Moeder Jones Illustratie; Getty
Twee weken na Donald Trump De Huis van Afgevaardigden is uitgegeven om een ingrijpende anti-stemmende executive order te geven en is ingesteld om een maatregel aan te nemen, de SAVE Act, die wordt beschreven door voorstanders van stemrechten als misschien wel de slechtste kiezersonderdrukkingswet die ooit door het Congres wordt beschouwd. Het zou miljoenen kiezers kunnen ontnemen en zou de manier waarop Amerikanen zich kunnen registreren ernstig beperken om te stemmen.
“Als de SAVE Act zou worden vastgesteld, zou dit de eerste federale kiezersonderdrukkingsrekening zijn in het recente geheugen, en mogelijk ooit”, zegt Eliza Sweren-Becker, senior adviseur van het Brennan Center for Justice’s Stem Rights and Elections Program. “Het zou een ongekende last zijn voor tientallen miljoenen Amerikanen en zou miljoenen Amerikanen blokkeren om te stemmen en deel te nemen aan onze democratie. Het is een brandweer met vijf alarm voor Amerikaanse kiezers en voor verkiezingsfunctionarissen.”
Onder de vermeende behoefte om te voorkomen dat niet -burgers stemmen bij federale verkiezingen, die al illegaal en buitengewoon zeldzaam zijn, zou het een documentair bewijs van burgerschap vereisen, zoals een paspoort of geboorteakte, om zich te registreren om te stemmen.
Negen procent van de Amerikaanse burgers, ongeveer 21 miljoen mensen, heeft geen gemakkelijke toegang tot burgerschapsdocumenten, volgens een studie van het Brennan Center en andere stemmingsrechtengroepen. Zestig procent van hen stemde bij de verkiezingen van 2020. Bijna 4 miljoen hebben deze documenten helemaal niet, omdat ze verloren, vernietigd of gestolen zijn.
“Het zou een ongekende last zijn voor tientallen miljoenen Amerikanen en zou miljoenen Amerikanen blokkeren om te stemmen en deel te nemen aan onze democratie.”
Maar het aantal getroffen kiezers is veel groter dan alleen degenen die niet bezitten of gemakkelijk toegang hebben tot burgerschapsdocumenten. Volgens het Pew Research Center hebben 69 miljoen vrouwen die de naam van hun echtgenoot hebben genomen, geen geboorteakte die overeenkomt met hun wettelijke naam en het veel moeilijker zou kunnen vinden om zich te registreren om te stemmen onder de rekening. Interessant genoeg waren conservatieve Republikeinse vrouwen en Republikeinse/Republikeins leunende vrouwen de twee groepen die het meest waarschijnlijk de naam van hun partner zouden nemen. Greta Bedekovics, geassocieerd directeur voor het democratisch beleid bij het Centre for American Progress, noemt deze “een huwelijkstraf” die “de implicaties van het 19e amendement volledig negeert.”
En het wetsvoorstel gaat veel verder dan alleen het vereisen van een bewijs van burgerschap om te stemmen. Het zou de kiezersregistratie in de VS opstellen vanwege een vereiste dat kiezers deze documentatie persoonlijk op een verkiezingsbureau verstrekken. Volgens experts op het gebied van stemrechten zou die vereiste een einde maken aan online registratie, postregistratie en kiezersregistratie, methoden die goed waren voor 1 op 3 registraties tijdens de verkiezingscycli van 2018-2022. Deze vereiste zou niet alleen van toepassing zijn op nieuwe registranten, maar elke keer dat iemand zijn registratie bijwerkt. Ongeveer 80 miljoen mensen registreren of registreren elke verkiezingscyclus en registreren minder dan 6 procent geregistreerd bij een verkiezingsbureau.
“De SAVE Act brengt ons terug naar een pre-internet tijdperk van registratie”, zegt Bedekovics. “Amerikanen haten het om naar de DMV te gaan, dus stel je voor dat je persoonlijk naar je verkiezingskantoor moet gaan elke keer dat je deze wijzigingen aanbrengt.”
Hoewel aangeprezen door Republikeinen, kan deze bepaling van het wetsvoorstel ook sommige GOP-leunende kiesdistricten het meest schaden. Een CAP-studie van de 30 grootste provincies in de VS per gebied, die acht westerse staten omvatten, bleek dat kiezers “gemiddeld gedwongen zouden worden om te rijden over de provincies, vier en een half uur rondreis en ongeveer 260 mijl dekken om hun verkiezingskantoor te bereiken.” Sommige kiezers moeten misschien al acht uur rijden om zich te registreren om te stemmen.
“Dat zijn niet mensen waarvan je over het algemeen denkt dat ze door dit wetsvoorstel worden verstrikt, maar het wordt veel landelijke, vaak conservatieve kiezers, die in hun auto moeten stappen en maar liefst $ 75 aan gasgeld moeten betalen en oversteken naar twee verschillende staten om hun documentatie te kunnen tonen aan een verkiezingsambtenaar,” zegt Bedekovics.
Het wetsvoorstel zou strafrechtelijke boetes creëren voor verkiezingsfunctionarissen die niet -burgers registreren, zelfs als ze dit per ongeluk deden, terwijl ze ook dwingen om de last te behandelen om alle kiezers te helpen die nieuwe burgerschapsdocumentatie moeten tonen bij verkiezingskantoren. Het zou ook frequent zuivering van kiezersrollen verplicht maken op basis van burgerschapsrecords, die regelmatig wettelijke kiezers verstrikt op basis van defecte gegevens, en stemmers kunnen worden verwijderd uit de Rolls vlak voor een verkiezing, in strijd met de 90-daagse “stille periode” van de National Voter Registration Act. En de rekening zou onmiddellijk van kracht worden, zonder financiering.
“Het is een volledig niet-gefinancierd mandaat dat een enorme last zou leggen voor staats- en lokale verkiezingsfunctionarissen tegelijkertijd, omdat het hen ook in gevaar brengt in civiele en strafrechtelijke straffen”, zegt Sweren-Becker. “Dus het is echt een nachtmerrie van de verkiezingsadministratie.”
De maatregel combineert twee van de centrale planken van de Maga-agenda-anti-immigrantenhysterie en kiezersfraude paranoia. Republikeinen beweren dat het wetsvoorstel noodzakelijk is om te voorkomen dat niet-burgers zich registreren, maar ze kunnen geen bewijs vinden van dat die zich voordoen. “We weten allemaal, intuïtief, dat veel illegalen stemmen in federale verkiezingen,” zei voorzitter van het huis Mike Johnson (R-La.) Op een persconferentie vorig jaar. “Maar het is niet iets dat gemakkelijk te bewijzen is. We hebben dat nummer niet.”
In werkelijkheid zijn dergelijke gevallen minuscuul in aantal. Een audit in Georgië vorig jaar vond slechts 20 vermoedelijke niet -burgers op de rollen van 8,2 miljoen geregistreerde kiezers. Een soortgelijke beoordeling in North Carolina vond slechts negen mogelijke niet-burgers die zijn geregistreerd om in de staat te stemmen op meer dan 7,7 miljoen totale kiezers. In 2016 onderzocht het Brennan Center for Justice 42 jurisdicties, de thuisbasis van 23 miljoen mensen, waaronder 8 van de 10 gebieden met de hoogste bevolking van niet -burgers, en vond slechts 30 gevallen van een vermoedelijke stemming zonder burgers, gelijk aan 0,0001 procent van de totale stemmen
“De bewering dat illegaal stemmen Amerikaanse verkiezingen beïnvloedt, is niets, zo niet sensationeel”, schrijft Walter Olson, senior fellow bij het Libertarian Cato Institute. “Degenen die sensationele aanklachten heffen, moeten de last dragen om hen te bewijzen. Maar dat hebben ze niet. Het is gewoon bewering na bewering, zonder weerlegging van het aanzienlijke bewijs van het tegendeel.”
Maar de recente geschiedenis toont aan dat de last van het bewijs van burgerschapswetten al te realistisch is. “We hoeven ons niet voor te stellen hoe dit zou uitkomen, omdat we staten hebben gezien die soortgelijke experimenten uitvoeren”, zegt Bedekovics.
Toen Kansas in 2011 een bewijs van burgerschapswet heeft aangenomen, blokkeerde het 1 op de 7 nieuwe registranten, meer dan 31.000 mensen, om zich te registreren. Bijna de helft was jonger dan 30. Kansas staatssecretaris Kris Kobach, die de wet als een model voor de natie zag, beweerde dat niet -burgers stemmen “doordringend” was, maar slechts zeven veroordelingen voor dergelijke daden in Kansas identificeerde gedurende een periode van 13 jaar. Een federale rechtbank sloeg de wet in 2018 neer; De vermeende gevallen van kiezersfraude die Kobach voor de rechtbank presenteerde, die hij ‘het topje van de ijsberg’ noemde, was ‘alleen een ijsbestel’, schreef rechter Julie Robinson.
“Kansas deed dat 10 jaar geleden,” vertelde Kobach’s vervanging, Republikeinse minister van Buitenlandse Zaken Scott Schwab, tegen The Associated Press. “Het is niet zo goed gelukt.”
New Hampshire heeft vorig jaar een vergelijkbare wet aangenomen, die in maart van kracht werd voor lokale verkiezingen. Een kiezer, de 70-jarige Betsy Spencer van Hopkinton, moest drie reizen naar de peilingen maken om een stem uit te brengen. “Ik had mijn geboorteakte, een adreswijziging van de Amerikaanse postdienst – alles maar mijn bloedgroep en de gootsteen – en mij werd verteld dat ik niet kon registreren om te stemmen,” vertelde Spencer aan New Hampshire Public Radio.
Net als 69 miljoen andere Amerikaanse vrouwen, was de achternaam van Spencer op haar geboorteakte anders dan degene die ze gebruikte om te registreren om te stemmen, dus moest ze blijven teruggaan om meer documenten te pakken. “Toen ik scheidde, hield ik mijn achternaam voor consistentie met mijn familie,” zei Spencer. “Het idee dat vrouwen hun naamsverandering moeten bewijzen, is diep seksistisch en beperkend.”
De Save Act stierf na het passeren van het Huis afgelopen zomer, met president Biden en Senaat Democraten in oppositie, maar Republikeinen herrezen het nadat Trump had gewonnen – met de president die sommige van zijn bepalingen in zijn nieuwe uitvoerende bevel opnam. Democraten zijn hoopvol dat ze het opnieuw kunnen verslaan in de Senaat, waar de maatregel 60 stemmen nodig heeft om te slagen.
In de afgelopen zestig jaar heeft het Congres gestaag de stemrechten uitgebreid, van de Stem Rights Act van 1965 tot de National Voter Registration Act van 1993 tot de Help America Vote Act van 2002. “Wat het Congres de afgelopen 60 jaar meestal heeft gedaan, reageert op de overheidsinspanningen op de onderdrukking van de kiezers en het stemmen van stemming meer toegankelijk”, zegt Sweren-Becker. “Als het Congres de Save Act zou uitvoeren, zou dit een enorm afwijking zijn van die missie om de vrijheid om te stemmen te beschermen.”
Bron: www.motherjones.com
