In een bijna Donderdag werd een 300 pagina’s tellend rapport uitgebracht waarin Amnesty International concludeerde dat de acties van Israël in Gaza genocide vormen.
“Maand na maand heeft Israël de Palestijnen in Gaza behandeld als een onmenselijke groep die de mensenrechten en waardigheid niet waard is, waarmee het zijn intentie aantoont om hen fysiek te vernietigen”, zei Agnès Callamard, secretaris-generaal van Amnesty International, in een verklaring. Zij benadrukte: “Onze vernietigende bevindingen moeten dienen als een wake-up call voor de internationale gemeenschap: dit is genocide. Het moet nu stoppen.”
Amnesty herhaalt haar oproep aan de VN-Veiligheidsraad om een “alomvattend wapenembargo” op te leggen aan Israël en Hamas. Het ondersteunt ook gerichte sancties, zoals het bevriezen van de tegoeden van de Israëlische functionarissen die het meest betrokken zijn bij de genocide.
Het rapport van Amnesty, dat zich concentreerde op de periode tussen oktober 2023 en juli 2024, komt op een moment dat Zuid-Afrika bij het Internationaal Gerechtshof aanklachten wegens genocide tegen Israël indient. Het ICJ heeft de zaak van Zuid-Afrika plausibel geacht en heeft een reeks juridisch bindende voorlopige maatregelen uitgevaardigd die Israël grotendeels heeft genegeerd. Het Internationaal Strafhof heeft ook arrestatiebevelen uitgevaardigd tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en voormalig minister van Defensie Yoav Gallant wegens misdaden tegen de menselijkheid en het gebruik van honger als oorlogswapen.
President Joe Biden noemde het besluit om arrestatiebevelen uit te vaardigen in een verklaring ‘schandalig’. De Verenigde Staten hebben vrijwel geheel voorzien onvoorwaardelijke militaire en diplomatieke steun aan Israël gedurende de hele oorlog.
De samenvatting van het rapport maakt duidelijk de omvang van de vernietiging die de Verenigde Staten in Gaza mogelijk hebben gemaakt:
Het Israëlische militaire offensief heeft tienduizenden Palestijnen gedood en ernstig verwond, waaronder duizenden kinderen, waarvan velen in directe of willekeurige aanvallen, waarbij vaak hele families van meerdere generaties zijn weggevaagd. Israël heeft 90 procent van de 2,2 miljoen inwoners van Gaza met geweld verdreven, velen van hen meerdere keren, naar steeds kleiner wordende, steeds veranderende stukken land zonder basisinfrastructuur, waardoor mensen gedwongen werden te leven in omstandigheden die hen blootstelden aan een langzame en berekende dood. Het heeft doelbewust de invoer en levering van levensreddende goederen en humanitaire hulp belemmerd of geweigerd. Het heeft de energievoorziening beperkt, wat, samen met schade en vernietiging, heeft geleid tot de ineenstorting van de water-, sanitaire voorzieningen en gezondheidszorgsystemen.
Wijdverbreide dood en vernietiging zijn niet voldoende om iets onder het internationaal recht als genocide te beschouwen. Acties moeten worden gepleegd met de “intentie om de groep “geheel of gedeeltelijk” te vernietigen. Amnesty stelde vast dat de acties van Israël die hoge lat hebben overschreden.
Om de intentie vast te stellen heeft de organisatie zowel gekeken naar het patroon van de Israëlische acties als naar verklaringen van hoge regeringsfunctionarissen die hebben opgeroepen tot de vernietiging van Gaza – en niet alleen van Hamas. De groep interviewde 212 mensen, waaronder “Palestijnse slachtoffers, overlevenden en getuigen van luchtaanvallen, ontheemding, detentie, de vernietiging van boerderijen, huizen en landbouwgrond, evenals individuen die te maken kregen met de impact van Israëls beperkingen op humanitaire hulp.”
Zoals ik heb geschreven, werd het woord genocide in 1941 bedacht door Raphael Lemkin, een Oost-Europese joodse advocaat die de nazi’s ontvluchtte. Lemkin definieerde genocide als een proces waarin een onderdrukkersgroep het ‘nationale patroon’ van een slachtoffergroep uitwist en vervolgens zijn eigen patroon oplegt. Hij was ervan overtuigd dat genocide niet beperkt bleef tot massale uitroeiing. Andere acties – zoals het vernietigen van universiteiten of het achterhouden van voedsel – zouden genocidaal kunnen zijn als ze bedoeld zijn om de ‘essentiële fundamenten’ van slachtoffergroepen te vernietigen, zodat ze ‘verwelken en sterven als planten die een plaag hebben geleden’. Het ‘machinegeweer’ was voor Lemkin het ‘laatste redmiddel’ van de genocider.
Na de oorlog slaagde Lemkin erin de internationale gemeenschap ertoe te bewegen genocide tot een misdaad te maken. Maar gaandeweg werd Lemkin’s opvatting van genocide aanzienlijk verwaterd door wereldmachten die vreesden dat hun daden – of het nu Jim Crow in de Verenigde Staten of politieke zuiveringen in de Sovjet-Unie waren – op een dag van de misdaad beschuldigd zouden kunnen worden.
De Israëlische behandeling van Palestijnen zou vrijwel zeker lang vóór 7 oktober vorig jaar aan de oorspronkelijke definitie van Lemkin hebben voldaan. (Amnesty heeft, samen met andere internationale en Israëlische mensenrechtengroeperingen, de afgelopen jaren betoogd dat Israël een apartheidsregime is als gevolg van de systematische onderdrukking van de Palestijnen.) De conclusie van Amnesty van donderdag weerspiegelt hoe mensenrechtengroeperingen en internationale advocaten steeds meer geloven dat dit een apartheidsregime is. acties in Gaza vormen genocide volgens de enge definitie die in 1948 werd aangenomen.
In maart vroeg ik Omer Bartov, de Samuel Pisar hoogleraar Holocaust- en Genocidestudies aan de Brown Universiteit en een van ‘s werelds meest vooraanstaande experts op het gebied van nazi-wreedheden, of hij geloofde dat de acties van Israël in Gaza voldeden aan de wettelijke lat voor genocide. Bartov, geboren en getogen in Israël en diende bij het Israëlische leger, zei dat hij geloofde dat Israël op de rand stond.
“Ik weet niet precies op welk punt we ons nu bevinden”, zei hij. “Maar we zijn er heel dichtbij.” Bartov geloofde dat de toekomstige acties van Israël zouden helpen bepalen hoe de eerste fasen van de oorlog goed kunnen worden beoordeeld.
Bartov heeft sindsdien geconcludeerd dat Israël zich bezighoudt met genocide.
In een gesprek met journalist Peter Beinart vorige week gaf hij een huiveringwekkend verslag van de laatste fase van de Israëlische campagne in Gaza, die zich richt op het noordelijke deel van de Gazastrook.
“Het grootste deel van de bevolking is al verdreven en Jabalia, het belangrijkste vluchtelingenkamp daar, is bijna volledig verwoest”, legde Bartov uit. “Wij zien dat als een microkosmos van een grotere operatie, die duidelijk bedoeld is om Gaza volledig onbewoonbaar te maken voor de Palestijnse bevolking daar. Om het steeds verder naar het zuiden te persen en dan te zeggen: de Palestijnen zullen daar sterven, of iemand zal ze opvangen, maar ze zullen niet in de Gazastrook zijn.’
Bron: www.motherjones.com