Op 12 oktober ontving het Sheriff’s Office van Rutherford County in het westen van North Carolina een telefoontje over een man die had gedreigd werknemers van de Federal Emergency Management Agency (FEMA) schade toe te brengen als reactie op de nasleep van de orkaan Helene. De man, William Parsons, had een Facebook-bericht geplaatst waarin hij anderen opriep de site te ‘inhalen’, waarbij hij schreef dat hij ‘de BS beu was’. Parsons beheert naar verluidt ook Facebook-pagina’s ter ondersteuning van Donald Trump en in verzet tegen coronavirusvaccins.
Wetshandhavingsfunctionarissen arriveerden ter plaatse en troffen Parsons aan, gewapend met een pistool en een geweer. Parsons werd gearresteerd en beschuldigd van het gewapend optreden tegen de terreur van het publiek. Nadat hij werd vrijgelaten op basis van een borgsom van $ 10.000, vertelde Parsons echter een ander verhaal. In een interview zei hij dat toen hij op de locatie aankwam, er “absoluut niets was”, dus bleef hij en bood zich vrijwillig aan totdat de politie hem ter plaatse arresteerde.
De verandering van toon van Parsons is opmerkelijk, maar de schade was al aangericht. De reden dat Parsons daar ‘niets’ aantrof, is dat de locatie vóór zijn aankomst gedeeltelijk was ontruimd van FEMA-werknemers vanwege veiligheidsoverwegingen. De veiligheidsmaatregelen kwamen te midden van bedreigingen van hem en vele anderen, waaronder geruchten over gewapende milities die zich op FEMA-personeel richtten, wat FEMA-bestuurder Deanne Criswell ertoe bracht de deur-tot-deur-operaties tijdelijk op te schorten.
Sinds de oprichting van FEMA tijdens de regering-Jimmy Carter hebben marginale complottheorieën over “FEMA-concentratiekampen” een plaats gekregen in het wereldbeeld van extreemrechtse militiegroepen en commentatoren als Alex Jones. Facebook en andere sociale-mediaplatforms hebben het vuur van de rechtse FEMA-paranoia aangewakkerd.
Meer recentelijk hebben de leugens van Trump over FEMA ongetwijfeld een rol gespeeld in desinformatie op internet over de herstelinspanningen na de orkanen die de Verenigde Staten de afgelopen maand hebben getroffen. Tijdens zijn presidentschap maakte Trump routinematig valse beweringen met betrekking tot hulp bij rampen en politiseerde hij de uitbetaling van broodnodige fondsen.
Trump ontkende bijvoorbeeld het gerapporteerde dodental in Puerto Rico na de orkanen Irma en Maria in 2017. Dienovereenkomstig was de reactie van de regering-Trump op de ramp in Puerto Rico aanzienlijk robuuster dan haar inspanningen in Texas, waar de orkaan Harvey weken eerder aan land was gekomen. , ondanks dat de schade groter was in Puerto Rico. Bovendien blijkt uit interviews dat de Voogd uitgevoerd met voormalige functionarissen van de Trump-regering, probeerde Trump op politieke gronden hulpacties en fondsen voor natuurbranden aan Californië en Washington te onthouden.
Gezien deze geschiedenis is het geen verrassing dat de opruiende retoriek en regelrechte leugens van Trump de herstelinspanningen in het zuidoosten van de Verenigde Staten na de orkanen Helene en Milton actief belemmeren. De afgelopen weken heeft Trump beweerd dat de regering-Biden overlevenden van natuurrampen ‘in de steek laat’ en dat Kamala Harris ‘miljarden dollars’ aan fondsen – wat hij ‘haar FEMA-geld’ noemt – heeft toegewezen aan ‘huisvesting voor illegale immigranten. ”
De sterk gepolitiseerde reacties van de regering-Trump op milieurampen, zowel retorisch als administratief, bieden een glimp van de inzet van een potentiële tweede termijn van Trump, vooral nu extreme weersomstandigheden steeds vaker voorkomen. Als de obsessie van Trump met de afwijkende stemmen onder zijn voormalige functionarissen en adviseurs iets aangeeft, is het dat een tweede Trump-regering alleen ruimte zou hebben voor gehoorzame voetsoldaten die hem niet verantwoordelijk zouden houden voor het straffen van staten die hij politiek onvriendelijk acht. Gecombineerd met zijn snelle en losse houding ten opzichte van rampenbestrijding, hangt er iets aan de wand.
Hoewel Trumps Agenda 47 zijn plannen voor FEMA niet expliciet vermeldt, kan men verwachten dat hij de conservatieve koers richting federalisme zal volgen, wat een ernstige inkrimping van het agentschap zou impliceren. Project 2025, dat Trump (niet overtuigend) heeft verloochend, gaat uitvoerig in op FEMA. Het is veelzeggend dat het gedeelte over FEMA is geschreven door Ken Cuccinelli, een hoge functionaris bij het Trump Department of Homeland Security. Cuccinelli is een klimaatontkenner die leiding gaf aan een juridische intimidatiecampagne van een klimaatwetenschapper terwijl hij diende als procureur-generaal van Virginia.
Project 2025 beweert ongegrond dat de niet-rampenfondsen van FEMA, zoals die welke zijn toegewezen aan subsidies voor paraatheid, worden gemotiveerd door ‘politieke belangen’. De conservatieve visie is om de kosten van klimaatmitigatie en veerkracht af te wentelen op de staten. Project 2025 dringt aan op een dramatische verschuiving in de kostendelingsregeling, van 75 procent naar 25 procent voor ‘kleine rampen’ en 100 procent naar 75 procent voor ‘werkelijk catastrofale rampen’.
Het is moeilijk te begrijpen waar de architecten van dit plan denken dat deze fondsen, die nodig zijn voor de wederopbouw van gemeenschappen en het helpen van gezinnen om weer op de been te komen nadat ze alles zijn kwijtgeraakt, vandaan zullen komen. Hoewel een groot deel van de aanvankelijke rampenbestrijding er waarschijnlijk hetzelfde uit zou zien, zouden herstelwerkzaamheden aan de infrastructuur en andere herstelinspanningen op de lange termijn ten koste gaan van de toch al overbelaste staatsbegrotingen. Met andere woorden: de Republikeinen zouden graag zien dat staats- en lokale overheden gedwongen worden belastingen te heffen of geld af te leiden van andere openbare diensten, en juist die mensen te straffen die het meest zouden lijden onder een milieuramp.
Project 2025 stelt ook voor om het National Flood Insurance Program (NFIP) af te bouwen, waarvan het beweert dat het de ontwikkeling in kwetsbare overstromingsgebieden subsidieert en vervangt door particuliere verzekeringen. Natuurlijk zou dit voorstel huiseigenaren overlaten aan winstprikkels; Het is bekend dat particuliere verzekeraars systematisch te weinig claims betalen, en de vrije markt staat bijzonder vijandig tegenover het soort regelgeving dat consumentenbescherming biedt – om nog maar te zwijgen van de regelgeving die nodig is om de opwarming van de aarde te vertragen.
Het NIV is niet perfect en kampt al jaren met schulden, maar het is ook de grootste verstrekker van overstromingsverzekeringen aan Amerikaanse huiseigenaren. Het land wordt ook aangevallen door verzekeringslobbyisten omdat het probeert klimaatgerelateerde gegevens van verzekeringsmaatschappijen te verzamelen, wat het vermogen belemmert om het overstromingsrisico adequaat te berekenen. De private sector is onderdeel van het probleem, niet van de oplossing.
Zoals orkaan Helene zo tragisch illustreerde in North Carolina, bevinden zelfs delen van het land die als ‘veilig’ werden beschouwd zich binnen de impactzone van extreme weersomstandigheden. In plaats van de klimaatcrisis te behandelen met de urgentie die nodig is, heeft Trump elke gelegenheid aangegrepen om de drastische gevolgen van klimaatgerelateerde rampen te bagatelliseren en te politiseren, waarbij hij stilzwijgend complottheorieën en gewelddadige dreigementen zoals die van Parsons vorige week aanmoedigde. De blijvende impact van een tweede ambtstermijn van Trump op het vermogen van de FEMA om onmiddellijk na een van deze gebeurtenissen adequate noodhulp te bieden, en vervolgens de inspanningen op het gebied van klimaatbestendigheid te ondersteunen om toekomstige vernietiging en belastinglasten te verzachten, zou verwoestend zijn.
Bron: jacobin.com
