Het lekken van Geheime documenten over de voorbereidingen voor een aanval op Iran dwongen Israël om militaire actie uit te stellen in een tijd van torenhoge spanningen in het Midden-Oosten, zei een federale aanklager terwijl hij een rechter probeerde te overtuigen een CIA-medewerker gevangen te zetten die beschuldigd werd van het overtreden van de Spionagewet. .
In plaats daarvan plaatste rechter Ivan Davis van de Amerikaanse magistraat Asif William Rahman huisarrest en GPS-monitoring in het huis van zijn vader voordat hij terechtstond, in een zaak die na een hoorzitting op vrijdag nog mysterieuzer werd.
Rahman, 34, wordt beschuldigd van het uitlekken in oktober van geheime analyses van Israëls voorbereidingen voor een aanval op Iran. Die analyses, gebaseerd op satellietfoto’s, bevatten details van de raketten en vliegtuigen die bij een aanval konden worden gebruikt.
De onthullingen brachten Amerikaanse functionarissen in verlegenheid die betrapt werden op het bespioneren van een vermeende bondgenoot en lanceerden een lekkenjacht die uiteindelijk op Rahman terechtkwam, die op 12 november door de FBI in Cambodja werd gearresteerd. Hij was geplaatst op de Amerikaanse ambassade in Phnom Penh, blijkt uit juridische documenten show.
Hoewel de aanklagers niet beweerden dat Rahman samenwerkte met een buitenlandse regering, probeerden ze hem vrijdag vast te houden vanwege vluchtrisico, omdat hij te maken kreeg met twee lekkende documenten. In plaats daarvan stond Davis toe dat Rahman vrijuit ging, terwijl hij erkende dat de regering beschikte over wat een aanklager ‘vernietigend bewijs’ noemde. De regering zei dat het tegen deze beslissing in beroep zou gaan.
Noch de aanklagers, noch de advocaten van Rahman spraken met wat Rahman zou kunnen hebben gemotiveerd, een inwoner van Cincinnati en afgestudeerd aan de Yale Universiteit die sinds 2016 bij de CIA heeft gediend. Een spoor van online gegevens ontdekt door The Intercept suggereert dat hij al vanaf jonge leeftijd geïnteresseerd was in sociale rechtvaardigheidszaken. leeftijd.
Uitgestelde staking
De meest intrigerende informatie die tijdens de hoorzitting van vrijdag werd onthuld, was wellicht de bewering van een federale aanklager dat toen de documenten opdoken op een pro-Iraanse Telegram-zender, ze Israël dwongen om Iran voor onbepaalde tijd aan te vallen.
Assistent-advocaat van de VS Troy Edwards beweerde dat het lek Israël dwong, hoewel hij het niet bij naam noemde, om “kinetische actie” uit te stellen.
De lekken doken voor het eerst op op sociale media op 17 oktober, in een tijd waarin Israël er algemeen van werd verdacht zich voor te bereiden op een aanval op Iran in wat Amerikaanse functionarissen een “tit-for-tat”-opeenvolging van aanvallen noemden. Israël ging op 26 oktober door met de aanvallen.
Tegen die tijd was het Federal Bureau of Investigation verwikkeld in een onderzoek naar de identiteit van de leker.
De regering beweert dat Rahman hen een stap voor wilde blijven. Drie dagen na het lek, zei Edwards in de rechtbank, verwijderde Rahman 1,5 gigabyte aan geheime CIA-gegevens. Het was informatie waartoe hij ooit officieel toegang had, maar die toestemming liep vier jaar geleden af. Rahman ‘versterkte’ ook zijn mobiele apparaten en computer, zei Edwards.
De regering zegt dat deze inspanningen er niet in zijn geslaagd de agenten uit het spoor van Rahman te krijgen. Aanklagers zeiden dat datalogs van de overheid “onthulden dat slechts één gebruiker in de gehele Amerikaanse overheid toegang had tot zowel Document 1 als Document 2 in hetzelfde formaat waarin ze online verschenen tussen het moment waarop de documenten op geheime netwerken werden gepubliceerd en het moment waarop de documenten op geheime netwerken werden geplaatst. sociale media en drukte ook beide documenten af: de beklaagde, Asif William Rahman.
Arrestatie in Cambodja
Rahmans arrestatie in Phnom Penh werd voor het eerst gerapporteerd door de New York Times, waarin stond dat hij in het buitenland was uitgezonden terwijl hij voor de CIA werkte.
Edwards zei dat Rahman wat de aanklager omschreef als ‘zakafval’ bij zich had toen hij werd gearresteerd door FBI-agenten, inclusief een prop papier met aantekeningen met de woorden ‘onvoorziene gebeurtenissen’, ‘vakantie half november?’ en ‘vluchten’. Een ander document bevatte een reeks cijfers die de regering nu probeert te ontcijferen.
Voor de aanklagers suggereerden deze aantekeningen dat Rahman een vluchtrisico vormde. Rahmans advocaat, Amy Jeffress van de firma Arnold & Porter, zei dat er een onschuldiger verklaring was.
‘Hij is een hardloper,’ zei Jeffress. “Ik weet niet waarom iemand ‘rennen’ op een to-do-lijst zou schrijven als hij probeert te vluchten voor de wet.”
Davis, de magistraatrechter, leek te worden beïnvloed door Rahmans gebrek aan eerdere criminele geschiedenis en zijn sterke banden met de omgeving van Washington, DC. Zijn vader woont in Bethesda, Maryland, en uit eigendomsgegevens blijkt dat de vrouw van Rahman in Wenen, Virginia woont.
In de rechtszaal wees Jeffress op de elf familieleden en supporters die achter haar zaten als bewijs dat Rahman niet zou proberen te vluchten.
Toch uitte een openbare aanklager zijn bezorgdheid dat Rahman nog steeds verdere schade zou kunnen toebrengen aan de betrekkingen tussen de VS en Israël vanuit het comfort van het huis van zijn vader in een lommerrijke straat in de welvarende buitenwijk.
Edwards zei dat Rahman, ongeacht of hij nog toegang had tot documenten, ongetwijfeld herinneringen had aan geheime informatie. Om dat te verspreiden, zei Edwards, “is het enige dat nodig is een vingerknip en een klik op de knop.”
Onder ondervraging door Davis zei Edwards dat de regering niet wist of Rahman mogelijk nog toegang zou hebben tot geheime elektronische informatie die elders was opgeslagen. Davis zei dat hij dacht dat de regering te weinig concrete aanwijzingen had dat Rahman zou kunnen vluchten of meer zou lekken.
“Ik hoor veel ‘als’ en ‘zou kunnen’ – en dat is allemaal speculatie,” zei hij.
Davis zei dat hij tevreden was met de beloften van de familie om Rahman de toegang te ontzeggen tot elektronische apparaten die niet zijn uitgerust met monitoring.
Aanklagers zeiden dat ze tegen zijn vrijlatingsbevel in beroep zouden gaan bij de Amerikaanse districtsrechter Patricia Tolliver Giles, een door Joe Biden aangestelde.
Rahman verscheen in de rechtbank in een groene jumpsuit en zei geen woord.
Een kwestie van motief
Hoewel zowel de aanklagers als de advocaten niet ingingen op de kwestie van het motief, heeft de vervolging van Rahman op grond van de Spionage Act-aanklachten al aanleiding gegeven tot bezorgdheid bij één groep op het gebied van de burgerlijke vrijheden.
Die groep, Defending Rights and Dissent, zei vorige maand dat, hoewel de motieven van Rahman onduidelijk waren, het feit dat hij werd aangeklaagd op grond van de Spionagewet verontrustende gevolgen zou kunnen hebben.
“Rahman maakte de documenten niet openbaar aan een journalist – hoewel de documenten, zodra ze werden vrijgegeven, brede aandacht in de pers kregen en duidelijk in het algemeen belang waren”, aldus de groep. “Rahman heeft de documenten wel of niet vrijgegeven met de bedoeling het publieke debat te bevorderen, maar de Spionagewet maakt geen onderscheid tussen klokkenluiders, spionnen en mensen met alternatieve motieven voor het openbaar maken van nationale defensie-informatie.”
Hoewel de rechtbankverslagen behalve zijn naam en leeftijd weinig informatie over Rahman geven, is er online een spoor van online materiaal te vinden dat teruggaat tot zijn tijd als tiener in Ohio.
Naast bezigheden als Scrabble en atletiek leek Rahman al vroeg geïnteresseerd in doelen voor sociale rechtvaardigheid.
Toen hij ongeveer 13 jaar oud was, ontwierpen Rahman en een groep klasgenoten een website met de titel ‘Bloed, Zweet en Tranen: Het verhaal van kinderarbeid’.
Twee jaar later zou Rahman samen met een van zijn zussen en andere klasgenoten een andere site ontwerpen met de titel ‘A Dollar a Day: Finding Solutions to Poverty’. Beide websites wonnen de ontwerpwedstrijden van de Oracle Foundation. Naast die site hield Rahman een blog bij die gewijd was aan het onderzoeken van maatregelen om de armoede te verlichten.
Onder de klas van 2009 op de Indian Hill High School was Rahman een kenmerk van overprestaties: een AP National Scholar, een finalist van de National Merit Scholarship en een klassenafscheids. Rahman hield de openingstoespraak van het jaar en merkte op dat “de Klasse van 2009 veel te wachten staat – succes zeker, maar ook onvoorziene uitdagingen.”
Na de middelbare school vertrok Rahman naar Yale, zo meldde een plaatselijke krant. Tijdens zijn studie was hij redacteur voor de Yale Daily News. Na zijn afstuderen werd Rahman volgens financiële gegevens twee jaar lang vastrentende makelaar bij Morgan Stanley. Volgens een verdedigingsdossier studeerde hij in drie jaar af.
Aanklagers zeiden vrijdag dat Rahman zich in 2016 bij de CIA had aangesloten, rond de tijd dat het spoor van digitaal bewijsmateriaal over hem begint te vervagen.
In 2019 werd Rahman vermeld als koper van een huis in Wenen, Virginia, ongeveer 20 minuten rijden van het CIA-hoofdkwartier. Een van de geldschieters was zijn vader, Muhit Rahman.
Muhit Rahman, die geen commentaar wilde geven, heeft gewerkt als manager van private equity-fondsen ANd richtte een non-profitorganisatie op, het Bangladesh Relief Fund genaamd, die fondsen heeft verdeeld in het Zuid-Aziatische land, bedoeld om de armoede te verlichten en de verwoestingen van terugkerende overstromingen aan te pakken.
In een brief uit 2004 waarin hij zijn oprichting van het fonds aankondigde, verklaarde de oudere Rahman: “De beelden die ik niet van me af kan schudden zijn niet die van water, water zover de ogen kunnen zien, noch van lichamen en karkassen die snel voorbij stromen. Het zijn kinderen die stom zijn geworden door lijden en nog meer lijden.”
Meer recentelijk plaatste hij een soortgelijke opmerking op een GoFundMe-pagina die in februari werd gecreëerd en die bedoeld was om geld in te zamelen voor Palestijnse kinderen.
Muhit Rahman vroeg donoren om 26,20 dollar in te zamelen, oftewel een dollar voor elke mijl van een marathon die hij zou gaan lopen, en zei dat het geld voor ‘de stille kinderen van Gaza’ was. Hij plaatste een foto van het hemd dat hij droeg tijdens het lopen van de marathon van Tokio, waarop een Palestijnse vlag stond met de namen van zijn donoren erop. Boven de slogan ‘Voor de kinderen – die altijd onschuldig zijn’ stond een gedeeltelijke naam: Asif R.
Bron: theintercept.com
