Kamala Harris en de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. De zogenaamde staakt-het-vuren-onderhandelingen zijn een vorm van camouflage die door Biden en Harris wordt ingezet om af te leiden van de realiteit van hun steun voor de massale wreedheden van Israël in Gaza.
Het woord “staakt-het-vuren” gebruiken om te beschrijven wat de regering-Biden nastreeft, is op zichzelf al een vorm van taalkundig geweld. Het laatste conceptvoorstel voor een “staakt-het-vuren” dat door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken is aangekondigd, steunt in wezen de voortdurende Israëlische bezetting van Gaza zonder een permanente beëindiging van de oorlog. Maar zelfs dit was blijkbaar te veel van een concessie voor Netanyahu, en daarom blijft hij het naar verluidt ondermijnen. Ondertussen is het nog maar een week geleden dat het ministerie van Buitenlandse Zaken de verkoop van nog eens $ 20 miljard aan Amerikaanse wapens aan Israël aankondigde.
De kwade trouwvoorwaarden van het laatste voorstel zijn nog maar het begin. Het is onwaarschijnlijk dat Hamas akkoord gaat met de vreselijke nieuwe voorwaarden die Blinken op tafel heeft gelegd, en die afwijzing zal Biden, Harris, Blinken en Netanyahu op hun beurt in staat stellen Hamas nog meer de schuld te geven van het “afwijzen van vrede”. Dit zal Netanyahu dan meer tijd geven om door te gaan met het bombarderen, uithongeren en doden van Palestijnen. Dan zal de cyclus zich weer herhalen, waarbij Blinken binnenkort terugkeert naar het Midden-Oosten voor een nieuwe ronde van zogenaamde staakt-het-vuren-onderhandelingen, terwijl de VS Israël nog meer wapens blijft sturen voor zijn oorlog.
Om deze cynische cirkel te doorbreken, moeten we eerlijk zijn over de rol van Biden en Harris in deze bloedige charade. Hoewel Biden uiteindelijk verantwoordelijk is voor Amerika’s volledige steun voor Israëls geweld, heeft Harris herhaaldelijk de voortdurende bewapening van Israël door de president gesteund. En door een frauduleus en eindeloos staakt-het-vuren-onderhandelingsproces hebben zowel Biden als Harris de bredere Democratische Partij in staat gesteld om de afschuwelijke realiteit van de verantwoordelijkheid van hun eigen leiders voor een genocide te vermijden.
Een van de ergste voorbeelden hiervan kwam eerder deze week, toen progressief icoon Rep. Alexandria Ocasio-Cortez maandag op het podium van de Democratische Nationale Conventie stond en Harris ten onrechte prees voor “onvermoeibaar werken om een staakt-het-vuren in Gaza veilig te stellen en gijzelaars naar huis te halen.” Ocasio-Cortez bood Democratische kiezers de verleidelijke fictie van Harris als vicepresident die iets anders doet dan de voortdurende levering van Amerikaanse wapens voor de dagelijkse slachting van Palestijnse burgers mogelijk maken. Door dit te doen, werd Ocasio-Cortez een gewillige politieke medeplichtige aan het Biden/Harris-beleid om de genocidale oorlog van Israël te steunen.
Eén drijvende kracht want dit alles is de pro-Israël lobby, met zijn uitgebreide netwerk van vermogende donoren. Veel politici houden zich aan de praatpunten van de lobby om de guillotine te vermijden. Ze doen liever alsof er iets positiefs gebeurt dan de woede te ondergaan die afgevaardigden Jamaal Bowman en Cori Bush ervoeren toen datzelfde pro-Israël donornetwerk miljoenen dollars investeerde om hen te verslaan in hun recente Democratische voorverkiezingen.
Deze pro-Israëlische lobbygroepen en donornetwerken hebben een tweeledige realiteit van pro-Israëlische Amerikaanse politici gecreëerd die nu de slechtste impulsen in de Israëlische politiek, cultuur en maatschappij mogelijk maken. Israël hoeft zijn eigen genocidale manie niet te accepteren omdat zijn sugar daddy, de Verenigde Staten, het zal beschermen tegen alle gevolgen. En ondanks dit, of misschien wel dankzij dit, kunnen Biden en Harris zich blijven voordoen als vredesbemiddelaars terwijl ze miljarden dollars aan wapens naar de Israëlische soldaten sturen. Geloven dat Biden, Harris en Blinken kunnen (of zullen) aandringen op een echt staakt-het-vuren, is de fantasie accepteren dat ze pleitbezorgers voor vrede kunnen zijn, terwijl ze al de belangrijkste aanstichters van genocide zijn.
Deze fantasie heeft diepe wortels die teruggaan tot het zogenaamde Oslo-vredesproces, dat Israël decennia de tijd gaf om Palestijns land te stelen en zijn grenzen uit te breiden door Joodse Israëlische nederzettingen te bouwen op de bezette Palestijnse Westelijke Jordaanoever. De Palestijnse analist Mouin Rabbani spelde dit onlangs allemaal uiteen toen hij de huidige staakt-het-vuren-gesprekken beschreef als “een Oslo-proces voor genocide … Net zoals Oslo diende als het essentiële vijgenblad dat Israël in staat stelde de uitbreiding van nederzettingen en annexatiebeleid te intensiveren, terwijl Washington zich bemoeide met Israël met een ‘vredesproces’ dat nergens toe leidde.”
Vredesactivisten die nu blijven oproepen tot een staakt-het-vuren, lopen het risico om rekwisieten te worden voor het Biden/Harris-handboek. Het bredere Amerikaanse publiek zal het waarschijnlijk moeilijk vinden om onderscheid te maken tussen een activistische eis voor een staakt-het-vuren en de politici die instemmend knikken terwijl ze het tegenovergestelde mogelijk maken. Door hetzelfde misbruikte woord te gebruiken, wordt het verschil tussen wat vredesactivisten oproepen en wat de regering-Biden daadwerkelijk doet, moeilijker te begrijpen.
De harde realiteit is dat Biden en Harris onder druk gezet moeten worden om een volledig wapenembargo op Israël in te stellen en de Amerikaanse steun voor Israëls genocide op Palestijnen te beëindigen. Dat lijkt politiek gezien misschien te moeilijk om te bereiken, maar door te blijven praten over wapenstilstanden, faciliteer je onbedoeld Israëls genocide door niet nauwkeurig te beschrijven wat de VS daadwerkelijk doet.
Zolang Kamala Harris en haar plaatsvervangers de vrijheid hebben om op een DNC-podium te staan en te doen alsof ze aandringen op vrede, zal het voor Biden en Harris gemakkelijk zijn om de slachting van Palestijnen te blijven steunen. Als Harris wordt gekozen als de volgende president van de Verenigde Staten, mag niemand verwachten dat het Amerikaanse buitenlandse beleid op magische wijze zal veranderen. Zonder externe druk zal een Witte Huis van Harris waarschijnlijk de vernietiging van de Palestijnse samenleving door Israël blijven steunen, terwijl ze trots de vlag van “vrede” zwaaien.
Bron: theintercept.com