Iedereen is Hitler, wanneer het uitkomt – alleen geen westerse leiders

Afgelopen weekend werden in Sydney een aantal borden opgehangen waarop Benjamin Netanyahu als Adolf Hitler werd afgebeeld. De politie doet naar verluidt onderzoek en dringt er bij mensen op aan contact op te nemen met Crime Stoppers als ze “informatie hebben over het incident”.

Het zou voor een algemeen lid van het publiek echter moeilijk zijn om informatie te verzamelen, aangezien het ABC in zijn berichtgeving een beledigende poster heeft vervaagd, net zoals het een pornografisch beeld in het avondnieuws zou kunnen zijn. Kennelijk zijn de redacties van mening dat de foto waarschijnlijk meer leed zal veroorzaken dan de foto’s van dode kinderen, rouwende gezinnen of verwoeste ziekenhuizen die uit Gaza komen.

Verslaggeefster Isobel Roe noemt de posters “de laatste in een reeks ogenschijnlijke anti-Joodse incidenten”. Laten we even met die lijn doorgaan.

In 2011 publiceerde het ABC een verhaal waarin de Libische heerser Muamar Gaddafi de ‘nieuwe Hitler’ werd genoemd. Dat was het laatste in een reeks anti-Libische ‘incidenten’, die de politie nooit heeft onderzocht en waarvoor het ABC zich nooit heeft verontschuldigd.

Saddam Hoessein was ook Hitler, volgens de Amerikaanse presidenten George HW Bush en zijn zoon George W. Bush – en volgens de media die hun beide invasies in Irak slaafs propageerden. De anti-Arabische animus die door de westerse media werd opgewekt, maakte “een reeks incidenten” mogelijk, waaronder de moord op honderdduizenden mensen in Irak.

Het ABC publiceerde geen artikelen over de gruwelijke islamofobie die in Australië werd veroorzaakt – omdat het eraan deelnam, is dat de werkelijke zorg van het medium voor sociale cohesie en het bestrijden van onverdraagzaamheid. Er kwam geen reactie van de politie, noch op de Hitler-vergelijkingen, noch op de massaslachting.

Ironisch genoeg (het woord lijkt te goedaardig om te beschrijven wat volgt) heeft Prescot Bush, de vader van HW en de grootvader van W., meegeholpen aan de financiering van de opkomst van de nazi’s in Duitsland. Een voormalige aanklager voor oorlogsmisdaden zei dat hij had moeten worden aangeklaagd. Maar ook daar kwam geen reactie van de politie op.

In een reeks anti-Egyptische incidenten in de jaren vijftig, die de politie ook niet heeft onderzocht en waarvoor de media zich ook nooit hebben verontschuldigd, werd president Gamal Abdel Nasser herhaaldelijk vergeleken met de nazi-leider door de Franse premier Guy Mollet, de Britse premier Anthony Eden en Labour-leider Hugh Gaitskell, en door de New York Timesdie hem ‘Hitler op de Nijl’ noemde.

Volgens Vernon Walters, de permanente Amerikaanse vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties in de jaren tachtig, was de Cubaanse president Fidel Castro verwant aan Hitler. Vreemd genoeg kwam hier geen reactie van de politie op, wat slechts het laatste was in een reeks anti-Cubaanse ‘incidenten’, waaronder terroristische aanslagen en moordpogingen gesponsord door de VS.

Slobodan Milošević uit Servië was Hitler volgens de Amerikaanse president Bill Clinton, de geallieerde opperbevelhebber Wesley Clark en veel Albanezen, van wie sommigen borden toonden waarin de twee werden vergeleken. Er zijn geen rechercheurs op de zaak gezet.

Vladimir Poetin is minstens sinds 2014 Hitler, toen prins, nu koning, Charles dat ook zei. De vergelijking is nu routine geworden en Europese demonstranten hebben borden tentoongesteld waarin de twee worden vergeleken. De beelden waren niet vervaagd, er waren geen treurige ABC-verhalen over de gevolgen hiervan voor mensen met een Russische achtergrond (het land verloor naar schatting 26 miljoen burgers in de strijd tegen de nazi’s) en de politie is tot nu toe niet betrokken geweest bij het opsporen van de verachtelijke demonstranten.

Bashar al-Assad is Hitler, volgens de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry, en volgens Rafael Medoff, oprichter en directeur van het David S. Wyman Institute for Holocaust Studies, die schrijft in de Jeruzalem Post. Er zijn geen excuses aangeboden; geen politieonderzoek aangekondigd.

Paus Franciscus vergeleek dit jaar de Nicaraguaanse president Daniel Ortega met Hitler. Het is onduidelijk of het Gendarmeriekorps van Vaticaanstad heeft gereageerd. Zijne Heiligheid heeft zich niet verontschuldigd, hoewel de andere misdaden van de Katholieke Kerk zeker ernstiger zijn dan deze overtreding.

De lijst gaat verder.

Er zijn natuurlijk altijd legitieme bezwaren tegen het gebruik van de Hitler-analogie. Veel mensen beweren dat dergelijke vergelijkingen op zijn best misplaatst zijn, omdat ze de verdorvenheid van de nazi-agenda bagatelliseren. Hitler heeft tenslotte niet alleen oorlogsmisdaden begaan; zijn partij probeerde de grootschalige uitroeiing van het Europese jodendom.

Maar deze bezwaren miskennen de politieke motivaties van de Hitler-vergelijkingen van de westerse leiders. Ze zijn de afgelopen decennia regelmatig gemaakt, niet uit een verlangen om de mensheid te redden van een nieuwe Holocaust. Als een vijand van het Westen kan worden vergeleken met Hitler, dan kan een oorlog tegen die vijand worden vergeleken met de Tweede Wereldoorlog. En als die oorlog ons iets heeft geleerd, is het dat massale burgerslachtoffers onvermijdelijk zijn als het goede het kwade wil verslaan.

Dat is precies het argument dat vandaag wordt aangevoerd. Niet door een paar willekeurige anti-oorlogsdemonstranten die niets vertegenwoordigen, maar door leidende figuren van een staat die een echte oorlog voert.

“Toen je tegen nazi-Duitsland vocht, wist je dat er heel veel burgers waren [that] werd aangevallen door uw aanvallen op Duitse steden”, vertelde de Israëlische ambassadeur in Groot-Brittannië Tzipi Hotovely vorige maand aan de Britse mediacommentator Piers Morgan. “Dresden was een symbool, maar je viel Hamburg aan, je viel andere steden aan, en in totaal kwamen er meer dan 600.000 Duitse burgers om het leven. En was het het waard om nazi-Duitsland te verslaan? En het antwoord was ja.”

Eigenlijk was het antwoord ‘nee’. Het brandbombardement op Dresden door geallieerde troepen werd toegebracht aan een land dat al verslagen was. Het was helemaal niet nodig om het nazisme te verslaan; het was een gruweldaad die werd uitgevoerd om de burgerbevolking van Duitsland te demoraliseren en wreed te maken, en om Stalin te waarschuwen voor de bereidheid van het Westen om zoveel mensen te doden als nodig is om zijn zin te krijgen (zoals de nucleaire vernietiging van Hiroshima en Nagasaki was).

De Hitler-vergelijkingen zijn heel specifiek niet over het leren van de lessen van de Holocaust, omdat deze zo vaak worden toegepast op ongepaste doelen met als doel vijandigheid en een zekere mate van binnenlandse en/of internationale instemming te genereren voor de daarmee gepaard gaande wreedheden die tegen de vijand – in dit geval de Palestijnen – worden begaan de Hamas-aanval als voorwendsel.

Het is duidelijk dat dergelijke vergelijkingen nooit kunnen worden toegepast op bondgenoten van het Westen. Het is inderdaad verboden om te wijzen op duidelijke overeenkomsten tussen de misdaden van het westerse imperialisme en die van veel andere imperialistische machten, zoals Duitsland en Rusland.

Het moraliseren door het ABC over een paar posters is geheel in de geest van het cynisch gebruiken van de cover van de Holocaust om de oorlogsmisdaden van het westerse imperialisme, waarvan Israël een sleutelrol speelt, te verdedigen. Het spreekt boekdelen dat de voornaamste zorg van de omroeporganisatie dit weekend uitging naar de gevoelens van een deel van de binnenlandse bevolking die zich aansloot bij de onderdrukkende staat Israël, en niet op de families van een volk dat te maken krijgt met genocide door toedoen van die staat.