In de stad Valenar, in de Zuid-Atacama-regio in Chili, woont een groep gezinnen in rijen gestreepte circustenten, aan de rand van de snelweg onder een nooit eindigende zware zon.
Hun is een leven op de rand. Altijd op de rand.
Ze zijn Chileen – hun voorouders kwamen hier meer dan een eeuw geleden aan.
En ze zijn buitenlanders.
Ergens tussenin. Altijd tussendoor.
“Waar kom je vandaan?” we vragen.
“Van overal,” reageren ze, in Spaanse accenten die in hun cadans de spray van verre oceanen en de kilte van verre bergen dragen.
Als ze alleen zijn, spreken ze hun eigen taal, Romani.
Een taal met hen gedragen, toen ze met hun bezittingen en hun herinneringen kwamen.
Sommige van hun mensen hebben de wegen van hun voorouder achtergelaten.
Maar niet hen. Ze zijn Roma en ze zullen niet toegeven.
In de dag werken de mannen, en de vrouwen lezen palmen, verkopen snuisterijen en geven zegeningen.
Hun jonge kinderen zijn bij hen, in de schaduw aan de rand van een drukke parkeerplaats van tankstation. Een van de weinige voor honderd mijl.
De lokale bevolking loopt snel voorbij. Ze proberen hun ogen af te wenden, alsof deze vrouwen in kleurrijke jurken en hun kinderen zo helder waren als de zon, of zo donker als de nacht. Of een pest. Of een virus dat hen zou kunnen inhalen en weg kunnen dragen, of hun kinderen.
De lokale bevolking grijpt de handen van hun kinderen vast. Ze houden hun portemonnee dicht bij elkaar. Ze schrapen naar hun auto’s, sloten hun deuren op en rijden weg.
Ze zijn bang.
Ze zouden moeten zijn. Deze vrouwen dragen de kracht van generaties die vechten om te overleven. Als ze naar je kijken, wankelen hun ogen niet. Ze staren in je ziel.
Ze dragen gewicht. Ze dragen de waarheid, hoewel ze het verborgen houden. Hun gebaren zijn soepel en uitdagend.
Ze spreken magie doorgegeven van ouders en grootouders.
Echte magie. Magie voor de ontvanger. En magie die ook hun zakken zal bekleden.
Ze leven in een wereld over de grenzen van de samenleving. Op de rand. Hun huizen zijn kneedbaar, net als hun leven – gemaakt van zeil en stof.
Dat moeten ze zijn. Het is hun overlevingsmiddelen. Om te dansen aan de rand van de acceptabele. Te geven en te nemen. Om hun eigen te verdedigen. Om vast te houden aan hun cultuur, hun taal en hun manier van leven.
Om te weerstaan.
Dit is de 17e aflevering van Stories of Resistance. Dit project wordt gecoproduceerd door het echte nieuws en de wereldwijde uitwisseling. Elke week brengen we je verhalen over verzet en hopen zo. Inspiratie voor donkere tijden.
Morgen 8 april is de internationale dag van de Roma, of Romani, mensen. Het vindt elk jaar plaats om de aandacht te richten op de discriminatie en marginalisering van Roma -gemeenschappen over de hele wereld.
Verhalen over verzet is geschreven en geproduceerd door Michael Fox. Je kunt zijn werk ondersteunen en exclusieve foto’s zien van veel van deze verhalen op zijn beschermheer.
Verwant
Bron: therealnews.com
