Gary Roush, uit College Park, Maryland, protesteert buiten het Hooggerechtshof, maandag 1 juli 2024, nadat de rechterlijke uitspraken in Washington werden bekendgemaakt. (AP Photo/Jacquelyn Martin)

Bestrijd desinformatie: Meld je aan voor de gratis Moeder Jones Dagelijks nieuwsbrief en volg het nieuws dat ertoe doet.

Op maandag, het Hooggerechtshof oordeelde met 6-3 dat voormalig president Donald Trump brede immuniteit heeft tegen vervolging voor misdaden die hij naar verluidt heeft gepleegd tijdens zijn ambtsperiode. De meerderheidsbeslissing lokte woedende onenigheid uit van de drie liberale rechters van het hof. “De president is nu een koning boven de wet”, schreef rechter Sonia Sotomayor, en concludeerde: “Uit angst voor onze democratie ben ik het oneens.”

De beslissing staat haaks op de publieke opinie. Onderzoeken van onderzoekers van Bright Line Watch eerder dit jaar lieten zien dat minder dan 30 procent van de Amerikanen, waaronder ongeveer de helft van alle Republikeinen, geloofde dat het hof brede immuniteit zou moeten verlenen aan Trump en toekomstige presidenten. De immuniteitsbeslissing sluit aan bij een reeks andere, minder gepubliceerde meningen deze termijn die zullen bijdragen aan de verlamde staat van de Amerikaanse overheid en de beperkingen op publieke corruptie zullen versoepelen.

Als geheel genomen kunnen deze meningen een domino-effect hebben op de Amerikaanse democratie die veel verder gaat dan de directe impact op federale regelgeving of Trumps strafprocessen. Op zijn minst suggereren ze dat de conservatieve rechters een basisles van de rechtenfaculteit van het eerste jaar zijn vergeten: wanneer burgers niet langer geloven dat ze geschillen kunnen oplossen via vertrouwde instellingen of afhankelijk zijn van een rationeel rechtssysteem om ambtenaren ter verantwoording te roepen, zijn ze veel meer geneigd om zaken in eigen hand te nemen. En in tegenstelling tot veel mondelinge betogen van het Hooggerechtshof is dit niet zomaar een hypothetische.

“Wat we hebben ontdekt is dat steun voor politiek geweld sterk gecorreleerd is met een diep wantrouwen jegens democratische instellingen.”

“Wat we hebben ontdekt is dat steun voor politiek geweld sterk gecorreleerd is met een diep wantrouwen jegens democratische instellingen,” zegt Robert Pape, directeur van het Chicago Project on Security and Threats (CPOST) aan de Universiteit van Chicago.

De afgelopen drie jaar heeft CPOST de Amerikaanse steun voor politiek geweld in de nasleep van de aanval op het Amerikaanse Capitool op 6 januari bijgehouden. Een van hun bevindingen is dat de acceptatie van het gebruik van geweld in de politiek toeneemt naarmate het vertrouwen in de instellingen van het land afneemt, zoals bij het Hooggerechtshof. Sinds de opstand in het Capitool hebben Republikeinen de hoogste mate van goedkeuring uitgesproken voor geweld als politiek instrument, zegt Pape. Maar het afgelopen jaar heeft CPOST kleinere maar groeiende niveaus onder Democraten gezien. “Er is geen reden om te denken dat Democraten hier immuun voor zullen zijn”, zegt hij.

Een van de meest controversiële zaken van dit semester was het vernietigen van een 40 jaar oud precedent dat federale agentschappen toestaat wetten te interpreteren die zij beheren. Deze hoeksteen van de administratieve staat, bekend als de Chevron Doctrine, wordt al jaren aangevallen door grote vervuilende bedrijven en andere kwaadwillende bedrijven. In een andere zaak opende het hof de sluizen naar “een tsunami aan rechtszaken” tegen federale regelgevende instanties door de tijdspanne voor juridische uitdagingen radicaal te verlengen, aldus rechter Ketenji Brown Jackson in haar afwijkende mening in de 6-3 uitspraak.

De relschoppers van 6 januari en voormalig president Trump kregen uitstel van executie in de uitspraak van de rechtbank in Visserwat ertoe kan leiden dat de aanklachten worden ingetrokken voor hun pogingen om de certificering van de verkiezingsuitslagen van 2020 te blokkeren.

De rechtbank verzwakte ook het vermogen van aanklagers om corruptie in de publieke sector te bestrijden in een beslissing waarin werd gesteld dat er niets mis is met overheidsfunctionarissen die “fooien” aannemen – in feite steekpenningen die achteraf worden gegeven – van partijen die zij begunstigen met hun officiële acties. De recente onthullingen dat rechters Samuel Alito en Clarence Thomas al jaren tienduizenden dollars aan luxe reizen en andere geschenken aannemen van mensen met zakenrelaties voordat de rechtbank in juni hun uitspraak deed om omkopingsvervolgingen te beperken, zijn bijzonder cynisch.

“Er is goede reden om aan te nemen dat Democraten wantrouwender zullen worden tegenover het Hooggerechtshof, dat zijn rol als bewakingslijn van de democratie legitiem vervult,” zegt Pape, vooral gezien de immuniteit en Visser zaken en het aantal zaken dat langs partijlijnen is beslist. “Als die overtuigingen groeien, dan zul je waarschijnlijk hier een groeiende steun zien voor het gebruik van geweld door links als alternatief.”

CPOST ontdekte bijvoorbeeld dat het aantal Democraten dat geweld steunde om de abortusrechten te herstellen die het hof in 2022 had afgeschaft, tussen januari en juni 2023 was verdubbeld, van 8 naar 16 procent. Onder de Democraten die het meest wantrouwend staan ​​tegenover de huidige staat van de democratie, sprong dat cijfer naar 26 procent.

Geen van die cijfers is echt verrassend. Zelfs Republikeinen zijn geschokt door verhalen van vrouwen met zwangerschapscomplicaties die doodbloeden, terwijl hun echtgenoten machteloos toekijken, terwijl artsen en ziekenhuizen weigeren hen te behandelen vanwege de staatsverboden op abortus die de rechtbank van kracht heeft laten worden. De beslissing van de rechtbank om het probleem voor zich uit te schuiven in een uitdaging aan zo’n staatsverbod in Idaho zal alleen maar bijdragen aan de woede.

Het besluit van het Hooggerechtshof om presidenten een brede immuniteit tegen strafrechtelijke vervolging te verlenen, zal de angst van Democraten voor een tweede termijn van Trump en de impact daarvan op alles van het rechtssysteem tot immigratie tot LGBT en andere burgerrechten alleen maar aanwakkeren. “Hoe meer je Trump ziet als een gevaar voor de democratie,” zegt Pape, “hoe meer je het gebruik van geweld steunt om te voorkomen dat Trump terugkeert naar het presidentschap.”

Al deze kwesties hebben bijgedragen aan een algehele daling van het vertrouwen van Amerikanen in het Hooggerechtshof, dat sinds 2021 is gekelderd. Peilingen tonen aan dat de goedkeuringscijfers van het hooggerechtshof recorddieptepunten hebben bereikt, en dat was vóór de immuniteitsbeslissing. Een Gallup-peiling van september 2023 wees uit dat bijna 60 procent van de Amerikanen het niet eens is met de manier waarop het hof zijn werk doet, meer dan het dubbele van het aantal in 2001. Een peiling van Associated Press-NORC eind juni wees uit dat 7 op de 10 Amerikanen geloofde dat de uitspraken van het hof worden gedreven door ideologie, niet door de wet. Uit dezelfde peiling bleek dat bijna 60 procent van de Democraten alle vertrouwen in het hof had verloren.

De recente ideologische en antidemocratische beslissingen van het Hooggerechtshof hebben het potentieel om het vertrouwen van burgers in Amerikaanse instellingen in het algemeen te verzwakken, vooral gezien de huidige chaos van de presidentsverkiezingen. Zoals Barbara Walter, de auteur van Hoe burgeroorlogen ontstaan: hoe ze te stoppenschrijft, landen vervallen niet in autocratie omdat hun leiders zwak of ongetest zijn, maar omdat hun leiders “de vangrails die hun democratieën beschermen, beginnen te negeren.” Tot de beschermende vangrails die zij noemt, behoren beperkingen op de presidentiële macht, of precies het tegenovergestelde van wat het Hooggerechtshof deze termijn heeft gedaan. “Een land dat op deze drempel staat, zoals Amerika onlangs,” schrijft ze, “kan gemakkelijk in de richting van een conflict worden geduwd door een combinatie van slecht bestuur en steeds ondemocratischer maatregelen die haar instellingen verder verzwakken.”

Amanda Ripley, auteur van Hoog Conflict: Waarom We Vastlopen en Hoe We Eruit Komenbestudeert al zes jaar de wortels van politiek geweld. Ze vertelde me onlangs dat het echte gevaar van de ineenstorting van het vertrouwen in democratische instellingen zoals het Hooggerechtshof is dat “als het geweld eenmaal is begonnen, het heel moeilijk is om te stoppen. En nu we onze instellingen hebben ondermijnd, vertrouwen mensen de instellingen niet meer om het juiste te doen.”

Pape zegt dat geen van de data die hij heeft verzameld, betekent dat geweld onvermijdelijk is. “Politiek geweld is als een bosbrand”, legt hij uit. “Je hebt zowel brandbaar massamateriaal nodig – droog hout – als een trigger, zoals een blikseminslag of een sigarenpeuk. Bij politiek geweld kunnen we de grootte van brandbaar materiaal meten. Wat we niet kunnen voorspellen, zijn de politieke triggers voor dat brandbare materiaal.” Die triggers, zegt hij, zijn sterk afhankelijk van wat politieke leiders doen. “Leiders kunnen fungeren als trigger of als demper.”

Pape maakt zich zorgen dat al het brandbare materiaal dat onlangs door het Hooggerechtshof en andere politieke spelers is vastgesteld, zeer gevaarlijke omstandigheden voor een verkiezing heeft gecreëerd, waarna het potentieel voor geweld de neiging heeft om te escaleren. “We gaan richting een botsingscursus na 5 november”, vreest hij. “Niet dat we zeker politiek geweld zullen hebben, maar wat u de afgelopen week hebt waargenomen, zijn de ingrediënten voor wat ons steeds meer op die botsingscursus zet.”




Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter