Terwijl de Syriërs feest vierden Na de omverwerping van het Assad-regime na een snelle operatie van de rebellen op zondag kwam Israël binnen. Het Israëlische leger lanceerde een zestal luchtaanvallen op Syrische doelen en parkeerde tanks binnen de Syrische grenzen, in strijd met een vijftigjarig staakt-het-vuren.
Israëlische luchtaanvallen op zondag waren gericht tegen schijnbare voorraden raketten en chemische wapens. De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Gideon Saar zei dat de aanvallen bedoeld waren om te voorkomen dat deze wapens door ‘extremisten’ zouden worden gebruikt. En op maandag en dinsdag bleef Israël tientallen andere Syrische militaire doelen aanvallen – meer dan 350 – en beweerde de Syrische marine te hebben vernietigd.
Het Israëlische leger positioneerde zondagavond zijn troepen nabij vijf Syrische dorpen in een gedemilitariseerde zone net ten oosten van de door Israël bezette Golanhoogvlakte, die Israël in 1967 op Syrië veroverde en later illegaal annexeerde. De beweging van zijn troepen is in strijd met een staakt-het-vuren-verdrag uit 1974 met Syrië, dat volgens Israël nietig is sinds de regering van Assad is ingestort – ook al werd het akkoord met zijn vader vijftig jaar geleden gesloten. Het Israëlische leger heeft ook soldaten gestationeerd bovenop de Syrische kant van de 3.000 meter hoge berg Hermon, die ook binnen de gedemilitariseerde zone van het staakt-het-vuren valt.
De Israëlische regering zei maandag dat haar militaire aanvallen en operaties in Syrië preventieve veiligheidsmaatregelen waren die bedoeld waren om haar burgers te beschermen, bedoeld om een grotere bufferzone tussen de twee naties te creëren naarmate de nieuwe Syrische regering vorm krijgt. In een brief geschreven door de Israëlische ambassadeur bij de VN-Veiligheidsraad stond dat dit een “beperkte en tijdelijke” veiligheidsmaatregel was. Een VN-woordvoerder zei echter dat zijn vredestroepen die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid langs de grens Israël hadden geïnformeerd dat zijn acties in strijd waren met de overeenkomst uit 1974 en dat er “geen militaire troepen of activiteiten in het gebied mochten zijn.”
“Israël is niet geïnteresseerd in een rechtvaardige en duurzame vrede.”
Maar voor degenen die in de bezette Golanhoogvlakte wonen, waar nog steeds duizenden Syrische Arabieren wonen, zijn de recente operaties van Israël een verontrustend teken van mogelijke verdere militaire agressie.
“Het is een zeer negatieve indicatie”, zegt Nizar Ayoub, oprichter van Al-Marsad, of het Arabische Mensenrechtencentrum op de Golanhoogvlakte. “Het betekent dat binnen [the Golan]Israël is niet geïnteresseerd in rechtvaardige en duurzame vrede, en uiteindelijk zal dit de situatie hier complexer maken, en zullen we in een oorlogssituatie blijven leven.”
Syriërs op de Golanhoogvlakte, een gebied van slechts 1100 vierkante kilometer gelegen nabij de grenzen van Palestina, Syrië, Israël en Libanon, zijn vaak verwikkeld in het kruisvuur van verschillende conflicten in de regio.
Ayoub, die in Majdal Shams woont, een dorp aan de noordoostelijke rand van de Golanhoogvlakte, dicht bij de grenzen van Syrië en Libanon, zei dat het afgelopen jaar gruwelijk was. Israël en Hezbollah wisselden maandenlang raketvuur uit in het hele gebied. In juli trof een raketgranaat een voetbalstadion in Majdal Shams, waarbij twaalf kinderen om het leven kwamen en 32 anderen gewond raakten. Israël en Hezbollah beschuldigen elkaar van verantwoordelijkheid voor de aanval. Wapenexperts zeggen dat de aanval waarschijnlijk een ongeluk was.
Ayoub zei dat hij bezorgd is dat soortgelijke aanvallen zullen plaatsvinden op de nieuwe militaire positie van Israël in Syrië nabij de Golan. De hele zaterdag en zondagavond zei Ayoub dat hij bombardementen had gehoord die plaatsvonden op de Golan en in Syrië.
Ook al zei Ayoub dat het onwaarschijnlijk is dat Israël permanent nieuwe gebieden wil bezetten, gezien de aanhoudende genocidale oorlog in Gaza en de bombardementen op Libanon, is het gebruikelijk dat Israël zijn grenzen uitbreidt in tijden van oorlog. Israël gebruikte zijn oorlog in Libanon uit 2006 als voorwendsel om delen van Syrisch grondgebied te bezetten om duidelijke veiligheidsredenen, zei Ayoub. Destijds beweerde Israël dat Hezbollah wapens had opgeslagen in huizen langs de Syrische grens.
Deze expansionistische drang heeft zich uitgespeeld in de recentere offensieven van Israël, zoals in Gaza en Libanon, waar militaire operaties zich voor onbepaalde tijd hebben voortgesleept in naam van de veiligheid, waarbij duizenden burgers op de vlucht zijn geslagen en daarbij zijn omgekomen.
“Het maakt momenteel de facto deel uit van zijn expansionistische beleid”, zegt Mairav Zonszein, een senior analist voor Israël-Palestina bij de International Crisis Group. Israël “heeft een steeds verder uitbreidende definitie van wat veiligheid betekent, en defensie, en een steeds groter wordende grens. Het heeft steeds groter wordende grenzen in Gaza, op de Westelijke Jordaanoever, nu in Syrië en Libanon.”
Israël “heeft een steeds verder uitbreidende definitie van wat veiligheid betekent.”
Zonszein zei dat ze niet dacht dat Israël een plan had met voorbedachten rade om nieuw grondgebied te betreden, maar dat ze zich in plaats daarvan haastte om te reageren op een snel evoluerende situatie na de overname van Damascus door de rebellen zondag. “Maar dat betekent niet dat de zaken zich niet ontwikkelen op een manier die vervolgens landroof wordt – er is een patroon in de manier waarop Israël opereert.”
Tijdens de oorlog van 1967 veroverde Israël de Golanhoogvlakte op Syrië, naast de Palestijnse gebieden Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Israël had het land in 1980 formeel geannexeerd van Syrië.
In een aparte oorlog in 1973 breidde Israël zijn bereik verder uit naar Syrië, maar trok zich terug naar de grens van 1967 en ondertekende een VN-pact dat een gedemilitariseerde grens creëerde, bekend als de Alpha Line, tussen de bezette Golanhoogten en Syrië. Het is bekend dat Israël het pact schendt.
In 2018 bleek uit een onderzoek van The Intercept dat Israël plannen heeft om zijn bufferzone dieper in Syrië uit te breiden, tot ver buiten de grenzen van de overeenkomst. En eerder dit jaar vond The Associated Press bewijs van een grootschalig bouwproces langs de grens, waarbij de Israëlische troepen de gedemilitariseerde zone waren binnengegaan en daarmee het pact hadden geschonden.
De Israëlische wet regeert het volk van de Golan, en Israël controleert het water in het gebied en heeft nederzettingen gebouwd in de regio, waaronder resorts en landbouwactiviteiten. Eén van die nederzettingen die in 2019 werd opgericht, heet Trump Heights, naar Donald Trump, die tijdens zijn presidentschap een beleid introduceerde dat de controle van Israël over de Golanhoogten erkende. Onder Israëlisch bewind blijft het voor Syriërs op de Golan uiterst moeilijk om nieuwe huizen of gebouwen te bouwen, of hun land te ontwikkelen.
De VN en de meerderheid van de internationale gemeenschap, met uitzondering van de Verenigde Staten, verwerpen de Israëlische controle over de Golanhoogvlakte, die volgens het internationaal recht als illegaal wordt beschouwd. Vorige week bevestigde de VN opnieuw haar eis aan Israël om de bezetting van het gebied te beëindigen.
In de oorlog van 1967 werden Ayoud en zijn gezin verdreven uit de stad Quneitra aan de zuidkant van de Golanhoogvlakte. Toen hij en zijn gezin tientallen jaren later probeerden terug te keren, was er niets om naar terug te keren, aangezien Israël een groot deel van de stad had verwoest. Tijdens de oorlog werden ruim 80.000 mensen – 95 procent van de Syrisch-Arabische bevolking van de Golan – etnisch uit het gebied verwijderd, blijkt uit onderzoek van Ayoubs organisatie Al-Marsad. De Syrische regering heeft op bepaalde punten geprobeerd met Israël te onderhandelen over de terugkeer van de Golanhoogvlakte. Ayoub zei dat Israëls recente schending van het pact uit 1974 voelt als een extra obstakel op weg naar een dergelijke vrede.
Toch zei hij dat er nog steeds een sterk verlangen bestaat naar een einde aan de Israëlische bezetting en dat de Golan zich weer bij de Syrische regering voegt. Wat het lot van de Golanhoogvlakte en zijn bewoners betreft, zei Ayoub dat de beslissing aan het Syrische volk moet liggen.
Correctie: 10 december 2024, 16:42 ET
In het artikel werd ten onrechte een geparafraseerde paragraaf toegeschreven aan Mairav Zonszein; die toeschrijving is verwijderd. Het verhaal is ook bijgewerkt met nieuws over meer Israëlische luchtaanvallen op Syrië vandaag.
Bron: theintercept.com
