In scènes die doen denken aan de S11-blokkade van het World Economic Forum (WEF) in Crown Casino, 24 jaar geleden tot op de dag van vandaag, kwamen duizenden anti-oorlogs- en pro-Palestijnse demonstranten vanochtend naar het Melbourne Convention and Exhibition Centre in Southbank om de openingsdag van de militaire expo van de Landmacht.

Land Forces omschrijft zichzelf als een “platform voor interactie tussen defensie, industrie en overheid … om elkaar te ontmoeten, zaken te doen en de kansen en uitdagingen te bespreken waarmee de mondiale landverdedigingsmarkten worden geconfronteerd”. Het zou nauwkeuriger kunnen worden omschreven als een (in spek gewikkelde) bakermat van door de staat gesponsord geweld – een plek waar bedrijven, overheden en militaire leveranciers van massaterreur die de genocide van Israël in Gaza faciliteren elkaar op de schouder kunnen kloppen en weer een jaar van winst kunnen vieren. van de dood.

Het protest werd georganiseerd door een coalitie van groepen onder leiding van Students for Palestine en Disrupt Wars. “Het is schandalig dat elf maanden na de genocide van Israël in Gaza, waarbij meer dan 40.000 mensen zijn omgekomen, de Victoriaanse regering een van ‘s werelds grootste internationale wapenconferenties heeft verwelkomd in het hart van onze stad, ondersteund door publieke middelen”, zegt Bella Beiraghi, een lid van Students for Palestine aan de Universiteit van Melbourne en medevoorzitter van de bijeenkomst Rode vlag.

Het protest had tot doel zoveel mogelijk verstoring van de openingsdag van de landmacht te veroorzaken. Aan de andere kant – vastbesloten ervoor te zorgen dat alles soepel zou verlopen voor de kooplieden van de dood die zich voor de tentoonstelling verzamelden – stond een massa zwaarbewapende politieagenten. Alsof het meer dan 1.000 Victoriaanse contingent niet genoeg was, werd er extra oproerpolitie vanuit NSW gedetacheerd.

Zoals het 24 jaar geleden was op de openingsdag van het WEF aan de overkant van het Crown Casino, zo was het ook vandaag weer: een paar kleine schermutselingen tussen demonstranten en de politie waren genoeg om sensationele berichten in de media en verontwaardiging bij politici te veroorzaken – dezelfde politici, met name die zeer weinig of geen verontwaardiging hebben geuit over de genocide van Israël in Gaza – over het zogenaamde “demonstrantengeweld”.

Labour-premier Anthony Albanese veroordeelde demonstranten omdat ze “dingen naar de politie gooiden”. De Victoriaanse premier Jacinta Allan suggereerde dat demonstranten de veiligheid van de gemeenschap bedreigden. Ze riep ook Gabrielle de Vietri, parlementslid van de Groenen, op, die een zitting van het parlement had gemist om het protest bij te wonen, om “de sleutels van haar kantoor terug te geven”. (Integendeel, de Vietri moet worden geprezen voor zijn aanwezigheid.)

Net als bij S11 zal iedereen die vanochtend bij het protest aanwezig was en zag hoe de zaken zich ontwikkelden, een heel ander verhaal vertellen dan het verhaal dat door de media en politici wordt gegeven. Welk ‘demonstrantengeweld’ er ook was, verbleekte in vergelijking met dat van de politie.

De Victoriaanse penningmeester Tim Pallas maakte gisteren bekend dat de Labour-regering 15 miljoen dollar uitgeeft aan politiewerk voor de landmacht. Het is mogelijk dat er vanochtend meer politie rond het expositiecentrum aanwezig was dan demonstranten. In de dagen voorafgaand aan het protest hadden ze een barricade van stalen hekwerk rond de hele omtrek van de locatie gebouwd. Elk gat in de barricade werd beschermd door rij na rij zwaarbewapende politie.

In de jaren 2000 moest de politie het doen met knuppels en paarden voor het mishandelen van demonstranten. Natuurlijk, zoals iedereen die zich in een deel van de s11-blokkade bevond die de politie vastbesloten was op te heffen, zal vertellen, konden ze meer dan genoeg schade aanrichten alleen al met de instrumenten die ze tot hun beschikking hadden.

Tegenwoordig hebben ze, naast dezelfde oude knuppels en paarden, een heel nieuw arsenaal aan zogenaamde “minder dan dodelijke” wapens om mee te spelen.

Met ze spelen, dat deden ze. Eerst kwam de pepperspray, waarvan bekend is dat deze in extreme gevallen bewustzijnsverlies en de dood kan veroorzaken. Keer op keer sproeide de politie grote hoeveelheden ervan, min of meer zonder onderscheid, in de menigte. Naarmate het protest voortduurde, steeg het aantal mensen die werden getroffen en in handen van medici kwamen gestaag.

Daarna volgden knallen en rubberen kogels. Rode vlag
sprak met Catherine Robertson, kandidaat voor de Victoriaanse socialistische gemeenteraad en rallymaarschalk, die zei dat ze probeerde mensen uit het gevaar te halen toen ze door een rubberen kogel in haar pols werd geraakt. Ook vele anderen werden getroffen, waaronder sommigen die al werden behandeld voor de effecten van pepperspray.

Er is de afgelopen jaren een duidelijke trend zichtbaar van escalerend politiegeweld tegen demonstranten in Victoria. Hoe verontrustend het ook is om te zien hoe mensen tijdelijk verblind worden en hun longen ophoesten door pepperspray of gewond raken door rubberen kogels, het is niets vergeleken met de verschrikkingen die de mensen in de Land Forces-expo op de wereld kunnen ontketenen.

Te midden van de chaos van het protest van vanochtend, Rode vlag
sprak met Aran Mylvaganam van de Tamil Vluchtelingenraad. “De Landmachtconferentie”, zei Aran, “toont moderne wapens die zullen worden gebruikt in oorlogen waarbij tienduizenden mensen over de hele wereld omkomen. Op dit moment zijn er miljoenen mensen die door dit soort wapens tot vluchtelingen zijn geworden”.

“Als jong kind”, vertelt Aran, “woonde ik in Sri Lanka. Ik leerde over de moderne wapens die de Sri Lankaanse regering uit het Westen ontving … Mensen in het Zuiden wennen aan één wapen, en ze leren overleven en zich voor deze wapens verbergen. Vervolgens komen deze industrieën met geavanceerdere wapens die het voor mensen moeilijker maken om conflicten te overleven”.

Tijdens de oorlog van de Sri Lankaanse regering tegen de Tamil-minderheid in het land, zegt Aran, werd zijn school gebombardeerd door in Israël gebouwde Kfir-straaljagers. “Ik verloor mijn broer en veel van mijn andere familieleden en vrienden, en dat is een van de redenen waarom ik als vluchteling in Australië terechtkwam.”

Dit is de realiteit die alle verontwaardiging over vermeend “demonstrantengeweld” wil verdoezelen. We leven in een wereld waarin het “normaal” is dat er jaarlijks meer dan 2 biljoen dollar wordt uitgegeven aan het voeren of voorbereiden van oorlog – en dat bedrijven zoals die vertegenwoordigd bij de Landmacht daar flink van kunnen profiteren. We kunnen de resultaten van al deze uitgaven zien in zaken als de genocide die is toegebracht aan de Tamil-minderheid in Sri Lanka en vandaag de dag aan de Palestijnen in Gaza en de Westelijke Jordaanoever.

De hemel moge de mensheid bijstaan ​​als we toestaan ​​dat dit nog veel langer voortduurt. Als iemand een waterfles of zelfs maar wat paardenpoep op sommige menselijke gezichten van deze kapitalistische doodsmachine wil priemen, wie kan hem dan eerlijk gezegd de schuld geven?





Bron: redflag.org.au



Laat een antwoord achter