Berlijns immigratie Autoriteiten gaan naar deporteren om vier jonge buitenlandse inwoners te deporteren over aantijgingen met betrekking tot deelname aan protesten tegen de oorlog tegen Israël, een ongekende beweging die ernstige bezorgdheid over burgerlijke vrijheden in Duitsland opdraagt.
De deportatie -bevelen, uitgegeven onder de Duitse migratiewetgeving, werden gemaakt te midden van politieke druk en over interne bezwaren van het hoofd van de staat Berlijns immigratiebureau. De interne strijd is ontstaan omdat drie van degenen die het doelwit zijn voor deportatie, burgers zijn van de Europese lidstaten die normaal gesproken genieten van bewegingsvrijheid tussen EU -landen.
De bevelen – uitgegeven door de staat Berlijn, wiens senaatsadministratie toezicht houdt op de handhaving van de immigratie – zullen in minder dan een maand van kracht worden. Geen van de vier is veroordeeld voor misdaden.
De gevallen maken vergelijkingen te maken met het gebruik van deportatieorders door de VS om sociale bewegingen te onderdrukken.
“Als iemand alleen wordt uitgezet voor hun politieke overtuigingen, is dat een enorme overbereik.”
“Wat we hier zien, is rechtstreeks uit het playbook van uiterst rechts,” zei Alexander Gorski, een advocaat die twee van de demonstranten vertegenwoordigt. “Je kunt het ook in de VS en Duitsland zien: politieke afwijkende mening wordt tot zwijgen gebracht door zich te richten op de migratiestatus van demonstranten.”
“Vanuit juridisch perspectief waren we gealarmeerd door de redenering, die ons herinnerde aan de zaak van Mahmoud Khalil,” zei Gorski, verwijzend naar de Palestijnse Columbia University Graduate en US Permanent Resident die in beslag werd genomen uit zijn appartementengebouw op beschuldigingen van campus pro-Palestine-activiteiten.
De vier mensen gepland voor deportatie, Cooper Longbottom, Kasia Wlaszczyk, Shane O’Brien en Roberta Murray, zijn burgers van respectievelijk de VS, Polen en in de laatste twee zaken Ierland.
Volgens de Duitse migratiewetgeving hebben de autoriteiten geen strafrechtelijke veroordeling nodig om een deportatiebevel uit te geven, zei Thomas Oberhäuser, een advocaat en voorzitter van het uitvoerend comité voor migratiewetgeving bij de Duitse Bar Association. De aangehaalde redenen moeten echter evenredig zijn met de ernst van deportatie, wat betekent dat factoren zoals of iemand van zijn familie wordt gescheiden of hun bedrijf verliest, een rol spelen.
“De belangrijkste vraag is: hoe ernstig is de dreiging en hoe evenredig het antwoord?” zei Oberhäuser, die niet bij de zaak betrokken is. “Als iemand alleen wordt uitgezet voor hun politieke overtuigingen, is dat een enorme overbereik.”
“Ongisanalbaar”
Elk van de vier demonstranten wordt geconfronteerd met afzonderlijke aantijgingen van de autoriteiten, die allemaal afkomstig zijn van politiedossiers en gebonden zijn aan pro-Palestijnse acties in Berlijn. Sommige, maar niet alle, van de aantijgingen zouden overeenkomen met strafrechtelijke aanklachten in Duitsland; Bijna geen van hen is voor een strafhof gebracht.
De protesten in kwestie omvatten een massale sit-in op het centrale treinstation van Berlijn, een wegenblokkade en de bezetting van het late 2024 van een gebouw aan de Free University Berlijn.
Het enige evenement dat de vier zaken samenbond, was de bewering dat de demonstranten deelnamen aan de universitaire bezetting, die eigendomsschade en vermeende obstructie van een arrestatie betrof-een zogenaamde de-arrest gericht op het blokkeren van de detentie van een mede-demonstranten. Geen van de demonstranten wordt beschuldigd van bepaalde daden van vandalisme of de de-arrestatie aan de universiteit. In plaats daarvan noemt de deportatieorder het vermoeden dat ze deelnamen aan een gecoördineerde groepsactie. (De vrije universiteit vertelde het onderschepping dat het geen kennis had van de deportatieorders.)
Sommige beschuldigingen zijn gering. Twee worden bijvoorbeeld beschuldigd van het noemen van een politieagent ‘fascistisch’ – een officier beledigen, wat een misdrijf is. Drie worden beschuldigd van het demonstreren van groepen die slogans zingen zoals “Van de rivier tot de zee, Palestina zal vrij zijn” – die vorig jaar in Duitsland werd verboden – en “gratis Palestina”. Autoriteiten beweren ook dat alle vier geschreeuwde antisemitische of anti-Israëlische slogans, hoewel er geen is gespecificeerd.
Twee worden beschuldigd van het pakken van de arm van een officieren of een andere demonstranten in een poging om arrestaties te stoppen bij het treinstation Sit-In.
O’Brien, een van de Ierse burgers, is de enige van de vier wiens deportatiebevel een aanklacht bevatte – de beschuldiging dat hij een politieagent een ‘fascist’ noemde – die is gebracht voor een strafrechtbank in Berlijn, waar hij werd vrijgesproken.
Alle vier worden beschuldigd, zonder bewijs, van het ondersteunen van Hamas, een groep die Duitsland heeft aangewezen als een terroristische organisatie.
“Wat we zien zijn de hardst mogelijke maatregelen die beschikbaar zijn, gebaseerd op beschuldigingen die extreem vaag zijn.”
Drie van de vier deportatie -orders roepen expliciet op dat vermeende bedreigingen van de openbare veiligheid en de steun voor Hamas kunnen beweren dat de demonstranten geen recht hebben op hun grondwettelijke rechten op vrije meningsuiting en vergadering in deportatieprocedures.
“Wat we zien zijn de hardst mogelijke maatregelen die beschikbaar zijn, gebaseerd op beschuldigingen die extreem vaag en gedeeltelijk volledig ongegrond zijn,” zei Gorski, de advocaat voor twee van de demonstranten.
In een ongekende stap, zei Gorski, drie van de vier deportatie -bevelen noemen de nationale belofte van Duitsland om Israël te verdedigen – de Staatsräson van het land, Duits om staat van staat – als rechtvaardiging.
Oberhäuser, van het immigratiecomité van de Bar Association, zei dat Staatsräson een principe is in plaats van een zinvolle wettelijke categorie. En een parlementair orgaan betoogde onlangs dat er geen juridisch bindende effecten van de bepaling zijn.
Het onderscheid, zei Oberhäuser, maakt het gebruik van Staatsräson in deportatieprocedures legaal dubieus: “Dat is ontoelaatbaar onder constitutioneel recht.”
Interne bezwaren
Interne e -mails verkregen door de onderschepping tonen politieke druk achter de schermen om de deportatie -orders uit te geven, ondanks bezwaren van Berlijnse immigratieambtenaren.
De strijd speelde zich af tussen bureaucraten van de takken van de Senaat van Berlijn, het bestuursorgaan van de staat onder het gezag van Kai Wegner, de burgemeester, die op zijn beurt wordt gekozen door het parlementaire orgaan van de stad.
Nadat de binnenlandse afdeling van de Berlijnse senaat om een ondertekende deportatiebevel vroeg, haalde Silke Buhlmann, hoofd van misdaadpreventie en repatriëring bij het immigratiebureau, bezwaren op.
“Er zijn geen definitieve strafrechtelijke veroordelingen om een voldoende ernstige en werkelijke dreiging te onderbouwen.”
In een e -mail merkte Buhlmann op dat haar zorgen werden gedeeld door de beste officiële Engelhard Mazanke van het immigratiebureau.
Buhlmann waarschuwde expliciet dat de wettelijke basis voor het intrekken van de drie EU -bewegingsvrijheid van de EU -burgers onvoldoende was – en dat het deporteren van hen onwettig zou zijn.
“In coördinatie met de heer Mazanke, informeer ik u dat ik niet kan voldoen aan uw richtlijn van 20 december 2024 – om hoorzittingen te geven voor de onder a) personen die worden vermeld) en bepalen vervolgens het verlies van bewegingsvrijheid – om juridische redenen ‘, schreef Buhlmann, verwijzend naar de drie burgers van de EU -staten van C. Buhlmann. Veroordelingen om een voldoende ernstige en werkelijke bedreiging te onderbouwen. ”
Het interne bezwaar, bekend als een remonstratie, werd snel tenietgedaan door de ambtenaar van de Berlijnse senaatsafdeling, Christian Oestmann, die de zorgen verwierp en sowieso beval om door te gaan met de uitwijzingen.
‘[F]Of deze personen, voortdurende bewegingsvrijheid, kunnen niet worden gerechtvaardigd op grond van openbare orde en veiligheid, ongeacht de veroordelingen van de strafrechtelijke straf, “schreef hij.” Ik verzoek daarom dat de hoorzittingen onmiddellijk worden uitgevoerd zoals geïnstrueerd. “
In een verklaring aan het onderschepping vertelde een woordvoerder van de Senaatsafdeling de onderschepping dat de binnenlandse afdeling autoriteit had over het immigratiekantoor.
“De Senaatsafdeling voor het interieur- en sportoefeningen oefent technisch en administratief toezicht over het staatskantoor voor immigratie,” zei de woordvoerder. “Als onderdeel van deze rol is het de bevoegdheid om richtlijnen uit te geven.”
De senaat weigerde commentaar te geven op de bijzonderheden van de zaken, onder verwijzing naar privacybescherming. Het immigratiebureau heeft niet gereageerd op het verzoek van de onderschepping om commentaar.
Uiteindelijk voldeed Mazanke, de topambtenaar van de immigratie, aan de richtlijn en ondertekende het bevel.
De doelen
In interviews met het onderscheppingen weigerden de vier demonstranten over de ontvangende kant van de deportatieorders om de specifieke beschuldigingen tegen hen te bespreken.
Alle vier zijn ondertussen de opdracht gekregen om Duitsland op 21 april 2025 te verlaten, of worden geconfronteerd met gedwongen deportatie.
De meest ernstige gevolgen zouden worden geconfronteerd door Longbottom, een 27-jarige Amerikaanse student uit Seattle, Washington, die zou worden uitgesloten van de bestelling om een van de 29 Schengenzone-landen twee jaar na het verlaten van Duitsland te betreden.
Longbottom, die enig antisemitisme ontkende, vertelde het onderschepping dat ze nog maar zes maanden over hebben om hun masterdiploma te voltooien aan de Alice Salomon University in Berlijn die mensenrechtenwerk studeren.
“Zal ik hier mijn masterprogramma kunnen afmaken? Waar ga ik wonen?” Zei Longbottom. “Al deze vragen zijn erg onduidelijk.”
Longbottom, die trans is, woont in Berlijn met hun partner, een Italiaans burger. Het vooruitzicht om gescheiden te worden weegt zwaar op hen.
“Ik heb niets om mee te beginnen,” zeiden ze. “Als trans -persoon voelt het idee om terug te gaan naar de VS nu echt eng.”
Kasia Wlaszczyk, 35, een culturele werknemer en Poolse burger, zei dat hij nooit had gedacht dat dit zou kunnen gebeuren. Hij benadrukte dat beschuldigingen van antisemitisme voornamelijk een racistische tactiek zijn geëgaliseerd tegen Palestijnen, Arabieren en moslims in Duitsland en de deportatie -orders weerspiegelden een toename van het gebruik van de bewering tegen iedereen die in solidariteit met hen staat.
“Duitsland bewapent deze beschuldigingen,” zei hij.
Wlaszczyk, die ook trans is, heeft sinds de leeftijd van tien niet in Polen gewoond.
“Als dit doorgaat, zou het me ontwortelen van de gemeenschap die ik hier heb gebouwd.” zei hij.
Het gevoel van een dreigend verlies van gemeenschap was gebruikelijk bij de demonstranten.
“Ze worden gebruikt als cavia’s.”
“Mijn illusie van Berlijn is verbrijzeld door het gebrek aan reactie op de genocide,” zei Shane O’Brien, 29, een Ierse burger. De gewelddadige onderdrukking van Arabische gemeenschappen in Berlijn, zei hij, liet hem geschokt.
Na drie jaar in Berlijn voelt de dreiging van verwijdering nu als een breuk voor Roberta Murray, 31, die ook Iers is.
“Mijn leven is hier,” zeiden ze. “Ik maak geen plannen voor Ierland. Ik geloof dat we zullen winnen – en dat we blijven. Ik geloof niet dat dit in een rechtbank zal standhouden.”
Gorski en andere advocaten hebben nu een dringende motie ingediend voor interim -vrijstelling naast een formeel beroep dat de wettigheid van de deportatie -orders betwistte.
Hij merkte op dat hij heeft gewerkt aan soortgelijke gevallen waarin de migratiewetgeving werd gebruikt om zich te richten op pro-Palestijnse activisten voor hun toespraak, maar wat de huidige vier zaken onderscheidt, zei hij, is de openheid waarmee de zogenaamde Staatsräson van Duitsland wordt gebruikt om uitzettingen te rechtvaardigen.
“De strafregisters van deze mensen zijn schoon,” zei Gorski. Toch lijkt de Berlijnse regering een verhaal van “dreigend gevaar” te construeren om het juiste proces te omzeilen.
Gorski waarschuwde dat de zaken een testrun zijn voor een bredere repressie tegen immigranten en activisten in Duitsland, niet alleen over vier demonstranten.
Hij zei: “Ze worden gebruikt als cavia’s.”
Bron: theintercept.com
