rs21 Glasgow-kameraden
•
Van bloemblaadjes tot materiële schade, rs21 Glasgow-kameraden rapporteren over de reactie van de stad op de verjaardag van 7 oktober, en betogen dat het jaar van genocide ook moet worden erkend als een jaar van verzet.
Voor miljoenen werd 7 oktober 2024 gekenmerkt door diep verdriet over de niet-aflatende genocide tegen de Palestijnen, en de schijnbaar eindeloze escalatie van de zionistische agressie, meest recentelijk tegen Libanon. We hebben echter ook een jaar van inspirerende verzetsbewegingen in Palestina gezien. De vernederende klap voor het veel bejubelde zionistische veiligheidssysteem, een guerrilla-offensief van 4.500 strijders die bewakingsapparatuur vernielden en zowel psychologische als materiële verdedigingslinies doorbraken, organisatie-overstijgende organisaties, en nu het verzet tegen de zionistische troepen die een grondinvasie proberen uit te voeren van Libanon.
Vanaf 8 oktober lanceerde Hezbollah raketten vanuit Zuid-Libanon. Vanaf 10 oktober lanceerde Ansar Allah raketten op doelen van de Israëlische staat, en richtte zich op Amerikaanse en Britse schepen die op weg waren naar de bezettingshavens. De verzetsoperaties op de Westelijke Jordaanoever escaleerden, waarbij celformaties zowel de Israëlische bezettingsmacht als het repressieve werk van de Palestijnse Autoriteit te slim af waren.
De autonomie en waardigheid van het Palestijnse verzet hebben solidariteitsbewegingen over de hele wereld aangewakkerd. Hoewel elke lokale strijd alleen maar met zijn eigen context kan worstelen, kan elke strijd leren van de principes van het Palestijnse verzet. Hieronder bieden we enkele gebeurtenissen uit Glasgow gedurende de week aan, samen met een verslag van een workshop over Al Thawabetde rode lijnen van de Palestijnse strijd.
We hebben georganiseerde werkplekken en directe actie nodig
Aan de vooravond van 7 oktober vonden er verspreid over de stad allerlei directe acties plaats. Elke Barclays-geldautomaat in de straten van Glasgow werd buiten werking gesteld door sleutelspleten te vullen met expanderend schuim, en aan de Strathclyde University, die samenwerkt met BAE Systems, ‘klommen activisten ‘s nachts in de stenen bogen’ om de vlaggen van Palestina en Libanon te laten wapperen.
Op 8 oktober sloeg Palestine Action de ramen van het Glasgow Allianz-kantoor in, in een gecoördineerde actie die tien locaties in Schotland, Engeland en Ierland trof. Dit maakt deel uit van een strategie om Allianz te laten stoppen met het verzekeren van het Israëlische wapenbedrijf Elbit, waardoor het voor Elbit veel moeilijker wordt om fabrieken in Groot-Brittannië te exploiteren.
In heel Schotland en Engeland is directe actie een sleuteltactiek geweest bij het vergroten van het bewustzijn van de banden tussen de zionistische oorlogsmachine en de Britse wapenindustrie, en sinds de start in 2020 is Palestine Action erin geslaagd vier Elbit-fabrieken te sluiten. Directe actie is op drie manieren een strategisch nuttig onderdeel van de beweging geweest:
De eerste is de materiële effecten – de daadwerkelijke onmiddellijke verstoring die het kan veroorzaken in de productie of het transport van zaken die niet geproduceerd of getransporteerd mogen worden. Het vermindert de winsten uit genocide. Vaak deze materiaal De gevolgen van een actie kunnen gemakkelijk worden teruggedraaid. De volgende dag gaat de fabriek open. Gebroken ruiten worden vervangen. Maar het is moeilijker om de situatie terug te draaien cultureel gevolgen van directe actie, die misschien wel de grotere manier zijn waarop directe actie kan leiden tot het opbouwen van een massapolitiek.
De tweede strategische reden is dus de culturele effecten: het kan de strekking van een strijd versterken als mensen een serieus risico nemen om de normale gang van zaken te verstoren, en het kan de katalysator zijn voor andere mensen om te beslissen: oké, misschien ga ik nu aan de slag met die campagne over BDS-naleving. Vooral voor pro-Palestijnse mensen die zich niet volledig bewust zijn van de omvang van de rol van Schotland in de genocide, verhogen de acties in Schotland het profiel van wat dit land doet. Als de actie openbaar wordt gemaakt – wat velen niet doen – is er nog een ander cultureel effect, namelijk het verspreiden van deze acties als gereedschapskist – dit is iets dat andere mensen kunnen doen. Eén doel van acties is dus om meer mensen aan te moedigen dergelijke acties te ondernemen.
Ten derde bouwt het ondernemen van dit soort actie voor de activisten zelf strijdbaarheid, vaardigheden en vertrouwen op onder de kameraden die samen risico’s nemen.
Alle acties van 7 oktober in Glasgow waren ‘onverklaarbaar’. Dit vertegenwoordigt een tactische verschuiving als reactie op staatsrepressie, waarbij mensen steeds meer proberen zichzelf te verdedigen tegen arrestatie terwijl ze nuttige directe actie ondernemen.
Maar om een volledig wapenembargo te bereiken is er coördinatie met de arbeiders nodig binnenin belangrijke instellingen, aangezien dit essentieel is voor de transitie op lange termijn naar een anti-imperialistische samenleving. Het persbericht over de autonome actie benadrukte de rol van Scottish Enterprise, een agentschap van de Schotse regering, bij het verlenen van enorme financiële steun aan de wapenbedrijven die Israël vanuit Schotland bewapenen.
De dag nadat eerste minister Humza Yousaf aan de Britse regering schreef waarin hij opriep tot stopzetting van de Britse wapenverkoop aan Israël, ontving BAE een subsidie ter waarde van £360.000. Scottish Enterprise geeft ook subsidies van zes cijfers aan Leonardo en Raytheon, bedrijven die de Israëlische bezettingsmacht rechtstreeks bewapenen.
Werknemers in instellingen die betrokken zijn bij de bewapening van Israël – vooral die van PCS, UCU, Unite en GMB – hebben de verantwoordelijkheid om zich te organiseren tegen dit diepe verraad aan de mensen in Schotland, en om te strijden tegen de kapitalistische oorlogshitsers vanuit onze werkplaatsen en instellingen. Voor het beste effect kan dit werk worden gecoördineerd met directe actie.
Al Thawabet – de constanten van de bevrijdingsstrijd
Voor de avond van het jubileum van 7 oktober in Glasgow werd een discussie-evenement georganiseerd om het centreren van het verzet in ons gesprek aan te moedigen, door ons te concentreren op Al Thawabetwat zich vertaalt naar ‘de constanten’. Al Thawabet kwam voort uit de geschiedenis van de Palestijnse oppositie tegen het kolonialisme. Het hooghouden ervan kan fungeren als een bolwerk tegen de normalisering van de koloniale bezetting door kolonisten, en tegen de liberalisering en het reformisme binnen de internationale solidariteitsbewegingen.
Zoals Hamza Jamjoum schreef: ‘voor Palestijnen verwijst het doorgaans naar de rode lijnen van de strijd, die eisen waarover geen compromis mogelijk is en die in de loop van de decennia van strijd een zekere heiligheid hebben verworven.’
Met dank aan de workshopleiders voor het ter beschikking stellen van hun middelen, staan er hieronder drie van Al Thawabet vermeld:
Bevrijding van de rivier naar de zee: Kolonistenkolonialisme vereist de onderdrukking en verdrijving van de inheemse bevolking eromheen. Dit dwingt de Palestijnen om ‘in harmonie’ samen te leven met hun onderdrukkers. De tweestatenoplossing rechtvaardigt de misdaden die het zionisme heeft begaan en ontslaat ze.
Zelfbeschikking en zelfautonomie: Imperiale machten beschouwen de gekoloniseerde mensen als niet in staat tot zelfbestuur en hebben externe ‘zorg’ of ‘bescherming’ nodig. Dit dwingt het verzet in een raamwerk dat beter verteerbaar is voor de wereldmachten, waardoor afhankelijkheid van hulp ontstaat in plaats van echte zelfbeschikking te bevorderen. De overheersing van ‘humanitaire hulp’ in Palestina, vooral in Gaza en de Westelijke Jordaanoever, plaatst de Palestijnen als passieve ontvangers van liefdadigheid in plaats van als agenten van hun eigen bevrijding. Dit principe verzet zich tegen elk koloniaal paternalisme en uitingen van blank redderisme, zelfs als het beweert pro-Palestina te zijn.
Wij zijn niet de redders van Palestina, noch hun beschermers. Palestina zal zichzelf bevrijden. Het is onze rol om hen te steunen en het verzet ondubbelzinnig hoog te houden, en hier weerstand op te bouwen.
Het recht op verzet en revolutie met alle mogelijke middelen: Gewapend verzet is een integraal onderdeel van de nationale bevrijding. Het is de enige manier om het kolonialisme van zich af te schudden. De imperialistische media weerspiegelen de koloniale tactiek van dehumanisering in oude stijl. Degenen die zich verzetten, worden afgeschilderd als fanatieke barbaren, terwijl degenen die het verzet vermoorden worden afgeschilderd als civilisers.
Het evenement was bedoeld om onze focus te verscherpen op hoe we moeten nadenken over onze eigen solidariteit met Palestina terwijl de strijd voortduurt, en ook om ons te verzetten tegen de manieren waarop het reguliere discours op subtiele wijze onze anti-imperialistische solidariteitsbeweging hier kan verdedigen.
In een interview met Jamjoum beschreef Bilal al-Hassan, een van de oprichters van de PFLP, het:
‘Terwijl de mensen strijden, creëren ze instellingen die de strijd sturen en ondersteunen. Wanneer deze instellingen de mensen verenigen en hen in staat stellen te strijden, wordt de bescherming van deze instellingen een onderdeel van de strijd beloning. De PLO is niet toevallig zo’n instelling geworden, er waren objectieve redenen. Eén daarvan was dat de PLO een handvest had, het Palestijnse Nationale Handvest genaamd, dat ons verhaal vertelt en onze strategie schetst voor de bevrijding van ons land en ons volk, namelijk de gewapende strijd. Het verhaal en de strategie hebben mensen naar de PLO gebracht.’
Het is onze taak om onze eigen verzetsinstellingen op te bouwen, met als doel de voortzetting van de imperialistische oorlog te ontwrichten.
Bloemen – rouwen en organiseren
De urgentie waarmee we moeten blijven escaleren tegen de koloniale oorlogsmachine gaat niet ten koste van verdriet. Een cultuur van verzet is onlosmakelijk verbonden met een cultuur van herinnering, en ons verdriet zal ons alleen maar standvastiger maken. Bij Buchanan Steps werd op 6 oktober een bloemenofferte georganiseerd bij Buchanan Steps.
Weerstand opbouwen in Glasgow
Glasgow is met name een sleutelstad als het gaat om wapenproductie voor Israël. Thales produceert onderdelen voor de Hermes Watchkeeper Drone, en Strathclyde University en de University of Glasgow ondersteunen beide hun lokale wapenfabrieken met onderzoekspartnerschappen en studentenwerving. Glasgow ligt ook vlakbij Prestwick Airport, waar Amerikaanse militaire vliegtuigen regelmatig stoppen op weg naar het Midden-Oosten.
Zoals de organisatoren van Al Thawabet workshop zet het:
De CCTV die Glasgow stippelt, de biometrie op de luchthaven van Glasgow, de drone-onderdelen die door de zionistische entiteit worden gebruikt, zijn allemaal gemaakt in Glasgow door Thales. De internationale anti-imperialistische revolutie wordt geleid door de periferie en de semi-periferie. Voor ons in de imperiale kern moeten we een nieuw front openen vanuit de buik van het beest. De kapitalistisch-imperialisten, geleid door de Yankee-imperialisten, zijn de vijanden van de volkeren van de wereld. Dat geldt ook voor ons!
De verjaardag van het begin van de genocide, opnieuw geformuleerd als de verjaardag van een nieuwe doorbraak in de Palestijnse verzetsbeweging, spoort ons aan om onze organisatie te vernieuwen en na te denken over het wortelen van ons werk in onze eigen context, en om plannen te maken voor de lange termijn van de strijd. .
*
*
*
De RS21-vestiging in Glasgow organiseert een evenement 23 oktober in The Ark, Coplaw Street 70, om een maaltijd te delen en een lezing te horen over verzetsbewegingen in Libanon. Vervolgens zullen we samen een campagne organiseren om van Glasgow een apartheidsvrije zone te maken, als springplank naar de opbouw van gemeenschappen in de richting van een volledig wapen- en energie-embargo.
Bron: revsoc21.uk
