Gehandicapten hebben vijf keer meer kans om huiselijk geweld te ervaren – Mother Jones

Gehandicapten zijn vijf keer meer kans om huiselijk geweld te ervaren dan niet-gehandicapte mensen, en vormen een derde van de slachtoffers, volgens een nieuw rapport dat vandaag is gepubliceerd door de federale Government Accountability Office. Mensen met cognitieve beperkingen, zoals autistische mensen, lopen nog meer kans om mishandeld te worden. Gehandicapte vrouwen zijn ook vaker het doelwit van dergelijk geweld dan gehandicapte mannen.

De cijfers van misbruik, afkomstig uit gegevens van het ministerie van Justitie van 2017 tot 2022, onderstrepen de noodzaak dat centra voor huiselijk geweld en hun diensten toegankelijk moeten zijn voor gehandicapten. Dit is vereist door zowel de Americans with Disabilities Act als Sectie 504 van de Rehabilitation Act, belangrijke onderdelen van de federale wetgeving inzake burgerrechten, maar is niet altijd het geval. De ADA-handhaving vereist bijvoorbeeld vaak dat gehandicapten achteraf klachten indienen. Iemand die actief te maken heeft met huiselijk geweld, heeft mogelijk niet de capaciteit om dit te doen, laat staan ​​te wachten tot een centrum zichzelf toegankelijk maakt. Dit benadrukt het belang van handhaving van toegankelijkheidswetten door de overheid voor de veiligheid van mensen met een beperking.

“We moeten garanderen dat onze systemen niet alleen voldoende worden gefinancierd, maar ook effectief worden geïmplementeerd, zodat overlevenden, ongeacht hun mogelijkheden, de steun krijgen die ze nodig hebben”, aldus afgevaardigde Bobby Scott (D-Ga.), die het rapport samen met afgevaardigde Suzanne Bonamici (D-Ore.) publiceerde. in een verklaring aan Moeder Jones.

Het GAO-rapport onderzocht of programma’s voor huiselijk geweld die financiering ontvangen van het Department of Health and Human Services toegankelijk zijn voor gehandicapten; de meeste centra voor huiselijk geweld die voor het rapport werden geïnterviewd in Maryland, Mississippi en Washington zeiden dat ze relatief weinig gehandicapte overlevenden hielpen, en ambtenaren bij negen van de twaalf centra wisten niet zeker hoe ze moesten vaststellen of een overlevende een handicap had. Volgens het rapport zeggen sommige groepen gehandicapten dat lokale centra niet met hen samenwerken om gehandicapte overlevenden beter te bereiken.

Mensen met een beperking zijn mogelijk ook bang om huiselijk geweld te melden als ze worden mishandeld door mensen op wie ze rekenen voor hun verzorging, zoals in het rapport wordt opgemerkt:

Een groep voor huiselijk geweld vertelde ons dat sommige mensen met een beperking die zorg nodig hebben om in hun huis te kunnen blijven wonen, mogelijk geen hulp zoeken bij huiselijk geweld omdat ze terughoudend zijn om het misbruik dat ze hebben meegemaakt te melden. Ambtenaren van die groep zeiden dat mensen met een beperking die zorg nodig hebben, zich zorgen kunnen maken dat als ze hulp zoeken bij huiselijk geweld bij een lokaal centrum, de politie of andere autoriteiten op de hoogte worden gesteld van het misbruik en hen van hun favoriete woonsituatie naar instellingen verplaatsen.

HHS is verantwoordelijk voor het waarborgen van naleving van de federale wetgeving bij de instellingen waaraan het subsidies verstrekt, maar ook hier schiet het tekort, zo ontdekten onderzoekers. Het GAO-rapport merkt op dat er geen bevindingen met betrekking tot toegankelijkheid waren tijdens bezoeken ter plaatse door HHS van 2019 tot 2022 in 17 staten, wat HHS zegt aan te pakken door zijn monitoringvereisten te updaten “om specifiekere vragen over naleving van toegankelijkheid op te nemen.”

Onderzoekers namen ook contact op met hulpcentra zoals het National Network to End Domestic Violence: 11 van de 16 die reageerden, zeiden dat ze best practices deelden voor hoe om te gaan met overlevenden met een beperking, maar slechts twee hebben technische assistentie ontwikkeld om opvangcentra toegankelijk te maken voor mensen met een beperking. Volgens het rapport roepen de bezoeken van GAO ter plaatse “vragen op over de vraag of de assistentie die wordt geboden door nationale hulpcentra en staatscoalities” inspeelt op lokale behoeften, wat nog moeilijker wordt gemaakt door een gebrek aan gegevens over toegankelijkheidsbehoeften en -inspanningen.

“Het GAO-rapport benadrukt een kritieke lacune in onze diensten voor huiselijk geweld voor personen met een beperking”, aldus Scott. “We moeten investeren in het verzamelen van cruciale gegevens om de behoeften van overlevenden met een beperking te begrijpen, maar moeten er ook voor zorgen dat deze informatie leidt tot zinvolle verbeteringen.”

Het rapport, dat volledig beschikbaar is op de website van GAO, adviseert HHS om te onderzoeken hoe het lokale centra beter kan ondersteunen op het gebied van toegankelijkheid en ondersteuning voor gehandicapte overlevenden, en om die veranderingen door te voeren.