Meer dan een miljoen mensen die in Montevideo, de hoofdstad van Uruguay, wonen, hebben de afgelopen twee maanden geen toegang gehad tot veilig drinkwater, aangezien het land wordt geconfronteerd met de grootste droogte in 75 jaar. Ze lijden echter niet allemaal evenveel; de toegang tot en het gebruik van zoet water door bedrijven neemt toe.
Al het leven op deze planeet heeft water nodig. Maar onder het kapitalisme is zelfs dit meest essentiële product veranderd in een waar. De situatie in Uruguay is een angstaanjagende glimp van wat alleen maar frequenter zal worden naarmate de klimaatcrisis voortduurt.
Vieze smaak, buikpijn en doktersrecepten voor flessenwater zijn terugkerende klachten van mensen in Montevideo.
Om de watertekorten te beheersen, kondigden regeringsfunctionarissen in mei aan dat ze de openbare drinkwatervoorziening zouden verdunnen met zout water uit de La Plata-rivier, waardoor het zoutgehalte in leidingwater zou stijgen tot meer dan het dubbele van de vorige maximale niveaus toegestaan door de staatswaterdienst. Volgens minister van Milieu Robert Bouvier is het water “niet drinkbaar in de perfecte definitie [of the word]”. Mensen met gezondheidsproblemen wordt geadviseerd om geen kraanwater te drinken. Voor de meer dan 500.000 mensen die minder dan A $ 940 per maand verdienen, kwam het door de overheid verstrekte flessenwater pas half juli beschikbaar.
Vakbondsleden en activisten hebben in juni en juli geprotesteerd tegen het gebrek aan drinkwater. Demonstranten bonzen op lege waterflessen en roepen “het is geen droogte, het is plundering”, een gezang dat te horen was bij recente protesten voor water in Chili en Mexico.
Het chronisch ondergefinancierde openbare watersysteem is decennia lang verwaarloosd. Ismael Cortazzo, een functionaris van de vakbond voor openbare waterwerkers, vertelde Public Services International dat “pas in februari van dit jaar de [public water] De regering begon een of andere actie te ondernemen, maar niets substantieel genoeg om de toch al grote watercrisis te verzachten”.
Volgens Cortazzo is het personeelsbestand bij de openbare waterdiensten sinds 2020 met een kwart afgenomen. Ondertussen lekt schoon water uit de vervallen infrastructuur de straten op.
Maar het probleem is niet simpelweg een ontoereikende openbare infrastructuur. Particuliere bedrijven in Uruguay verbruiken buitengewone hoeveelheden water. A Onderzoek uit 2018 uitgevoerd door de Uruguayaanse krant Gat ontdekte dat het waterverbruik van huishoudens slechts 5 procent van het dagelijkse totaal uitmaakte. Exportindustrieën, zoals soja- en rijstteelt en pulpfabrieken, verbruiken het grootste deel. Bedrijven mogen vaak water overhevelen uit het Santa Lucia-bekken, de belangrijkste openbare watervoorziening van Montevideo.
Eerder deze maand heeft de Voogd meldde dat een datacenter van Google dat momenteel in aanbouw is in Zuid-Uruguay naar verwachting 7,6 miljoen liter water per dag zal verbruiken – rechtstreeks uit het openbare drinkwatersysteem – om zijn servers te koelen. Dit staat gelijk aan het normale dagelijkse waterverbruik van 55.000 mensen. De World Rainforest Movement schat dat de derde megapulpfabriek van Uruguay, die in april werd geopend, elke dag 20 miljoen liter verslindt.
Terwijl gewone Uruguayanen ziek worden en geen toegang hebben tot veilig drinkwater, stromen de kranen rijkelijk.
Bron: redflag.org.au
