Richard Reeves
Ik denk dat ze effectief zijn, omdat ze in de eerste plaats een aantal echte problemen identificeren. Hawley is hiervan een goed voorbeeld. Als je enkele passages uit Hawley’s boek leest of [listen to him speak], Ik heb zoiets van, ja, dat zijn dezelfde gegevens die ik heb. Ja, tot nu toe ben ik het met u eens, senator.
Maar wat hij dan doet, is dat deze mannen het moeilijk hebben, en weet je waarom? En hij zegt niet vanwege wat er met de economie is gebeurd, of vanwege wat er elders gebeurt. Hij zegt: “Vanwege links. Omdat links geobsedeerd is door giftige mannelijkheid, en het baren van mensen, enzovoort. Links haat mannelijkheid. Links haat mannen. Links zou liever een wereld hebben waarin we van de mannen af zijn.”
Het is een strovrouw die hij creëert. Hij zegt: ‘Het is de schuld van het feminisme’ en ‘Als je je kwaad voelt, als je het als man moeilijk hebt, hoor ik je, het is hun schuld, stem op mij. Heb ik polisvoorschriften? Nee, want ik ben een cultuurstrijder en ik hoef er dus eigenlijk niets aan te kunnen doen.” Maar wat hij en anderen doen, is met succes deze echte angsten combineren die veel mannen koesteren of die vrouwen voelen namens de mannen in hun leven.
Hij zegt dat dit ook over het Tweede Amendement gaat, en dat het ook over het Amerikanisme gaat; dat gaat ook over religie. Het raakt verstrikt in het gevoel een echte christelijk-Amerikaanse blanke man te zijn. Mannelijkheid, zegt Hawley, is het puntje van de speer van de linkse aanval op Amerika.
Ik denk niet dat dat zelfs maar plausibel waar is. Maar ik weet waarom hij dat doet, omdat het diepgeworteld is. Je kunt nog een heleboel andere dingen koppelen aan dat diepgewortelde gevoel van je identiteit als man die wordt aangevallen.
Dat werkt niet alleen bij christelijke blanke mannen, ook al heb ik ze zojuist genoemd. Ik was zeer onder de indruk van een opiniepeiling waaruit bleek dat de helft van de Amerikaanse mannen het er nu mee eens is dat “mannen tegenwoordig soms bekritiseerd worden alleen maar omdat ze zich als mannen gedragen” – dat is het citaat uit het onderzoek – en dat zwarte mannen eerder geneigd zijn te zeggen dat dit waar is.
Een positievere reactie zou zijn om te zeggen: we snappen het, hier zijn een heleboel problemen. Zou het bijvoorbeeld een vreselijk idee zijn om een bureau voor de gezondheid van mannen te hebben dat zich richt op kwesties rond zelfmoord en de geestelijke gezondheid van mannen? Zou het een goed idee zijn als de [Centers for Disease Control and Prevention] herkende hij de zelfmoordkloof waar mannen mee te maken hebben en had hij daar wat werk aan?
Zou het een vreselijk idee zijn om een wervingsactie voor mannelijke leraren te organiseren? We hebben een enorme wervingsactie voor vrouwen in de STEM-sector en, meest recentelijk, voor vrouwen in de bouwsector. Ik ben hier voor. Maar hoe zit het met het feit dat we niet alleen het onderwijs, maar ook het sociaal werk en de psychologie van de mens hebben leeggemaakt?
Er is een infrastructuurwet die vooral banen voor mannen zal creëren. Twee derde van de banen in de infrastructuurwet zal naar mannen gaan: zowel zwarte als blanke mannen, en Spaanstalige mannen iets meer, omdat ze zo vertegenwoordigd zijn in de bouwsector. Verberg je niet voor dat feit, zoals de regering doet als ze hierover worden uitgedaagd.
Bezitten. Maak er een feature van en geen bug. En zeg: “Dit zijn alle dingen die we namens vrouwen doen.” Er is nog veel meer te doen voor vrouwen. Maar het feit dat dit wetsvoorstel het eerste stuk wetgeving sinds lange tijd is dat specifiek mannen uit de arbeidersklasse van alle rassen en etnische groepen zal helpen – daar ben ik als Democraat trots op, omdat mannen uit de arbeidersklasse het behoorlijk zwaar hebben gehad voor de laatste paar jaar.
Waarom zeg je dat niet? Ik geloof dat dit soort simpele dingen de wind uit de zeilen zouden halen bij de aanval van rechts. De stilte over deze kwesties van links creëert deze enorme politieke opening voor rechts. En ze nemen het in beslag.
Bron: jacobin.com
