Het rustige deel hardop: Israël kondigt Gaza -overname aan

Baby’s moeten mollig zijn. Ze moeten tevreden zijn en goed gevoed zijn. Ze moeten gelukkig en beschermd zijn. De kinderen van Gaza zijn geen van deze dingen. Ze zijn dun, soms tot het punt van totale uitputting. Hun botten kunnen door hun huid worden gezien. Ze zwijgen vaak met spookachtige ogen.

Het Child Rights Agency (UNICEF) van de VN heeft onlangs gemeld dat sinds het begin van het jaar ongeveer 9.000 kinderen zijn opgenomen voor behandeling voor acute ondervoeding. Al Jazeera rapporteerde onlangs over een vijfjarige jongen die slechts negen kilogram woog. Dit is het resultaat van menselijke besluitvorming. Het is het bewuste beleid van de Israëlische staat, die alle voedsel, brandstof en medicijnen heeft geblokkeerd om sinds 2 maart Palestijnen in Gaza te bereiken.

Er is veel gemaakt van de “geavanceerde” en “precieze” wapens van Israël. Het maakt deel uit van wat het tot een van de meest winstgevende landen voor wapens ter wereld heeft gemaakt. Deze wapens hebben sinds januari “precies” gericht op gezinnen die zich schuilen in geïmproviseerde tenten in “humanitaire zones”.

Ze hebben ook gerichte bulldozers en andere apparatuur bedoeld om Gazanen in staat te stellen hun huizen opnieuw op te bouwen. Het is een precisie barbarisme. Alleen al minstens 2.300 Palestijnen zijn de afgelopen zes weken gedood – alleen al dan 50 mensen die elke dag gemiddeld worden gedood. Meer dan 740 van de doden zijn kinderen, volgens de directeur van de informatie-eenheid van het ministerie van Volksgezondheid in Gaza, Zaher al-Wahidi.

In het Kamal Adwan Hospital in Beit Lahiya, in het noorden van Gaza, zei Dr. Ahmed Abu Nasir dat de situatie “erger dan ooit” is geworden. Het is moeilijk voor te stellen dat de situatie in Gaza erger wordt. Erger dan hele buurten, hele steden platgedrukt. Erger dan tienduizenden menselijke lichamen gescheurd door bommen, door kogels, door granaatscherven. Erger dan gedwongen verplaatsing keer op keer.

Het is moeilijk voor te stellen, maar waar. Sinds het einde van het staakt -het -vuren heeft de Israëlische oorlogsmachine zijn genocidale inspanningen opgevoerd. Sinds 18 maart heeft Israël inderdaad gelanceerd wat alleen kan worden omschreven als een verschroeide Earth -campagne. “De slachtingen stoppen niet. We worden afgeslacht van ader tot ader”, zei Al Jazeera-correspondent Anas al-Sharif in een post op sociale media.

Nu roept Israël reservisten op en heeft een verdere escalatie aangegeven met de strijdwagens van Operation Gideon. Het Israëlische veiligheidskabinet heeft een plan goedgekeurd voor het ‘veroveren’ van de Gazastrook. Op X plaatste premier Benjamin Netanyahu een video waarin werd verklaard dat de “bevolking zal worden verplaatst, voor zijn eigen bescherming”.

De fascistische Israëlische politicus Bezalel Smotrich is eindelijk de riem afgenomen en zegt wat andere Israëlische politici altijd al hebben gedacht: “We gaan eindelijk de Gazastrook bezetten. We zullen niet meer bang zijn voor het woord ‘bezetting’. De laatste achttien maanden hebben tot dit punt geleid. Het waarnemend hoofd van het kantoor van de Verenigde Naties voor de coördinatie van humanitaire zaken, zei Jonathan Whittall in een verklaring:

“Land wordt geannexeerd vanuit het noorden, vanuit het oosten, vanuit het zuiden van de strip terwijl de strijdkrachten vooruitgaan … Gaza wordt uitgehongerd, het wordt gebombardeerd, het wordt gewurgd. Dit lijkt op de opzettelijke ontmanteling van het Palestijnse leven.”

Al meer dan een jaar hebben Israëlische politici en hun aanhangers in het Westen beweerd dat de Israëlische decimering van Gaza iets te maken heeft met “het aanpakken van terreur” en “verdedigende democratie”. Rode vlag En activisten in de Palestijnse solidariteitsbeweging hebben betoogd dat Israël een heel andere agenda heeft gehad.

We zeiden dat Israël het voorwendsel van 7 oktober zou gebruiken om Palestijnen te vermoorden, straffen en vernederen. We zeiden dat, als ze ermee weg konden komen, de Israëli’s zouden proberen de Gazastrook te veroveren. Dit is nu gekomen. Zelfs Netanyahu zegt het stille deel hardop.

De Amerikaanse president Trump zal de komende weken het Midden -Oosten bezoeken en zal ongetwijfeld zijn zegen geven aan deze expliciete inspanning op 21^ster-century etnische reiniging. Tegelijkertijd voert Israël een steeds gewelddadiger oorlog tegen Palestijnen die op de Westelijke Jordaanoever wonen. Als het een totale overwinning in Gaza kan behalen, zal het ongetwijfeld zijn zinnen zetten in de totale nederlaag van de Palestijnen.

De Australische media zijn grotendeels stil gebleven over deze realiteiten. De federale verkiezingscampagne van Australië deed de kwestie van Palestina nog verder opzij.

In de afgelopen achttien maanden is de ALP standvastig geweest in zijn vastberadenheid om politieke, economische en militaire banden met Israël te handhaven, ondanks de diepten van de barbaarsheid die we allemaal hebben gezien. Arbeidspolitici zijn diep medeplichtig geweest in wat er gebeurt. Nu ze met een meerderheid zijn herkozen, zullen ze het gevoel hebben dat ze de genocide kunnen negeren. We kunnen dit niet laten gebeuren.

In een campagnevergadering onlangs in Perth, meldde een activist bij familie in Gaza dat, hoewel generaties van Palestijnen standvastig zijn gebleven – hoop hebben gehouden op hun eigen bevrijding – ze steeds meer uitgeput zijn. Ze voelen zich verlaten door de wereld.

Het is onze verantwoordelijkheid om uit te roepen wat er gebeurt. We moeten de druk op onze eigen regering behouden en solidariteit blijven tonen met een bevolking die lijdt aan de meest extreme, bewuste vorm van keizerlijke barbaarsheid in de 21e eeuw.