Washington, DC – Een op Gaza gerichte campusprotestbeweging in de Verenigde Staten heeft een generatiekloof in Israël benadrukt, zeggen experts, waarbij de bereidheid van jonge mensen om politici en universiteitsbestuurders uit te dagen landelijk te zien is.
De meningskloof – waarbij jongere Amerikanen de Palestijnen over het algemeen meer steunen dan de generaties die hen voorgingen – vormt een risico voor de herverkiezingskansen van de 81-jarige Democratische president Joe Biden, betogen zij.
Het zou ook een bedreiging kunnen vormen voor de tweeledige steun die Israël in Washington geniet.
“We zien nu al bewijs van een generatiekloof over Israël, en dat zal een langetermijnprobleem zijn voor de Democratische Partij”, zegt Omar Wasow, assistent-professor politieke wetenschappen aan de Universiteit van Californië, Berkeley.
“Deze protesten versnellen die generatiekloof”, zei Wasow tegen Al Jazeera.
Studenten van de Columbia Universiteit in New York hebben vorige week een Palestijns solidariteitskamp opgezet, en sindsdien zijn zij geconfronteerd met arrestaties en andere disciplinaire maatregelen nadat het collegebestuur de politie had opgeroepen het protest te ontruimen.
Maar ondanks het harde optreden zijn er overal in de VS en in andere landen soortgelijke kampen ontstaan.
Beelden van studenten, professoren en journalisten die met geweld werden vastgehouden door agenten op verschillende campussen zorgden voor verontwaardiging, maar hebben weinig gedaan om het momentum van de protesten, die zich bleven verspreiden, te vertragen.
‘Buigmoment’
De studenten eisen grotendeels dat hun universiteiten hun investeringen openbaar maken en eventuele gelden terugtrekken van wapenfabrikanten en bedrijven die betrokken zijn bij het Israëlische leger.
Politici van beide grote Amerikaanse partijen, maar ook van het Witte Huis en pro-Israëlische groeperingen, hebben de studenten beschuldigd van het aanwakkeren van antisemitisme – beschuldigingen die demonstranten heftig ontkennen.
Eman Abdelhadi, een socioloog aan de Universiteit van Chicago, zei dat jongere mensen steeds meer gefrustreerd raken door de status quo op het gebied van binnenlands en buitenlands beleid.
“Ik denk dat er een echte ontevredenheid bestaat over de oudere generatie, maar nog belangrijker over het systeem dat zij hanteren”, zegt Abdelhadi.
Ze voegde eraan toe dat de protesten in bredere zin een “omslagmoment” markeren in de Amerikaanse publieke opinie.
“In de Amerikaanse geschiedenis in het algemeen vielen de grote verschuivingen in de publieke opinie meestal samen met of werden veroorzaakt door grote studentenbewegingen”, vertelde Abdelhadi aan Al Jazeera.
Ze zei dat campusactivisme de basis kan zijn van politieke verandering. “Er heerst een soort gevoel dat dit de toekomst is.”
Bidens ellende
Jarenlang suggereren opiniepeilingen in de VS dat jongere mensen eerder sympathiek tegenover de Palestijnen staan en kritischer tegenover Israël staan.
Maar Amerikanen zijn over het algemeen kritischer geworden over de Israëlische behandeling van Palestijnen, ook in de aanhoudende oorlog tegen Gaza.
Uit meerdere peilingen blijkt dat een meerderheid van de Amerikaanse respondenten een permanent staakt-het-vuren steunt in de belegerde Palestijnse enclave, waar Israël sinds het uitbreken van het conflict op 7 oktober meer dan 34.000 Palestijnen heeft gedood.
Maar Biden heeft tijdens de oorlog zijn trouwe steun aan Israël, de belangrijkste bondgenoot van de VS in het Midden-Oosten, gehandhaafd.
Het standpunt van de 81-jarige president zou politiek kostbaar kunnen zijn, aangezien Biden bij de verkiezingen in november voor een zwaar herverkiezingsbod staat, dat hem naar verwachting tegen zijn Republikeinse voorganger, Donald Trump, zal plaatsen.
Uit peilingen blijkt dat Biden een beroep zal moeten doen op zijn basis bij de Democratische Partij, die niet zo eensgezind is in de steun aan Israël als de Republikeinse Partij.
Angus Johnston, een historicus van het Amerikaanse studentenactivisme, legde uit dat de generatiekloof over Israël vooral uitgesproken is onder de Democraten.
“Op nationaal niveau hebben we dit een tijdje gezien als een kloof tussen de waarden van jonge kiezers en de meeste democratische politici”, vertelde Johnston aan Al Jazeera.
“En wat we nu zien is een soortgelijke kloof tussen jonge mensen op de campus en veel van de beheerders die deze campussen runnen, samen met alumni en donateurs.”
Abdelhadi, de socioloog, voegde eraan toe dat de hardhandige aanpak van de solidariteitsprotesten in Gaza het argument van de Democraten heeft ondermijnd dat de verkiezing van Biden de natie zou beschermen tegen Trump, die zij beschuldigen van autoritarisme.
“De realiteit is dat de Democraten ons hebben verteld dat jonge mensen de democratie moeten redden en dat mensen van kleur de democratie moeten redden en dat alle gezeur over deze huidige regering opzij moet worden gezet om de democratie te redden”, vertelde ze aan Al Jazeera. .
“Maar waar is de democratie als staatstroepen studenten en docenten in elkaar slaan omdat ze protesteren, en het Witte Huis daar niets over zegt?”
Wasow zei ook dat de protesten en het harde optreden daartegen de apathie jegens Biden zouden kunnen vergroten.
“De Democraten kunnen het zich niet echt veroorloven om mensen meer redenen te geven om tegen Biden te stemmen, en dit wordt er feitelijk één.”
Beleidswijziging
De studentendemonstranten raken echter niet betrokken bij de Amerikaanse partijpolitiek. In plaats daarvan hebben zij benadrukt dat hun eisen erop gericht zijn de mensenrechten van de Palestijnen te helpen beschermen.
Kunnen de demonstraties dus helpen veranderingen in het Amerikaanse beleid tot stand te brengen en hun desinvesteringseisen te verwezenlijken?
Johnston, de historicus, zei dat het onwaarschijnlijk is dat Amerikaanse universiteiten op korte termijn grote bedrijven en de defensie-industrie zullen afstoten, maar de roep om transparantie in hun investeringen is redelijk.
Hij voegde eraan toe dat verandering op de lange termijn mogelijk is, maar dat dit niet van de ene op de andere dag zal gebeuren.
“We hebben keer op keer gezien dat het organiseren van studenten het beleid verandert, niet altijd snel, en niet altijd op de manier waarop de studenten hadden gehoopt,” zei Johnston.
“Maar we zien wel dat wanneer het organiseren van studenten een bepaald intensiteitsniveau bereikt, dit een aanzienlijk effect kan hebben.”
Hij zei bijvoorbeeld dat het universiteitsactivisme tegen de apartheid in Zuid-Afrika in de jaren vijftig begon en in de loop der jaren groeide.
“Ik denk dat er geen twijfel over bestaat dat de anti-apartheidscampusorganisatie van de jaren tachtig een belangrijk onderdeel was van wat de Amerikaanse publieke opinie en politieke opinie over het Zuid-Afrikaanse regime veranderde”, zei hij.
Wasow, die de burgerrechtenprotesten van de jaren zestig bestudeerde, zei ook dat demonstraties de publieke opinie konden doen veranderen, politieke coalities rond een zaak konden helpen groeien en burgercapaciteit konden opbouwen om een kwestie vooruit te helpen.
“Als wat er nu gebeurt niet resulteert in enige vorm van beleidsverandering, maar er wel in resulteert dat een generatie jonge mensen een soort burgerzin ontwikkelt rond activisme rond deze kwesties, denk ik dat dit op de lange termijn effecten zal blijven hebben.”
Bron: www.aljazeera.com
