De verrassingsaanval Het lijkt er nu op dat Hamas-militanten tegen Israël afgelopen zaterdag een oorlog zullen ontketenen die potentieel destructiever is dan welke oorlog dan ook die de regio in jaren heeft meegemaakt. Na een reeks gewapende aanvallen door de militante groepering, die vermoedelijk ongeveer 1.300 Israëli’s heeft gedood, waaronder veel burgers, zei de nieuw gevormde eenheidsregering van Israël dat zij zich voorbereidt op een beslissende strijd in de Gazastrook.
De Israëlische leiders hebben nu beloofd “dit ding dat Hamas heet uit te roeien” en een einde te maken aan zijn bestaan als militaire en politieke entiteit in Gaza. De Israëlische regering heeft gewaarschuwd voor een op handen zijnde grondinvasie en heeft 1,1 miljoen inwoners van Gaza opgedragen het noordelijke deel van het grondgebied, waar Gaza-stad deel van uitmaakt, te evacueren.
“Israël heeft geen eindspel in Gaza.”
Het lot van Hamas mag dan wel bezegeld zijn, maar die uitkomst zal Israël ook in een zeer penibele situatie plaatsen, een situatie die het land al lang heeft proberen te vermijden. Door het land te dwingen een slopende strijd te voeren en vervolgens een aanwezigheid in de Gazastrook te behouden, zal Israël ter plaatse als bezettingsmacht moeten dienen en rechtstreeks over miljoenen Palestijnen in Gaza moeten regeren. Het zal uiterst moeilijk, zo niet onmogelijk blijken voor het Israëlische leger, dat al zwaar onder druk staat om zijn grenzen te verdedigen en tegelijkertijd de levens van miljoenen onder militaire bezetting op de Westelijke Jordaanoever te beheersen, om zo’n greep op Gaza te behouden.
Hoewel de overweldigende capaciteiten van Israël militair gezien waarschijnlijk succes zullen hebben tegen Hamas, lijkt het strategisch gezien waarschijnlijk dat de aanval Israël ernstige schade zal toebrengen. Nu zijn strijdkrachten worden uitgebreid, zou Israëls greep op de veiligheid zwakker kunnen worden, ook in gevoelige gebieden van de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem, waar zich heilige plaatsen van drie grote wereldreligies bevinden. Een bloedig moeras zou de goede wil die Israël ten deel valt snel kunnen verdrijven en de internationale opinie ertegen kunnen verzetten.
“Hamas moet hebben berekend dat ze deze strijd militair gezien niet kunnen winnen, ook al vinden ze een manier om op de een of andere manier te overleven, maar uiteindelijk heeft Israël geen eindspel in Gaza”, zegt Joost Hiltermann, het programma Midden-Oosten en Noord-Afrika. directeur bij Crisisgroep. “Ofwel laat Israël Hamas op zijn plek om Gaza te regeren, en schakelt de Palestijnse Autoriteit in, die zwak is en waarschijnlijk niet in staat, ofwel zullen ze het zelf moeten doen. Een nieuwe bezetting is het laatste wat Israël wil. Ze willen de Westelijke Jordaanoever, niet Gaza.”
“Mensen zeggen nu dat Hamas nergens heen kan en dat dit het einde van Hamas is”, zei hij. “Maar het is Israël dat vast komt te zitten in Gaza.”
Gaza is de thuisbasis van 2 miljoen mensen die door Hamas zijn geregeerd en de afgelopen vijftien jaar onder een Israëlische blokkade hebben geleefd. Hoewel Hamas een vijand is, heeft deze situatie Israël goed gediend. De heerschappij van Hamas over Gaza heeft de Palestijnse nationale beweging politiek verdeeld, terwijl Israël tegelijkertijd een voorwendsel heeft gekregen om de inwoners van Gaza ingesloten en geïsoleerd te houden van de rest van de wereld. Het beeld was zo gunstig dat Benjamin Netanyahu, destijds premier en nu opnieuw aan de macht, tijdens een bijeenkomst van zijn rechtse Likud-partij in 2019 zei: “Degenen die de oprichting van een Palestijnse staat willen dwarsbomen, moeten de versterking van Hamas en de overdracht van geld aan Hamas.”
Aan deze smerige regeling lijkt nu een einde te komen. De dag nadat deze oorlog is geëindigd, zal Israël zich in de positie bevinden waarin hij verantwoordelijk is voor het bestuur van de Gazastrook. Gecombineerd met het steeds wankelere militaire bewind van drie miljoen Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, kan die verantwoordelijkheid moeilijk of zelfs rampzalig blijken te zijn voor de Israëlische veiligheidstroepen. De herschikking van de middelen van de Israel Defense Force buiten Gaza om radicale kolonisten op de Westelijke Jordaanoever te beschermen, wordt door veel Israëli’s al verantwoordelijk gehouden voor de angstaanjagende gebeurtenissen waar het land vorige week getuige van was.
Uitzetting
Sommige Israëlische functionarissen dromen ervan de bevolking van Gaza eenvoudigweg te verdrijven, maar die uitkomst is onwaarschijnlijk. Recente pogingen om te bemiddelen in het creëren van zogenaamde humanitaire corridors naar Egypte, zodat inwoners van Gaza het conflict kunnen ontvluchten, zijn verworpen door de Egyptische regering, die de Palestijnen heeft opgeroepen ‘op hun land te blijven’. Hoewel de corridors zijn beschreven als een daad van vrijgevigheid jegens de burgers, vermoeden veel Palestijnen, en ook anderen in de regio, dat dergelijke maatregelen een middel zijn om een toekomstige Palestijnse staat te liquideren door de bevolking onder druk te zetten hun huizen te verlaten zonder enige aanleiding. vooruitzicht op terugkeer.
“We moeten begrijpen wat de Israëlische regering op dit moment aan het voorbereiden is in de context van etnische zuiveringen.”
“Er zijn miljoenen burgers in Gaza en niemand kan hen verantwoordelijk houden voor het zoeken naar veiligheid”, zegt Tareq Baconi, bestuursvoorzitter van de denktank Al-Shabaka, het Palestijnse Beleidsnetwerk. “Maar op alle dimensies kunnen we zien dat het creëren van humanitaire corridors bedoeld is als middel om uitzetting te garanderen.”
Ongeveer 70 procent van de bevolking van Gaza bestaat uit vluchtelingen die voorheen ontheemd waren uit andere delen van wat nu de staat Israël is. Voor de Palestijnen, die nu een vluchtelingendiaspora vormen van miljoenen mensen verspreid over landen in de regio en de wereld, is het vooruitzicht om opnieuw te worden verdreven uit het kleine strookje grondgebied dat zij nog steeds bezitten in hun historische thuisland onaantrekkelijk.
Baconi zei: “We hebben al vaker gezien wat er met Palestijnen gebeurt als ze uit hun huizen worden verdreven. We moeten begrijpen wat de Israëlische regering op dit moment aan het voorbereiden is in de context van etnische zuiveringen.”
Een grondoperatie om Hamas te vernietigen zal waarschijnlijk nog maanden duren en daarbij een aanzienlijk dodental onder de burgerbevolking veroorzaken. Bijna de helft van de bevolking van Gaza bestaat uit kinderen, die geboren zijn onder de Israëlische blokkade en het gebied meestal nooit in hun leven hebben verlaten. Nu scènes van dode en gewonde Palestijnse burgers die van Israëli’s die zijn omgekomen bij de bloedbaden van Hamas beginnen in te halen, kan publieke en internationale druk de steun van de Israëlische aanval beginnen af te wenden.
“Wanneer een oorlog als deze begint en het aantal slachtoffers begint te stijgen, is er altijd de vraag op welk niveau de steun in eigen land kan worden gehandhaafd. Israël hoeft zich in dit geval niet zoveel zorgen te maken, omdat de omvang van de Hamas-aanval zo schokkend was voor de Israëli’s dat zelfs de meer vergevingsgezinde mensen geen bezwaar zullen maken tegen een dergelijk conflict”, aldus Rajan Menon, directeur van het Grand Strategy-programma van de DC-gebaseerde denktank Defense Priorities. “Maar het kan weken en maanden duren voordat er wordt gevochten in een zeer dicht stedelijk gebied dat wordt gecontroleerd door een gewapende groep die op deze aanval heeft geanticipeerd en klaar staat om je te laten bloeden terwijl ze ten onder gaan. Het kan heel, heel lang duren.”
“Israël kan Gaza in puin veranderen, maar het zou een humanitaire catastrofe van de eerste omvang veroorzaken.”
“Geen uitgang”
Zodra Hamas-militanten de veiligheidsbarrière rond Gaza doorbraken en gemeenschappen in het zuiden van Israël begonnen aan te vallen, begonnen bloederige beelden van moorden en ontvoeringen van Israëlische burgers op de sociale media te verschijnen. Deze verslagen lijken grotendeels te zijn vastgelegd en gedeeld door de strijders zelf, of door Israëliërs die vastzaten in de aangevallen gebieden.
De korrelige mobiele telefoonvideo’s van wreedheden vormden een schril contrast met wat er op de officiële Hamas-kanalen wordt gedeeld. Op zijn Telegram-account is Hamas doorgegaan met het delen van een opgeschoond verhaal over de aanval, waarin het wordt afgeschilderd als een professionele militaire operatie die grotendeels gericht is op de Israëlische veiligheidstroepen.
Als reactie op de publieke verontwaardiging over de bloedbaden in Israëlische gemeenschappen in de buurt van Gaza, hebben Hamas-leiders de keuze gemaakt tussen het ontkennen dat er überhaupt burgers zijn omgekomen bij de aanval, en het geven van de schuld aan andere militanten in Gaza, wier strijders zij beweren de chaos te hebben uitgebuit om hun daden uit te voeren. freelance werkzaamheden op eigen kracht.
“Dit is het raadsel waarmee Israël wordt geconfronteerd: het heeft dit nooit willen doen, maar Hamas dwingt het.”
De misrekeningen en fouten die achter de aanval lagen, kunnen nog dieper zijn gegaan.
Een diplomatieke bron in de regio beweerde in een gesprek met de op het Midden-Oosten gerichte publicatie Al-Monitor dat Hamas zelf verbijsterd was door de omvang en wreedheid van het geweld dat het had ontketend. “Ze hoopten enkele Israëli’s te doden, de IDF in verlegenheid te brengen en met twee of drie ontvoerde Israëli’s naar Gaza terug te keren”, aldus de bron. “In plaats daarvan zwierven ze meer dan een dag door Israël, waarbij ze meer dan duizend Israëli’s doodden en vast kwamen te zitten met ongeveer 200 ontvoerden.”
Zoals zij het beschreven, vreesde de groep nu, in plaats van invloed uit te oefenen op Israël om eisen te verwerven om een haven in Gaza te bouwen en Hamas-gevangenen in de Israëlische gevangenis te bevrijden, dat zij vanwege wat er was gebeurd te maken zou krijgen met de strijd tegen het gehele Israëlische leger in Gaza. Gaza.
Deze oorlog, die zich nu in de beginfase bevindt, zal waarschijnlijk resulteren in de vernietiging van de militaire infrastructuur van Hamas en zijn leiderschap in Gaza. Naast de 1.300 Israëlische burgerslachtoffers en militairen zullen er waarschijnlijk nog duizenden Palestijnse burgers omkomen in de komende gevechten.
Of het nu de bedoeling was of niet, de schokkende acties van Hamas, door Israël te dwingen opnieuw een bezettingsmacht over de Gazastrook te worden, kunnen uitmonden in een Pyrrusoverwinning. Nu Hamas op weg is naar de afgrond, lijkt het erop dat het Israël mee naar beneden trekt.
“Dit is het raadsel waarmee Israël wordt geconfronteerd: het heeft dit nooit willen doen, maar Hamas dwingt het”, zei Hiltermann. “Israël heeft het gevoel dat ze moeten reageren op Hamas en de dominantie moeten herstellen na wat er is gebeurd, maar ze zijn in een situatie beland waar geen uitweg meer is.”
Bron: theintercept.com
