De Duitse politiek is sterk naar rechts verschoven na de federale verkiezingen op 23 februari. De conservatieve christelijke Democratische Union/Christian Social Union Alliance zal nu een coalitieregering leiden, nadat de steun is gekelderd voor de partijen die de vorige coalitieregering vormden. Ze hebben gezworen om een hardline anti-migrantenbeleid, aanvallen op werknemers en een massale uitbreiding van het leger te introduceren. Nog meer dreigend, het extreem-rechtse alternatief voor Duitsland (AFD) behaalde zijn beste resultaat ooit en kwam op de tweede plaats met 20,8 procent van de stemmen.
Sinds de AFD tien jaar geleden werd gevormd, hebben partijen uit het hele politieke spectrum erop aangedrongen dat ze nooit met uiterste rechts zullen werken. De conservatieven hebben deze “firewall” onlangs verzacht door samen te werken met de AFD om eind januari een anti-immigrantenrekening aan te nemen. Jarenlang hebben secties van de conservatieven, met name die in de christelijke sociale unie in Beieren, met uiterste rechts geflirt, maar dit was een belangrijke stap in het normaliseren van de AFD in de reguliere politiek. De sociaal-democraten, samen met de meeste andere politieke partijen, hebben bijgedragen aan deze normalisatie door te putten uit dezelfde anti-migranten retoriek die door extreemrechts wordt afgewerkt.
De verkiezingsresultaten versterken deze verschuiving. De conservatieven en de AFD hebben een duidelijke parlementaire meerderheid. De AFD voert hard campagne voor de conservatieven om met de firewall te breken en een coalitieregering te vormen. De conservatieven hebben dit voorlopig uitgesloten, maar er is een zeer reële mogelijkheid dat het de komende jaren zou kunnen gebeuren.
De opkomst van de AFD gaat echter niet onbetwist. In de afgelopen veertien maanden is een beweging naar voren gekomen om uiterst rechts te weerstaan. Wijdverbreide protesten braken begin 2024 uit nadat werd onthuld dat een geheime bijeenkomst in Potsdam plannen besprak voor de “remigratie”-vermeerdering-van grote aantallen migranten en in Duitsland geboren burgers van migrantenachtergronden. Naast de AFD waren lid van de ultra-rechtse factie van de conservatieven.
Protesten buiten AFD -kantoren groeiden van duizenden tot honderdduizenden. Op 3 februari marcheerde naar schatting 300.000 alleen in Berlijn. Tegen april, de Duitse dagelijkse krant Taz meldde dat meer dan 1.800 protesten met ongeveer 4 miljoen mensen in het hele land hadden plaatsgevonden. Deze protesten waren de grootste sinds degenen die zich verzetten tegen de oorlog in Irak in 2003, en een van de grootste in het naoorlogse Duitse geschiedenis.
Zodra de eerste golf van protesten afnam, bleven linkse activisten zich organiseren en mobiliseren. Er kwamen nieuwe organisaties naar voren, waaronder de Studies tegen rechts (Studenten tegen rechts), en oudere anti-fascistische organisaties vonden nieuw leven toen duizenden jongeren betrokken raakten.
Afgelopen juni daalden tienduizenden af in de stad Essen om te protesteren tegen de AFD’s jaarlijkse conferentie. De politie werd uit het hele land opgesteld om te proberen te voorkomen dat de 70.000 demonstranten het evenement verstoren. Dit jaar werd de conferentie verplaatst naar de regionale stad Riesa, Saksen, om te proberen demonstraties te voorkomen. Desondanks reisden 15.000 demonstranten daarheen om een standpunt in te nemen tegen uiterst rechts.
Een nieuwe golf van protesten brak uit nadat de conservatieven en uiterst rechts werkten samen met de anti-migrantenrekening. Duizenden blokkeerden de kantoren van de christelijke Democratische Unie in Berlijn. Tijdens een AFD -evenement in Freiburg kwamen 25.000 uit een bevolking van 230.000 naar buiten om te protesteren.
Een belangrijk deel van mensen die deelnemen aan deze protesten is aangetrokken door de linkse Die Linke-partij. In de federale verkiezingen die Linke, die al enkele jaren een crisis had geleden, nieuw leven ingeblazen en 8,7 procent van de stemmen won. Ongeveer 30.000 nieuwe leden zijn het afgelopen jaar toegetreden tot de partij, nummers versnellen na de conservatief-far rechtse samenwerking.
Heidi Reichinnek, een van de parlementaire leiders van Die Linke, viel de christelijke Democraten in op het gebied van “de weg vrijmaken voor de heropleving van het fascisme” in een video die meer dan 30 miljoen keer op Tiktok werd bekeken. Duizenden nieuwe activisten sloten zich aan bij de campagne van Die Linke in het West -Berlijnse district Neukölln. Ze wonnen een aardverschuivingsoverwinning voor Ferat Koçak, een pro-Palestijnse activist met een Koerdische achtergrond.
Die Linke deed het bijzonder goed onder jongeren, werd de meest populaire partij voor mensen van 18 tot 24 jaar en het veiligstellen van de stemmen van meer dan een derde van de jonge vrouwen. De partij kwam ook eerst in Berlijn.
Het is positief dat de hoge stemming van de AFD niet het enige verhaal is dat uit de verkiezingen komt. Er zijn echter aanzienlijke problemen met Die Linke. Dit is geen nieuwe radicale partij: het bestaat sinds 2007 en wordt geleid door ervaren gematigde reformistische politici. Het heeft deelgenomen aan de regeringen van de coalitie in Bremen en Mecklenburg-Vorpommern, en het heeft de regering al tien jaar in Thuringia geleid. In deze staten hield het toezicht op neoliberale budgetten en stond het toe dat vluchtelingen werden gedeporteerd.
Terwijl Die Linke zichzelf positioneert als een activistische oppositiepartij, staat het ook open voor het vormen van een toekomstige coalitieregering. Er is al lang een zionistische vleugel van Die Linke geweest. En gematigde linksen zoals Reichinnek benadrukken dat ze het zogenaamde “recht om zichzelf te verdedigen” van Israël ondersteunen. Afgelopen december verdreef Die Linke de pro-Palestine-activist Ramsis Kilani voor het “de partij in diskrediet brengen”.
Dit is geen radicale anti-kapitalistische partij door enige verbeelding. Ondanks deze ernstige problemen, onthullen de verkiezingsondersteuning voor links, evenals het activisme tegen uiterst rechts, dat er een polarisatie links in Duitsland is, gecentreerd op jongeren, die snijdt tegen de korrel van de algehele conservatieve verschuiving.
Dit is van vitaal belang. Rechts rechts is het winnen van de grond in het land na het land. Het kan gemakkelijk zijn om hierin te wanhopen, vooral als er geen spontane opstand lijkt te zijn tegen Trump en zijn soortgenoten. Zoals in het verleden, zijn het echter de acties van een radicale minderheid die het proces van het creëren van de grotere linkse oppositie die we nodig hebben, kan beginnen. Hopelijk is dat wat we zien bij jongeren in Duitsland.
Bron: redflag.org.au
