Israël bombardeert Libanon, honderden doden. De VS blijft er meer sturen.

Het Israëlische leger is begonnen met een grootschalige bombardementencampagne in Libanon. Vorige week begon het met het op afstand tot ontploffing brengen van duizenden persoonlijke elektronische apparaten. Vrijdag werd een gebouw in de buitenwijken van Beiroet met de grond gelijk gemaakt door een Israëlische aanval. Op zondag en maandag breidden de bombardementen zich uit tot de grootste aanval op Libanon sinds de Israëlische invasie in 2006. In totaal bombardeerde het Israëlische leger 1.300 doelen, waarbij minstens 490 mensen omkwamen, waaronder meer dan 90 kinderen en vrouwen.

Het dodental is al het hoogste sinds de oorlog tussen Israël en Hezbollah in 2006, en zeker het slechtste sinds 7 oktober, toen Israël en Hezbollah, een Libanese sjiitische groep gesteund door Iran, aanvallen begonnen uit te wisselen. De Israëlische regering zette haar aanvallen maandag voort en bestookte een buitenwijk van Beiroet met drie raketten, waarbij minstens zes anderen gewond raakten. Terwijl Israël zei dat het de wapenvoorraden van Hezbollah had aangevallen, zei de minister van Volksgezondheid van Libanon ook dat de aanvallen ziekenhuizen, medische centra en ambulances troffen.

Met deze nieuwe bombardementencampagne heeft Israël een nieuw front geopend in zijn oorlogen tegen Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Bovendien roepen critici van het Amerikaanse beleid de VS opnieuw op om te stoppen met de wapenleveringen aan Israël, nu het conflict blijft groeien.

“Het is makkelijker om te stoppen met het sturen van wapens naar de Israëlische regering om haar genocidale oorlogen te voeren dan om elke Amerikaan in Libanon te evacueren,” zei Rep. Rashida Tlaib, D-Mich., op X op maandag, ondertiteld een tweet van de Amerikaanse ambassade in Beiroet, waarin Amerikaanse burgers werden opgeroepen het land te verlaten.

Abbas Alawieh, medeoprichter van de beweging “Uncommitted”, die de Democratische Partij en de campagne van Kamala Harris om een ​​wapenembargo tegen Israël af te kondigen, heeft maandagochtend gemeld dat het dorp van zijn familie in Libanon is getroffen door Israëlische bommen, waarbij “een moeder en haar dochters … in hun huis” zijn omgekomen, evenals andere burgers in het dorp van zijn neven.

“[President Joe Biden]“Hoe meer wapens je stuurt, hoe meer burgers er worden gedood,” schreef Alawieh.

In mei, voorafgaand aan de Israëlische invasie van de zuidelijke Gaza-stad Rafah, waar duizenden Palestijnen schuilden voor de gevechten, stopte de regering-Biden de levering van 2.000-pond en 500-pond bommen aan Israël. In juli hervatte de VS echter, onder druk van pro-Israëlische lobbygroepen, de levering van 500-pond bommen.

Toen Harris tijdens een gesprek met de National Association of Black Journalists in Philadelphia werd gevraagd naar een beleidswijziging rond de Israëlische oorlog in Gaza (een vraag die ze tijdens haar campagne altijd had vermeden), zei Harris dat ze Bidens pauze van 2.000-pondbommen steunt.

“We hebben dus wel degelijk een zekere invloed gehad en gebruikt”, zei ze.

Hoewel de bron van de bommen en raketten die bij de recente bombardementen in Libanon zijn gebruikt nog niet is vastgesteld, denkt Stephen Semler, medeoprichter van het Security Policy Reform Institute, dat de levering van Amerikaanse militaire wapens aan Israël bijhoudt, dat het waarschijnlijk is dat er bij de aanvallen munitie van Amerikaanse makelij is gebruikt.

“Nu er meer forensisch bewijsmateriaal in Libanon wordt gevonden, zouden we niet verbaasd moeten zijn als we overal Amerikaanse vingerafdrukken zien,” vertelde Semler aan The Intercept. “Gezien Israëls afhankelijkheid van Amerikaanse munitie, wordt de bewijslast effectief omgedraaid, waarbij het bijna schokkender zou zijn om een ​​niet door de VS geleverd wapen in Zuid-Libanon te zien worden gebruikt.”

Semler stelde eerder dit jaar een lijst samen van gevallen waarin Amerikaanse munitie werd gebruikt bij mogelijke schendingen van het humanitaire recht, waaronder een aanval in maart waarbij Israël het dorp Hebbarieh in Zuid-Libanon bombardeerde en een woongebouw raakte dat het Emergency and Relief Corps van de Lebanese Succour Association huisvestte. De Israëlische aanval doodde vrijwilligers van de noodhulp. Hoewel de 500-pondsbom die bij de aanval werd gebruikt in Israël werd gemaakt, was de Joint Direct Attack Munition-geleidingsset — een aan te sluiten stukje technologie dat bommen naar hun doelen leidt — van Amerikaanse makelij, volgens Semlers werk en onderzoek uitgevoerd door Human Rights Watch.

Op 16 oktober vorig jaar vuurde de Israel Defense Forces 155 mm artilleriegranaten gevuld met witte fosfor af op Dhayra, een ander dorp in Zuid-Libanon. Bij de aanval kwamen negen burgers om het leven en werd burgerbezit beschadigd. Productieserienummers op de artilleriegranaten gaven aan dat ze in de VS waren geproduceerd, aldus Amnesty International en de Washington Post.

Het Israëlische leger heeft gezegd dat de recente aanvallen, die voornamelijk plaatsvonden in Zuid-Libanon, bedoeld zijn om het grensgebied te beveiligen, zodat tienduizenden ontheemde Israëliërs die het afgelopen jaar Noord-Israël ontvluchtten, veilig naar hun huizen konden terugkeren. Israël beschuldigde Hezbollah er ook van om “menselijke schilden” te gebruiken, en beweerde dat het munitie had opgeslagen in burgerwoningen, een veelvoorkomend voorwendsel voor kostbare aanvallen op huizen en ziekenhuizen in Gaza.

Toen de aanvallen begonnen, gaf de Israëlische minister van Diasporazaken, Amichai Chikli, een verklaring uit waarin hij de IDF opriep om delen van Zuid-Libanon binnen te vallen en permanent over te nemen, zodat Hezbollah raketten op Israël kon afvuren.

“Libanon, ook al heeft het een vlag en ook al heeft het politieke instellingen, voldoet niet aan de definitie van een staat”, schreef Chikli in een reeks berichten op X, waarin hij Libanon de schuld gaf van het toestaan ​​dat Hezbollah zijn zuidelijke regio bestuurt. Naast zijn gewapende vleugel opereert Hezbollah ook als een officiële politieke partij in Libanon en maakt het al meer dan drie decennia deel uit van de nationale regering. De tweets bevatten een kaart van een voorgestelde “bufferzone”, die de grens tussen Israël en Libanon zou verplaatsen voorbij de “Blauwe Lijn” – die werd getekend in een deal na de oorlog van 2006 – mijlenver het huidige Libanese grondgebied in.

Chikili’s opmerkingen wakkerden de zorgen aan over de langdurige mogelijkheid dat Israël een deel van Zuid-Libanon annexeert en bezet. De afgelopen maanden zei een Israëlische kolonistenorganisatie, Uri Tzafon — de naam roept een Bijbelvers op en betekent “Word wakker, o Noord” — dat kolonisatie van Libanon noodzakelijk is om “noordelijk Israël ware en stabiele veiligheid te bieden” en Israël dichter bij zijn Bijbelse grenzen te brengen, aldus Jewish Currents.

De vredesmissie van de Verenigde Naties in Libanon, die helpt bij het handhaven van de Blauwe Lijn, zei maandag, te midden van de hernieuwde Israëlische aanvallen, dat ze “ernstige zorgen hebben over de veiligheid van burgers.”

“Het is essentieel om ons volledig opnieuw te committeren aan de implementatie van resolutie 1701 van de VN-Veiligheidsraad, die nu belangrijker is dan ooit om de onderliggende oorzaken van het conflict aan te pakken en blijvende stabiliteit te garanderen”, aldus de VN-missie.

Hezbollah werd in de jaren 80 opgericht, grotendeels als reactie op de Israëlische invasie van Libanon in 1982, met de expliciete steun van de onlangs opgerichte Islamitische Republiek Iran. Tijdens dat conflict werden meer dan 17.000 mensen gedood, waaronder meer dan 1.000 burgers – voornamelijk Palestijnen en Libanezen – die werden afgeslacht door een door Israël gesteunde Libanese christelijke militiegroep in de wijk Sabra in Beiroet en het vluchtelingenkamp Shatila.

Semler zei dat de huidige crisis voortkomt uit de voortdurende oorlog van Israël in Gaza, die bijna een jaar duurt en meer dan 41.000 mensen het leven heeft gekost, waaronder meer dan 16.500 kinderen. Hezbollah, samen met een aantal geallieerde groepen, waaronder de Houthi’s in Jemen, hebben gezworen Israël aan te vallen zolang het zijn oorlog in Gaza voortzet.

De onderhandelingen over een staakt-het-vuren om de oorlog te beëindigen, slepen al maanden aan, wat critici, waaronder Semler, ertoe heeft aangezet de VS en Israël te beschuldigen van het opvoeren van “politiek theater”, terwijl de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zijn greep op de macht in het land verstevigt. Een groeiend aantal Democratische leiders en Amerikanen hebben de regering-Biden opgeroepen om zijn militaire hulp te gebruiken als hefboom om een ​​staakt-het-vuren-deal af te dwingen.

“Over het algemeen zou niets wat Israël nu doet mogelijk zijn zonder de Verenigde Staten,” zei Semler. Het Congres keurde dit jaar alleen al 18 miljard dollar aan militaire hulp aan Israël goed.

IDF-woordvoerder Schout-bij-nacht Daniel Hagari vertelde verslaggevers op maandag dat het “niet op zoek is naar oorlogen”, maar “de bedreigingen wil wegnemen” en “alles zal doen wat nodig is om deze missie te volbrengen.”

Hagari beweerde maandag ook dat Hezbollah sinds 7 oktober meer dan 9.000 raketten en drones op Israël heeft afgevuurd, waaronder 700 in de afgelopen week. Semler zei dat zijn analyse aantoonde dat Israël een nog grotere hoeveelheid — 11.000 munitie, exclusief de bommen die bij luchtaanvallen zijn gedropt — op Libanon heeft afgevuurd van 7 oktober tot juni. De aanvallen van dit weekend hebben ertoe geleid dat duizenden anderen in Zuid-Libanon naar het noorden zijn gevlucht.

Ondertussen zei de president tijdens een bijeenkomst in het Oval Office op maandag tussen Biden en de president van de Verenigde Arabische Emiraten, Sheikh Mohamed bin Zayed Al Nahyan, bedoeld om het Amerikaanse economische partnerschap met het olierijke land te versterken, dat zijn kabinet “eraan werkt om het conflict in Libanon te de-escaleren”.

“De regering-Biden vertelt ons dat ze werkt aan een staakt-het-vuren in Gaza, maar blijft wapens sturen”, zei Semler. “En het is dezelfde deal voor het bredere Midden-Oosten, ze vertellen ons: ‘Oh, we willen niet dat het zich uitstrekt tot een breder conflict’, maar tegelijkertijd blijven ze wapens sturen naar Israël, waardoor ze het conflict kunnen uitbreiden.”