Nobelprijswinnende econoom Joseph Stiglitz, een van de meest gerenommeerde hoogleraren van de Columbia University, hekelde de instelling waar hij al meer dan twee decennia les heeft gegeven over haar recente capitulaties aan de Trump -regering.
Nadat Donald Trump ongeveer $ 400 miljoen aan de federale financiering van de universiteit had ingetrokken en een lijst met eisen had uitgegeven, voerde Columbia onderhandelingen in die eindigden met de schoolbesparing tot druk van het Witte Huis. Naast andere concessies deed de school concessies over facultaire afspraken en het plaatsen van de afdeling Midden -Oostenstudies die worden beoordeeld.
“Ik maak me zorgen dat onze universiteit mogelijk is gecapituleerd voor enkele van de eisen die uit de Trump -administratie komen,” vertelde Stiglitz maandag aan The Intercept. “Academische vrijheid betekent dat we het recht hebben om elke regering, overal, de Amerikaanse regering of de regering van enig ander land te bekritiseren. We moeten het doen met decorum, overtuiging en onderzoek, maar het idee van academische vrijheid betekent dat we die rechten moeten behouden.”
Stiglitz reserveerde zijn zwaarste retoriek voor de pogingen om huidige en recente Columbia -studenten te deporteren, waaronder de arrestaties van Mahmoud Khalil op 8 maart en Mohsen Mahdawi eerder maandag in Vermont.
“Wat duidelijk is, is dat er een patroon van intimidatie is,” zei hij, “een patroon waarbij ze mensen proberen te ontmoedigen om te protesteren, en een patroon dat ze vooral achter Palestijnen aan gaan.”
Spreken tot het onderschepping over de schijnbare strijd tussen de bescherming van de academische onafhankelijkheid van de universiteit versus de pogingen om de $ 400 miljoen aan ingetrokken federale financiering terug te krijgen, zei Stiglitz, “Uiteraard kan de universiteit niet doorgaan zonder geld, maar wat het belangrijkste is, is onze academische vrijheid.
Stiglitz, 82, werd in 2001 bekroond met de Nobel Memorial Prize in Economic Sciences en was hoofdauteur van het rapport van 1995 van het Intergovernmental Panel on Climate Change, dat de Nobelprijs van 2007 deelde. In Columbia werd Stiglitz benoemd tot universitaire professor, de hoogste academische eer van de school.
Wat volgt is een transcript van het exclusieve interview van het Intercept met Stiglitz, uitgevoerd in twee delen op de campus van Columbia.
Joseph Stiglitz: Dus ik ben Joe Stiglitz, universitair professor. Ik geef les aan het Department of Economics in de Business School en School of International and Public Affairs. Ik heb de Nobelprijs gewonnen in 2001. Ik heb mijn leven besteed aan het bestuderen van wat zorgt voor goede samenlevingen, voor goede economieën – en democratie is essentieel. Een essentieel onderdeel van democratieën is gratis media en sterke universiteiten. Sterke universiteiten zijn belangrijk omdat ze de kritiek bieden, om te evalueren wat regeringen doen, om na te gaan wanneer er een aantasting is van democratieën, om het te bekritiseren wanneer ze dingen doen die tegen de belangen van mensen zijn, wanneer er belangenconflicten zijn. Dat is de reden waarom antidemocratische krachten altijd beginnen met de aanval op de media en op universiteiten. En dat is wat er vandaag in Amerika is gebeurd.
Hoogleraren hebben het recht op vaste aanstelling gekregen. Er is een reden voor deze ambtstermijn. Het gaat om academische vrijheid, dat we de vrijheid hebben om te beoordelen wat er aan de hand is, om erover te praten, uit te praten. Maar met dat recht komt verplichtingen. En dus is het onze verplichting om te praten over wat er aan de hand is, hoe de aanvallen op de wetenschap, op onze studenten, niet alleen de Columbia University en universiteiten in ons land ondermijnen, maar onze democratie en onze status in de internationale gemeenschap ondermijnen, en de toekomst van onze democratie en van bedreigen onze economie.
Meghnad Bose: Professor Stiglitz, kun je de vraag beantwoorden, wie is de universiteit? Omdat er veel vragen worden gesteld over hoe de universiteit zal reageren als er een toestemmingsbesluit is dat wordt geëist. Wie is de universiteit, volgens jou?
JS: De universiteit is een gemeenschap. Het is een gemeenschap van studenten, wetenschappers, onderzoekers, waar we governance hebben gedeeld. Het is duidelijk dat de uiteindelijke verantwoordelijkheid bij de beheerders is, maar de beheerders hebben een fiduciaire verantwoordelijkheid en dat fiduciaire verantwoordelijkheid niet alleen over geld gaat. Het is duidelijk dat de universiteit niet zonder geld kan doorgaan, maar het belangrijkste, het belangrijkste, is academische vrijheid. Als we onze academische vrijheid verliezen, hebben we alles verloren. En dus moeten we op dit moment beslissen wat onze prioriteit is. Voor mij is onze prioriteit academische vrijheid en de verdediging van onze gemeenschap.
MB: Gelooft u dat de universiteit is gecapituleerd voor de eisen van de Trump -regering?
Js: Ik maak me zorgen dat onze universiteit mogelijk is gecapituleerd voor enkele van de eisen die uit de Trump -administratie komen. Academische vrijheid betekent dat we het recht hebben om elke regering, overal, de Amerikaanse regering of de regering van enig ander land te bekritiseren. We moeten het doen met decorum en overtuiging, onderzoek, maar het idee van academische vrijheid betekent dat we die rechten moeten behouden.
MB: Professor, wil je een beetje praten over deze arrestaties en poging tot deportaties van Columbia -studenten die zijn gebeurd – eerst met Mahmoud Khalil op 8 maart, en de laatste met Mohsen Mahdawi, die vandaag werd gearresteerd, slechts enkele minuten voordat we nu spreken.
“Er is een patroon van intimidatie, een patroon waarbij ze mensen proberen te ontmoedigen om te protesteren.”
JS: Ik wil niet over elk van de afzonderlijke gevallen spreken. Wat duidelijk is, is dat er een patroon van intimidatie is, een patroon waarbij ze mensen proberen te ontmoedigen om te protesteren, en een patroon waar ze achteraan komen, bijzonder Palestijnen. Het is duidelijk dat iedereen die zich zorgen maakt over de democratische rechten, zich zorgen moet maken over dit soort intimidatie. De meest verontrustende voor mij waren enkele gevallen waarin mensen zijn vastgehouden, soms met mensen zonder duidelijke identiteit. En je realiseert je dat op dat moment dat jij dat had kunnen zijn. De rechten van deze personen werden opgeheven. Maar als ik dat was geweest, zouden mijn rechten zijn opgeheven.
MB: Nu gebeurt dit allemaal als onderdeel van de veronderstelde strijd van de Trump -regering tegen antisemitisme op universiteits- en universitaire campussen, maar als onderdeel van de eisen die de Trump -administratie heeft aangelegd, was de eis dat de afdeling Midden -Oosterse, Zuid -Azië en African Studies van Columbia in het academische receptie wordt geplaatst in academische receptie, in staat dat de controle van de afdeling buiten de afdeling wordt geplaatst, buiten de afdeling, buiten de faculteit van de afdeling, buiten de afdeling van de afdeling, buiten de afdeling van de afdeling, buiten de afdeling van de afdeling, buiten de afdeling van de afdeling, buiten de afdeling van de afdeling, een minimum van een minimum van een minimum worden geplaatst. Columbia, hoewel het niet precies goed overeenkomt met woord, stemde er effectief mee door aan te kondigen dat het een senior vice -provost zou benoemen wiens taak vooral, in de eerste plaats, zou zijn om te zorgen voor “billijkheid” en “balans” in studies uit het Midden -Oosten.
Zie je de federale overheid die dit eist van een particuliere universiteit en één afdeling van een particuliere universiteit, zonder zelfs maar onderbouwing waarom het dit doet als een botsing voor academische vrijheid?
JS: Heel erg. Het is een zeer grote botsing. De intrekking van fondsen uit de wetenschap zonder enig proces, zonder bewijs van de aantijgingen, met onevenredige reacties op de aantijgingen, zelfs als ze bewezen zijn, is duidelijk een overtreding.
MB: Over welke aantijgingen heb je het?
JS: Wat de aantijgingen ook zijn die ze naar voren brengen voor het stopzetten van de wetenschappelijke subsidie[s]. De vraag is dat de wet vrij duidelijk is – dat er hoorzittingen moeten zijn, er worden verondersteld evenredige antwoorden op schendingen te zijn. Dit is allemaal overtreden.
MB: Mijn laatste vraag is, voel je je tevreden met de manier waarop de universiteitsadministratie de afgelopen anderhalf jaar op de Trump -administratie heeft gereageerd?
“Van alle instellingen die het moeilijkst hebben gewerkt om discriminatie ongedaan te maken, zijn onze universiteiten geweest.”
JS: Ik maak me veel zorgen dat de concessie om toezicht op een reeks afdelingen over te dragen een overtreding is, een fundamentele schending van academische vrijheid. Ik maak me zorgen dat wat antisemitisme wordt genoemd, verder gaat dan wat redelijke mensen antisemitisme zouden noemen. We maken ons allemaal zorgen over antisemitisme, net zoals we ons zorgen maken over xenofobie, discriminatie van Afro -Amerikanen, discriminatie in elke vorm. Maar van alle instellingen in onze samenleving die het hardst hebben gewerkt om met discriminatie om te gaan, wat alomtegenwoordig is in onze samenleving, tegen iedereen, [in] Vele, vele vormen – maar van alle instellingen die het moeilijkst hebben gewerkt om discriminatie ongedaan te maken, zijn onze universiteiten geweest. En onder de universiteiten die een lange geschiedenis hebben gehad van het bestrijden van antisemitisme is de Columbia University geweest. Dus de ladingen klinken niet door.
MB: Heel erg bedankt, professor.
Bron: theintercept.com
