Hulp snijden voor studenten die ouders zijn

President Donald Trump’s War on Higher Education is een centraal kenmerk van zijn tweede termijn – waarbij Trump gericht is op studentendemonstranten voor deportatie, het vermogen van Harvard University om internationale studenten in te schakelen en miljarden aan onderzoeksfinanciering te betrekken. Maar terwijl Trump veel van zijn meer openbare rancune voorbehouden aan universitaire presidenten, studentenactivisten en faculteiten, bereidt zijn administratie zich ook voor op een aanval op een grotendeels onzichtbare bevolking op universiteitscampussen: ouders.

Eerder deze maand stelde de Trump-administratie voor het elimineren van toegang tot kinderopvang betekent ouders op school, ook bekend als CCAMPIS: het enige kinderopvangprogramma exclusief voor studenten met een lager inkomen die ouders zijn. Verscholen in het voorgestelde jaarlijkse budget van Trump van eerder deze maand is een plan om alle $ 75 miljoen aan financiering voor CCAMPIS te elimineren. Dat staat los van de $ 1,6 miljard aan bezuinigingen op collegegeldhulp voor studenten met een lager inkomen dat door huisrepublikeinen wordt voorgesteld in hun “grote, mooie, Bill”, waarvan wordt voorspeld dat het de grootste rijkdomoverdracht is, in de vorm van belastingverlagingen, van de armen tot de rijken in de geschiedenis van het land.

Ondanks het relatief lage profiel van opvoedingsstudenten op universiteitscampussen, is meer dan 22 procent van de studenten ouders, volgens het US Government Accountability Office. Van die ongeveer 3,8 miljoen studenten heeft meer dan de helft ten minste één kind jonger dan 5 jaar.

Experts beweren dat deze bezuinigingen overeenkomen met de inspanningen van de Trump-administratie om studenten en ouders met een lager inkomen te vergrendelen uit het hoger onderwijs, wat generatie gevolgen zal hebben voor de duizenden gezinnen die afhankelijk zijn van het reeds kritisch ondergefinancierde programma.

“Het maakt deel uit van een bredere agenda om onderwijs minder toegankelijk te maken, met name voor studenten met een laag inkomen,” zei Jennifer Turner, een senior onderzoeksmedewerker bij het Institute for Women’s Policy Research. “We weten dat onderwijs een weg is naar economische mobiliteit voor [student parents] En voor hun kinderen en dan voor de komende toekomstige generaties. ‘

Ouders worden geconfronteerd met een groot aantal barrières om hun diploma af te ronden, maar de kosten en toegankelijkheid van kinderopvang staan ​​high-up op de lijst. “Alle ouders van jonge kinderen hebben natuurlijk moeite om kinderopvang te vinden, maar ik denk dat het nog uitdagender kan zijn voor studentenouders,” zei Casey Peeks, senior directeur van het vroege kinderjarenbeleid bij het Centre for American Progress.

Studenten van het ouderschap werken veel vaker parttime dan niet-ouders, dus naast het jongleren van kinderopvang en school, balanceren ze ook een werkschema, legde ze uit.

“Dat alles maakt het moeilijker om zorg te vinden en ook zorg te bieden omdat het onwaarschijnlijk is dat ze fulltime werken,” zei Peeks.

Hoewel popcultuur zou kunnen suggereren dat de meeste studenten jonge volwassenen zijn die op de campus studeren op kleine hogescholen in de vrije kunsten of massale staatsscholen, is de realiteit heel anders voor het opvoeden van studenten – en voor het Amerikaanse studentenlichaam in het algemeen. Meer dan de helft van de studenten van ouderschap gaat naar gemeenschaps- of technische hogescholen, vergeleken met 40 procent van de niet-ouderlijke studenten. Studenten van het ouderschap hebben ook veel meer kans om instellingen met winstoogmerk bij te wonen, waarbij ongeveer 20 procent op dergelijke scholen studeert, volgens een rapport van de actie van studentenouders.

Carrie Welton, senior directeur van beleid en belangenbehartiging voor anti-armoede en basisbehoeften bij het Institute for College Access and Success, kent uit de eerste hand de uitdagingen waarmee ouders van studenten met een laag inkomen worden geconfronteerd. Op 17 -jarige leeftijd baarde ze haar zoon; Een maand later studeerde ze af aan de middelbare school. Maar de weg naar het hoger onderwijs was veel beladen.

Hoewel ze oorspronkelijk van plan was om lid te worden van de Nationale Garde, lag dat niet langer op tafel. In plaats daarvan bracht ze een mix van parttime en fulltime werk, publieke voordelen en studieleningen samen om zichzelf door school te brengen, waardoor ze uiteindelijk haar bachelordiploma heeft voltooid na 12 slopende jaren.

Welton zei dat ze zo hard vocht om haar diploma te behalen omdat ze een beter leven wilde voor zichzelf en haar jonge zoon.

“Het ding dat verloren gaat in deze gesprekken is, voor mensen die afkomstig zijn van een lage inkomens achtergronden en uit gemarginaliseerde en minoritaliseerde gemeenschappen-het volgen van een universitaire opleiding gaat niet alleen over het hebben van een bevredigende carrière,” zei ze. “Het is vaak een levenslijn uit de armoede.”

Onderzoek heeft consequent aangetoond dat een universitair diploma kan helpen hele families uit de armoede te halen. In 2019 verdienden mensen met een bachelordiploma ongeveer $ 30.468 meer dan mensen zonder een middelbare schooldiploma en $ 24.388 meer dan die met een middelbare schooldiploma of het equivalent ervan. Mensen met een bachelordiploma hebben ook minder kans om overheidshulpprogramma’s te gebruiken.

De effecten van het behalen van een diploma zijn ook generatie. Kinderen van afgestudeerden hebben veel meer kans om zelf een bachelordiploma te behalen en hebben een hogere levenslange inkomsten.

Voor Turner is dit niet alleen een aanval op toegang tot hoger onderwijs, het is een aanval op reproductieve rechten. “Een van de principes van reproductieve gerechtigheid is het recht van ouders om hun kinderen op te voeden in een veilige en gezonde omgeving,” zei ze. “De voorgestelde bezuinigingen van de administratie voor studenten voor studentenzorgprogramma’s van studenten belemmeren het vermogen van ouders om dat te doen. Als ouders geen toegang hebben tot kwaliteit, betaalbare kinderopvang, beperkt dit hun toegang tot onderwijs en het personeelsbestand, dat van invloed is op hun welzijn, het welzijn van hun families en gemeenschappen en de algemene economie.”

Zelfs zonder deze bezuinigingen zei Turner dat CCampis momenteel kritisch ondergefinancierd is. Uit een congresanalyse in 2018 bleek dat slechts 11.000 studenten CCampis -subsidies ontvingen, ondanks het feit dat ongeveer 3,1 miljoen studenten kinderen opvoeden.

“Onder de Biden -administratie was het nog steeds ondergefinancierd. Het is al heel lang, en dus is het echt belangrijk om het programma volledig te financieren zodat het daadwerkelijk kan voldoen aan de behoeften van studentenouders,” zei Turner.

Niet elke studentouder komt automatisch in aanmerking voor CCampis. Universiteiten kunnen CCampis Grant Awards aanvragen als ze een hoog percentage ontvangers van de federale Pell Grant hebben. Vervolgens kunnen studenten met een lager inkomen-gedefinieerd door het hebben of kwalificeren voor een federale Pell Grant-CCAMPIS aanvragen en kinderopvang op de campus ontvangen via hun scholen.

In 2022 kregen 399 scholen CCampis -financiering, volgens een congresrapport.

Zichtbaarheid is echter een belangrijke barrière voor studenten die deelnemen aan het programma. Katie Conte, die als ouderschapsstudent het pilootprogramma heeft opgezet voor de student-ouder-fellowship van Bergen Community College, zei dat het programma niet goed wordt geadverteerd, zelfs op campussen waar het beschikbaar is. Conte ging terug naar school toen haar kinderen voorbij kleuters waren, maar zei dat ze niet zou hebben gewacht als ze wist dat het programma bestond. “Ik had naar de universiteit kunnen gaan en een carrière kunnen beginnen waarin ik eigenlijk geld verdiende om mezelf en mijn kinderen te ondersteunen,” zei Conte, die weduwe was toen haar jongste zoon 4 was, plotseling de enige aanbieder achterliet.

Om het einde van het programma te rechtvaardigen, beweerde de Trump -administratie dat het overbodig werd gemaakt door andere subsidies voor kinderopvang.

Turner merkte op dat de administratie probeerde te beweren dat CCAMPIS duplicative is gemaakt door het Child Care Development Block Grant Program, een door de federaal gefinancierde Block Grant-programma dat financiering met lage spannen biedt aan staten voor kinderopvangsubsidies voor gezinnen met lage inkomens. Omdat het een bloksubsidie ​​is, kunnen staten verschillende geschiktheidseisen toevoegen, waaronder werkvereisten, die het voor opvoedingsstudenten ingewikkeld kunnen maken om er toegang toe te krijgen.

Zonder CCampis zullen veel studenten de school moeten verlaten, waarschuwden Tanya Ang, uitvoerend directeur van de huidige Student Coalition.

“Ze zullen niet in staat zijn om een ​​post-secundaire inloggegevens af te maken, of ze zullen er nooit een kunnen starten,” zei Ang. “Veel van deze studenten leven van dag tot dag, salaris voor salaris.”

Gedwongen worden om zonder diploma af te vallen, kan deze studenten financieel nog verder terugzetten.

“In grote lijnen hebben ouderschapsstudenten lagere voltooiingspercentages dan hun niet-ouderlijke leeftijdsgenoten, en het risico van het volgen van het onderwijs en vervolgens stoppen zonder een geloofsbrieven betekent dat iemand geen geloofsbrieven heeft, maar ze hebben er studentenschuld bovenop,” zei Welton.

Uit een analyse van het Centre for American Progress bleek dat bijna de helft van de studentenouders die een federale studielening leenden die niet binnen 12 jaar na inschrijving was ingesteld. Dat is tweemaal het standaardpercentage voor leners zonder kinderen.

Vrouwen en mensen van kleur zullen de dupe worden van de impact. Uit een analyse van het Institute for Women’s Policy Research is gebleken dat bijna driekwart van de studenten van het ouderschap vrouwen zijn, en de meeste niet-gegradueerde studentenouders zijn mensen van kleur.

Potentiële bezuinigingen op CCampis zijn niet het enige huidige risico voor studenten. Turner zei dat het voorgestelde Trump-budget een rampzalige impact zou hebben op studenten met een lager inkomen, waaronder studenten opvoedingsstudenten. Naast het beëindigen van CCAMPIS, zou het voorgestelde budget $ 1,6 miljard aan uitgaven voor programma’s voor studenten met een laag inkomen elimineren en deze voorbereiden op de universiteit. Trump is ook begonnen met het herinneren van in gebreke gebleven studieleningen.

Financiering voor CCampis vindt plaats tijdens het jaarlijkse kredietproces, dat meestal aan het einde van het jaar gebeurt – dus voor nu staat het programma niet inderdaad op het hakblok.

“Toegang tot onderwijs wordt grotendeels aangevallen”, zegt Turner. “Als ik niet dingen had gehad zoals de Pell Grant en studieleningen en dat soort dingen, dan zou ik niet naar de universiteit kunnen gaan. Dus het is echt niet alleen een toegangsprobleem, het is een kwestie van aandelen.”