In heel Griekenland hebben de afgelopen weken massademonstraties plaatsgevonden, toen studenten protesteerden tegen een wetsvoorstel dat in december in het parlement werd ingediend door de conservatieve premier Kyriakos Mitsotakis en dat particuliere universiteiten in het land zou introduceren.
Artikel zestien van de Griekse grondwet garandeert gratis onderwijs “dat uitsluitend wordt aangeboden door instellingen die bestaan uit openbare lichamen met volledig zelfbestuur”.
Mitsotakis stelt dat de introductie van particuliere universiteiten de concurrentie zou bevorderen en zowel publieke als private instellingen zou dwingen te innoveren en te verbeteren. De plaatsvervanger van de premier, Pavlos Marinakis, stelt ook dat Griekenland “te veel jaren achterop is geraakt” als het gaat om het “moderniseren” van het onderwijs, volgens rapporten in Kathimerinieen dagblad uit Athene.
Artikel zestien heeft openbare universiteiten tientallen jaren beschermd tegen privatisering, en ook de groei verhinderd van een publiek-privaat systeem met twee niveaus, waarvan alleen de kinderen van rijke families ten goede zouden komen.
Studenten hebben dus op het wetsvoorstel gereageerd met protesten en campusbezettingen. Studenten zingen “Geen stap terug!” en “Handen af van onze diploma’s!” zijn een teken dat de argumenten van de regering niet doorslaan.
Massale studentenvergaderingen op de meeste universiteiten hebben gestemd voor de strijd om vooruitgang te boeken, met als opmerkelijk voorbeeld de Universiteit van Macedonië, waar een vergadering van meer dan 800 studenten vorige week met een supermeerderheid van 77 procent stemde voor verlenging van de bezetting van de universiteit. .
In een artikel gepubliceerd op een linkse nieuwssite TijdperkenFoivos Zantes, Ioanna Mpoutza en Haris Halakatevakis, gekozen vertegenwoordigers van universiteitsvakbonden, schrijven: “Onze eisen moeten een dagelijks gesprek worden in elke arbeidersvakbond, in elke organisatie, in elk café, omdat het ons allemaal aangaat”.
De poging om het onderwijs te privatiseren is niet nieuw. In 2004 zou de conservatieve regering van premier Konstantinos Karamanlis, aangemoedigd door een sterke verkiezingsoverwinning, een golf van aanvallen tegen arbeiders en studenten uitvoeren. Eén van die aanvallen was het herschrijven van artikel zestien.
In april 2006 vonden Griekse studenten de moed om de straat op te gaan. De maand daarop vonden na een massale betoging vijftien universiteitsbezettingen plaats. In juni waren er 420 beroepen die vrijwel alle scholen en universiteiten bestreken. In september sloten universiteitsdocenten zich aan bij een staking voor onbepaalde tijd tegen de aanslagen.
Hoewel de staking na zes weken eindigde, hielp het het tij tegen de regering te keren. In december was het duidelijk dat het wetsvoorstel waarin de grondwetswijziging werd voorgesteld niet de nodige steun zou krijgen in het parlement, iets dat kon worden toegeschreven aan de massabeweging. De studenten verwierpen het wetsvoorstel dankzij de kracht van de georganiseerde massastrijd.
De studenten van nu herinneren zich de strijd van 2006 en halen er inspiratie uit.
Het is nog vroeg in het jaar, maar studenten hebben, tegen de wens van de regering in, het wetsvoorstel al in januari tegengehouden. Veel studentenorganisaties roepen de vakbonden op om in actie te komen en zich voor te bereiden op een “black-out” als het wetsvoorstel in stemming wordt gebracht in het parlement. De vakbond van de universiteitsarbeiders heeft gereageerd door zich aan te sluiten bij de studentenmarsen en toespraken te houden op de massavergaderingen.
De studenten hebben geleerd dat massale strijd de enige manier is om de aanvallen waarmee ze worden geconfronteerd te verslaan. Het zal een lang jaar worden, maar ze weten dat ze kunnen winnen – dat hebben ze al eerder gedaan.
Bron: redflag.org.au
