Interview door
Andrej Markovcič

Eind jaren zestig en begin jaren zeventig, in de context van toenemende verontwaardiging over de oorlog in Vietnam en de gisting van de sociale beweging, versplinterde Nieuw Links in de Verenigde Staten in verschillende richtingen. Sommige jonge linksen maakten de ‘keer naar de industrie’ en kregen banen in de productie, de logistiek en andere industrieën in de hoop de arbeidersklasse te organiseren; anderen sloten zich aan bij door Third Wordist geïnspireerde guerrillagroepen zoals de Weather Underground. Weer anderen gingen natuurlijk naar de academie, en sommigen probeerden hun politiek met zich mee te brengen.

Tot deze laatsten behoorden jonge economen en sociologen die geïnteresseerd waren in het uitdagen van de pro-kapitalistische economische orthodoxie in het beroep en de bredere cultuur. In 1968 vormden veel van deze academici de Union of Radical Political Economics om dit werk te promoten; in 1974 werden sommigen van hen opgericht Dollars en gevoel (D&S), een tijdschrift bedoeld om een ​​linkse analyse van economische kwesties te promoten bij het bredere publiek, vooral activisten in vakbonden en andere sociale bewegingen.

Ter gelegenheid van Dollars en gevoelTer gelegenheid van het vijftigjarig jubileum spraken we met oprichtend redacteur Arthur MacEwan, emeritus hoogleraar economie aan de Universiteit van Massachusetts in Boston, en jarenlang redacteur Zoe Sherman, universitair hoofddocent economie aan het Merrimack College, over de geschiedenis van dit ‘populaire economie’-project en dringende economische vraagstukken waarmee links vandaag wordt geconfronteerd.





Bron: jacobin.com



Laat een antwoord achter