Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd door Vox.com en wordt hier gereproduceerd als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.
Zoals deze zomer heeft al duidelijk gemaakt dat er sprake is van extreme hitte, en dat deze de komende jaren alleen maar erger zal worden.
Door de stijgende temperaturen lopen steeds meer mensen ook risico op ernstige gezondheidsproblemen die daarmee gepaard gaan, zoals hitteberoerte, hart- en vaatziekten en ademhalingsproblemen. Dat geldt met name voor al kwetsbare groepen, zoals ouderen, zwangere vrouwen en mensen met reeds bestaande aandoeningen zoals hartziekten of diabetes.
In Texas, een staat die vaak de warmste temperaturen van het land kent, stierven in 2023 meer dan 330 mensen door extreme hitte, een nieuw record. Meer recent hebben miljoenen mensen in steden als Houston te maken gehad met een enorme hittegolf terwijl ze stroomuitval door orkaan Beryl moesten trotseren.
Ondanks de toenemende tol is er schokkend weinig regelgeving rond het beschermen van mensen tegen de effecten van hitte. Het is een groot contrast met hoe beleidsmaatregelen extreme kou aanpakken. En hoewel extreme kou dodelijker blijft dan extreme hitte, zal de kloof tussen de twee waarschijnlijk kleiner worden naarmate hittegolven gevaarlijker worden.
Bijvoorbeeld, heel weinig staten hebben wetten die vereisen dat verhuurders airconditioning leveren aan hun huurders. Omgekeerd hebben de meeste staten beleid dat de levering van warmte in de winter verplicht stelt. Maar zelfs navigeren wat wel en niet vereist is rond extreme hitte is moeilijk. Een uitgebreide bron van staat-voor-staat koelbeleid bestaat nog niet, wat wijst op het schaarse landschap van regelgeving met betrekking tot blootstelling aan hitte.
Dat komt grotendeels doordat beleidsmakers achterlopen op klimaatverandering, de tegenstand van verhuurdersgroepen tegen dergelijke eisen en de hoge kosten van zowel energierekeningen als apparatuur die het probleem daadwerkelijk zouden aanpakken. Er zijn ook vragen over wie die kosten zou dragen, waaronder zorgen dat mandaten voor airconditioning simpelweg op huurders zouden neerkomen in de vorm van hogere huren.
De behoefte aan voldoende koeling zal echter alleen maar dringender worden. En de toenemende prevalentie van hittegolven, die sterker, langer en frequenter worden, onderstreept het feit dat airconditioning niet langer een luxe is, maar een noodzaak, en dat het ontbreken ervan in de huizen van mensen fataal kan zijn.
Koelbeleid voor huurwoningen variëren per staat, vaak per stad. Er is geen federale wet of regelgeving die ze regelt, en veel staten hebben ze ook niet. Hoewel sommige steden zoals Dallas goedgekeurde verordeningen hebben die verplichten dat verhuurders airconditioning leveren, biedt Texas bijvoorbeeld niet dezelfde bescherming in de hele staat.
“Er is geen basisrecht op airconditioning of iets dergelijks op federaal niveau”, vertelde David Konisky, codirecteur van het Energy Justice Lab van de Universiteit van Indiana, aan Vox.
Als gevolg hiervan zijn dergelijke maatregelen, bekend als bewoonbaarheidswetten, sterk afhankelijk van waar mensen wonen. Deze wetten, die bepalen aan welke eisen een verhuurder moet voldoen voor de huisvesting die ze aanbieden, omvatten zelden koeling. Voor verwarming zeggen deze beleidsregels doorgaans dat huurwoningen een verwarmingseenheid moeten hebben die ze boven een bepaalde temperatuur houdt.
“In tegenstelling tot warmte wordt koeling niet echt opgenomen in de leefbaarheidsnormen en wordt het ook niet afgedwongen in de steeds hetere zomers”, zegt Ruthy Gourevitch, manager huisvestingsbeleid bij het Climate and Community Project.
Sommige staatsbeleid, zoals die in Californië en New York, vereisen dat verhuurders airconditioning onderhouden die al in een unit zit, maar ze verplichten niet dat ze in de eerste plaats AC leveren. De meeste staten hebben de afgelopen jaren te maken gehad met verschroeiende hittegolven, maar veel hebben nog steeds geen staatswet die koelsystemen vereist.
Een vergelijkbare dynamiek is duidelijk zichtbaar als het gaat om federale energiehulpprogramma’s, die vaak het grootste deel van hun fondsen besteden aan het helpen van huurders in de winter om de verwarmingskosten te dekken. Ongeveer 80 procent van de fondsen die zijn toegewezen aan het Low Income Home Energy Assistance Program (LIHEAP) wordt in de winter uitgedeeld, terwijl er in de zomer veel minder wordt uitgekeerd, zegt Mark Wolfe, uitvoerend directeur van de National Energy Assistance Directors Association. Dat is grotendeels een bijproduct van de onderfinanciering van het programma, waarbij een groot deel van het geld opraakt nadat het in de winter is gebruikt, zegt Wolfe.
Door deze storing kunnen huurders die deze hulp nodig hebben, in de zomer moeite hebben om de kosten te dekken, ook al hebben ze toegang tot airconditioning.
Zoals Rebecca Leber eerder meldde voor Stemdezezelfde trend geldt wanneer nutsbedrijven de stroom afsluiten, iets wat ze doen wanneer een klant zijn betalingen mist. Veel staten bieden bescherming aan klanten in deze situaties tijdens de koude wintermaanden. Dat is niet het geval met de steeds fellere, hete zomermaanden. Volgens eerdere berichtgeving van Vox bieden 41 staten klanten bescherming tegen het afsluiten van nutsvoorzieningen tijdens extreme kou als ze een rekening niet betalen, terwijl slechts 18 staten hetzelfde bieden voor extreme hitte.
Het voorkomen van dergelijke afsluitingen is een belangrijke manier om ervoor te zorgen dat mensen toegang hebben tot airconditioning tijdens extreme temperatuurschommelingen, schrijft Leber.
“Er zijn veel beleidsgebieden waar we historisch gezien dit onderscheid hebben, tussen kou en hitte”, zegt Konisky.[We’ve thought that] het beschermen van mensen tegen extreem koude temperaturen is belangrijker geweest.” Maar nu “is hitte net zo dodelijk, net zo’n grote zorg.”
Als extreme hitte steeds gebruikelijker wordt en steeds gevaarlijker wordt voor de gezondheid van mensen, zullen de gevolgen van deze tekortkomingen steeds duidelijker worden.
Volgens experts worden huurders met een laag inkomen onevenredig hard getroffen door dergelijke omissies, omdat ze zich minder snel hun eigen koelsystemen kunnen veroorloven. Zwarte Amerikanen wonen ook vaker op plekken waar ze worden blootgesteld aan extreme hitte, zo bleek uit een onderzoek uit 2020. Volgens onderzoek van klimaat- en gezondheidswetenschappers Adrienne Hollis en Kristy Dahl, “worden provincies met een grote Afro-Amerikaanse bevolking twee tot drie dagen per jaar meer blootgesteld aan extreme temperaturen dan provincies met een kleinere Afro-Amerikaanse bevolking.”
De risico’s van binnen zitten zonder airconditioning of andere koelopties tijdens deze hittegolven zijn hoog, vooral voor ouderen, baby’s, zwangere mensen en mensen met ernstige gezondheidsproblemen zoals hartaandoeningen en hoge bloeddruk. Ernstige complicaties die kunnen optreden, zijn onder andere bloedstolsels, nierfalen en astma.
“Met toegang tot koeling gaat het helaas die kant op om een ander voorbeeld te worden van de economische kloof in het land en ook de wereld”, zegt Wolfe. Ongeveer 13 procent van de Amerikaanse huishoudens heeft geen airconditioning, waarbij huurders vaker zonder zitten dan huiseigenaren.
De gevolgen van dat gebrek zijn de laatste jaren steeds duidelijker geworden, met meerdere steden zoals Phoenix die recordhoge sterfgevallen door hitte registreerden. In 2023 ervoer Phoenix 30 opeenvolgende dagen hitte van meer dan 110 graden Fahrenheit en zag 645 doden, bijna het dubbele van het aantal van het jaar ervoor. Een groot deel van deze doden omvatte mensen met een laag inkomen of dakloosheid, volgens ambtenaren van Phoenix.
Binnen blijven tijdens zulke hittegolven, zonder airconditioning, is bijzonder gevaarlijk.
“Binnen kan het zelfs warmer worden dan buiten, en dit is een heel belangrijk probleem op het gebied van milieurechtvaardigheid”, concludeerde Leah Schinasi, universitair docent milieu- en arbeidsgezondheid aan de Drexel University, in een rapport uit 2024. Helion studie.
In aanvulling op Volgens deskundigen is er, naast regelgeving die koelsystemen als een noodzaak beschouwt, meer geld nodig om de kosten die hiermee gepaard gaan te dekken.
Sommige steden, waar de temperaturen constant hoog zijn en stijgen, zoals Dallas, hebben de afgelopen jaren verordeningen goedgekeurd om verhuurders te verplichten airconditioning te leveren die units onder een specifieke temperatuur houdt. Andere steden, zoals Los Angeles, overwegen soortgelijke voorstellen.
Dergelijke beleidsmaatregelen vormen een aanvulling op een handvol wetten op staatsniveau.
Seth Gertz-Billingsley, een rechtenstudent aan Harvard die hittebeschermingsbeleid in verschillende staten heeft bestudeerd, merkt op dat de wet van Oregon een van de meest uitgebreide is. Die wet, die in 2022 werd aangenomen, staat huurders toe om airconditioning te installeren en richt ook een noodfonds op om huurders met een laag inkomen te helpen AC te betalen. Het vereist echter niet dat alle verhuurders airconditioning aanbieden.
Voorstanders vinden dat, naast de strengere eisen voor airconditioning en andere koelsystemen, het belangrijk is dat in dergelijk beleid ook rekening wordt gehouden met de kosten die gepaard gaan met deze veranderingen. Deze kosten worden dan niet zomaar doorberekend aan huurders.
Federale en deelstaatregeringen zouden bijvoorbeeld subsidies kunnen bieden aan verhuurders, zegt Wolfe. En er is meer financiering nodig voor energiehulpprogramma’s die zich rechtstreeks richten op huurders. Wolfe schat dat LIHEAP jaarlijks 3 miljard dollar extra kan gebruiken om de kosten te dekken die mensen in de zomer maken. Huurdersbescherming tegen huurverhogingen en mogelijke uitzettingen moet ook in dergelijke voorstellen worden verwerkt, zegt Gourevitch.
Een andere belangrijke overweging is de noodzaak om koelopties te installeren, zoals warmtepompen, die efficiënter zijn dan traditionele AC. De paradox van airconditioning is al lang dat het cruciaal is om de gezondheid van mensen te helpen behouden tijdens hittegolven, maar dat het tegelijkertijd een aanzienlijke hoeveelheid broeikasgassen in de atmosfeer uitstoot. Apparaten zoals warmtepompen, die warmte van binnen naar buiten verplaatsen en vice versa, zijn een klimaatvriendelijker alternatief, vooral in de winter, omdat ze veel efficiënter zijn dan conventionele verwarmingsinstallaties.
Om dit beleid te veranderen, moeten wetgevers echter inzien hoe snel klimaatverandering plaatsvindt en het leven van mensen beïnvloedt. Voorspellingen voor deze zomer en daarna laten zien dat de wereld op het punt staat om heter te worden.
“Veel van onze wetten en handhavingsbeleid op het gebied van bewoonbaarheid zijn tientallen jaren oud en moeten worden bijgewerkt om de nieuwe realiteit waarin we leven het hoofd te bieden”, aldus Gourevitch.
Bron: www.motherjones.com