House Hearing belicht de smerige aanval van speciaal aanklager Robert Hur op Biden – Moeder Jones

Tijdens een hoorzitting van de Republikeinse commissie in het Huis van Afgevaardigden dinsdag werd Robert Hur – de voormalige speciale aanklager die onderzoek deed naar het bewaren van geheime documenten door president Joe Biden – een beetje een pingpongbal. De Republikeinen gebruikten zijn rapport, waarin werd verklaard dat er onvoldoende bewijs was om strafrechtelijke aanklachten tegen Biden in te dienen, om de president als een oplichter te bestempelen en hem als geestelijk incompetent te bespotten. Maar ze wezen ook op het besluit van Hur om niet te vervolgen als een teken dat er bij het ministerie van Justitie met twee maten wordt gemeten. De Deep State, zo beweerden de Republikeinen, had het systeem bewapend om Biden te beschermen en zich tegelijkertijd op Donald Trump te richten, die is aangeklaagd wegens het stelen van geheime informatie en het belemmeren van de rechtsgang. (Deze complottheorie negeert het feit dat Hur een geregistreerde Republikein is.)

De Democraten prezen ondertussen het rapport van Hur omdat het opmerkte dat de Biden-zaak aanzienlijk verschilt van de Trump-zaak. Biden gaf documenten terug toen hij voor het eerst te horen kreeg dat ze in zijn bezit waren, stemde in met een huiszoeking in zijn huis in Delaware en werkte volledig mee aan het onderzoek. Trump zou hebben gelogen over wat hij had en stappen hebben ondernomen om het materiaal vast te houden en het onderzoek te blokkeren. Maar de Ds hekelde Hur ook omdat hij Biden in zijn rapport had afgeschilderd als ‘een sympathieke, goedbedoelende, oudere man met een slecht geheugen’.

De hoorzitting was uiteraard niet bedoeld om vragen en geschillen rond het onderzoek van Hur op te lossen, maar als podium voor politieke strijd. Het wierp een helder licht op de schaamteloze hypocrisie van de Republikeinen, zoals vertegenwoordiger Jim Jordan en vertegenwoordiger James Comer, die zich uitten tegen Biden en suggereerden dat hij had moeten worden aangeklaagd, maar die Trump nauwelijks hadden berispt over zijn vermeende diefstal. van uiterst geheime gegevens en zijn daaropvolgende pogingen om deze te verbergen en het onderzoek te belemmeren.

De hoorzitting bracht Hur ook op de proppen vanwege het leveren van partijdig voer aan Trump en de Republikeinen.

Toen het Hur-rapport vorige maand werd uitgebracht, concentreerden de krantenkoppen en nieuwsverhalen zich op die ene regel die de herinnering aan Biden kleineerde. Voor de Republikeinen was dit manna uit de hemel: een officieel rapport dat hun meedogenloze campagne ondersteunde om Biden af ​​te schilderen als een buitensporige domkop met verminderde cognitieve vaardigheden. De Republikeinse partij ging naar de stad, en veel mediakanalen verdubbelden, verdrievoudigden en verviervoudigden het verhaal van Biden-is-te-oud, waarbij ze veel minder aandacht schonken aan Trumps vergissingen en onsamenhangende straffen.

Hur had het recht om in zijn rapport te bespreken wat Biden zich wel en niet kon herinneren tijdens zijn twee lange interviews met Hur. (Trump was niet aanwezig bij een interview met Jack Smith, de speciale aanklager die zijn zaak behandelde.) Er is niets mis mee als een speciale aanklager aangeeft wat een geïnterviewde zich wel of niet herinnerde en of er een bepaald patroon was. Verklaringen zijn doorgaans beladen met ik-niet-herinneringen, omdat doelwitten en getuigen routinematig door advocaten worden verteld om op die manier te reageren als ze niet absoluut zeker zijn van een herinnering. Toen Trump schriftelijke antwoorden gaf op vragen van speciaal aanklager Robert Mueller, die onderzoek deed naar de Russische aanval op de verkiezingen van 2016 en de mogelijke belemmering van de rechtsgang door Trump, verklaarde hij herhaaldelijk dat hij zich de actie, de ontmoeting of het gesprek niet kon herinneren – en velen van hen deze gebeurtenissen hadden zich in het voorgaande jaar voorgedaan. Vorige maand nog merkte een rechter uit New York bij het opleggen van een enorme boete aan Trump wegens fraude op dat hij de “inconsistente terugroepactie” van Ivanka Trump vond, afhankelijk van of ze werd ondervraagd door [the state AG’s office] of de verdediging, verdachte.”

Maar met zijn karakterisering van Biden als een vriendelijke oude kerel met een aanzienlijk verminderde herinnering, deed Hur veel meer dan zich aan de feiten houden. Hij gaf een subjectieve mening, en dat deed hij in de vorm van speculatie. Deze geladen opmerking maakte deel uit van Hur’s uitleg waarom hij geen aanklacht zou indienen tegen Biden, ook al bestond het beleid van het ministerie van Justitie tegen het vervolgen van een zittende president niet. Hij merkte op dat een aanklager, bij het bepalen of hij een zaak aanhangig zou maken, moest anticiperen op de verdedigingslinie die een verdachte tijdens een rechtszaak zou inzetten. Hur schreef:

De heer Biden zal zichzelf waarschijnlijk aan de jury presenteren, zoals hij deed tijdens zijn interview met ons kantoor, als een sympathieke, goedbedoelende, oudere man met een slecht geheugen. Hoewel hij verantwoordelijk is en moet zijn voor zijn daden – hij is tenslotte de president van de Verenigde Staten – is de heer Biden, op basis van onze directe observaties van hem, iemand voor wie veel juryleden redelijke twijfel zullen willen zoeken. Het zou moeilijk zijn om een ​​jury ervan te overtuigen dat ze hem tegen die tijd, een voormalige president die op zijn minst ver in de tachtig zal zijn, moeten veroordelen voor een ernstig misdrijf dat een mentale staat van eigenzinnigheid vereist.

Hier voorspelde Hur dat Biden zou proberen in te spelen op de sympathie van de juryleden door zichzelf voor te stellen als een vriendelijke ouderling met een goed geheugen. Zou Biden dat doen? Hoe kon Hur dat weten? Dit is geen feit. Wat betreft de bewering dat Biden op deze manier aan Hur en zijn medewerkers verscheen: deze karakterisering staat ter discussie. A Washingtonpost Analyse van het volledige transcript van Bidens sessies met Hur en zijn team concludeert: “Biden komt niet zo verstrooid over als Hur hem heeft voorgesteld.”

Tijdens de hoorzitting haalden de Democraten Hur aan omdat hij deze explosieve zin in het toch al verhitte electorale debat van het land had gegooid. Rep. Hank Johnson (D-Ga.) beschuldigde Hur ervan een “vuilnis en laster” van Biden te hebben opgezet, en merkte op dat Hur zich ervan bewust moet zijn geweest dat het opnemen van deze beschrijving van Biden in het rapport een ontploffing zou veroorzaken. Hur verwierp verontwaardigd het idee dat “partijpolitiek” enige rol speelde in zijn rapport.

Vertegenwoordiger Adam Schiff (D-Calif.) ging hier diep op in. ‘Je hebt gekozen’, zei hij tegen Hur, ‘een algemene pejoratieve verwijzing naar de president’ die zeker een politieke vuurstorm zou ontketenen. Hur bleef vasthouden aan zijn standpunt dat ‘politiek’ er niets mee te maken had. “Je kunt niet zo naïef zijn,” kaatste Schiff terug en beweerde dat Hur moest begrijpen hoe deze woorden door Trump en de Republikeinen zouden worden “gemanipuleerd”. Hur zei niet of hij zich wel of niet realiseerde wat de impact zou zijn. Maar het is moeilijk voor te stellen dat Hur, die overkwam als een slimme aanklager, niet had kunnen zien hoe deze observatie munitie zou worden voor de politieke partij waarvan hij lid is.

Schiff wees erop dat aanklagers volgens de regels van het ministerie van Justitie “de belangen van een persoon die niet is aangeklaagd, niet mogen schaden”. Hur voerde aan dat het delen van deze karakterisering noodzakelijk was om zijn besluit om geen vervolging aan te bevelen, uit te leggen. Schiff sloeg hem verder en merkte op dat Hur een ‘subjectieve mening’ had overgebracht die ‘uiterst nadelig’ was.

“Je bent niet gisteren geboren… Het was een keuze”, zei Schiff.

Hur’s rapport had verklaard dat er geen strafzaak tegen Biden liep, maar met deze ene regel werd het een politieke aanklacht tegen de president.

Tijdens de hoorzitting hamerden Jordan, vertegenwoordiger Matt Gaetz (R-Fla.) en andere Republikeinen op de kwestie van Biden’s leeftijd en karakteriseerden ze het rapport van Hur ten onrechte door te stellen dat de enige reden waarom hij geen aanklacht zou indienen, het slechte geheugen van Biden was. Hur probeerde herhaaldelijk deze indruk te corrigeren, waarbij hij opmerkte dat Bidens gebrek aan herinnering slechts één element van zijn beslissing was. Maar voor de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden ging het bij de hoorzitting niet om het nauwkeurig onderzoeken van de fijnere punten van Hurs rapport. Hij had hen van munitie voorzien en ze schoten vrolijk weg.