De strijd om het kolonialisme in Kanaky te verslaan confronteert niet alleen de Macron-regering, maar ook de Australische regering. Opeenvolgende Australische regeringen hebben een oogje dichtknijpen voor Frankrijks verzet tegen de resoluties van de Algemene Vergadering van de VN om een einde te maken aan zijn koloniale overheersing in Kanaky en Frans-Polynesië, en de Albanese regering zal zich grote zorgen maken over de rellen in Nouméa.
Het vermogen van Frankrijk om zijn koloniën in de Stille Oceaan te behouden is van cruciaal belang voor zijn geloofwaardigheid als wereldmacht. Militaire overwegingen staan op de voorgrond, maar dat deze koloniën Frankrijk exclusieve economische zones van 7 miljoen vierkante kilometer in de Stille Oceaan geven, die potentieel rijk zijn aan mineralen, is ook een factor. Dit is de context waarin Macrons poging om het kiesstelsel in Kanaky te manipuleren plaatsvindt.
Gezien de eigen neokoloniale belangen van Australië in Papoea-Nieuw-Guinea, de Salomonseilanden, Nauru en Fiji, en zijn arrogantie jegens het Pacific Islands Forum, is het niet verwonderlijk dat Australië degenen die het Franse kolonialisme bestrijden als een bedreiging beschouwt. Australië beschouwt Frankrijk als een partner bij het handhaven van de imperialistische suprematie in de Stille Oceaan, en de laatste tijd is de concurrentie tussen de grote machten op de voorgrond gekomen bij het vormgeven van de betrekkingen tussen de twee landen.
De poging van China om zijn invloed in de Stille Zuidzee uit te breiden, wat blijkt uit een gezamenlijk veiligheidsverdrag met de Salomonseilanden en nieuwe hulppakketten voor een reeks landen in de Stille Oceaan, heeft Australië en Frankrijk dichter bij elkaar gebracht om de Chinese opmars te weerstaan.
De opeenvolgende witboeken over defensie, en in het bijzonder de Australische AUKUS-overeenkomst met de VS en Groot-Brittannië, zijn gericht op het terugdringen van China. Nu de VS verankerd zijn in Europa en het Midden-Oosten, speelt Australië een nog crucialere rol bij het versterken van de Amerikaanse macht in de Stille Oceaan. Goede betrekkingen met Frankrijk kunnen in dit opzicht alleen maar helpen. In mei 2018 kondigde Macron tijdens een bezoek aan Australië een as India-Australië-Frankrijk aan in de Indo-Pacific-regio.
Hoewel het besluit van de regering-Morrison uit 2021 om het contract voor de aankoop van Franse kernonderzeeërs ten gunste van Amerikaanse onderzeeërs te dumpen, de betrekkingen tussen Australië en Frankrijk bekoelde, heeft de Albanese regering haar best gedaan om de zaken weer in evenwicht te brengen.
In een reeks bijeenkomsten en gezamenlijke verklaringen heeft Australië zijn verlangen naar een versterkte Franse aanwezigheid in de Stille Oceaan en naar nauwere samenwerking tussen de twee landen duidelijk gemaakt.
Kort na het winnen van de verkiezingen van 2022 schikte de Albanese regering de schending van het onderzeeërcontract met een betaling van € 555 miljoen aan de Franse Marinegroep. Albanezen zeiden op een persconferentie: “Frankrijk is natuurlijk een Indo-Pacifische natie, en we delen onze toewijding aan een wereldorde gebaseerd op de rechtsstaat en gedeelde principes”. Er werd geen melding gemaakt van de verplichtingen van Frankrijk met betrekking tot dekolonisatie op grond van de rechtsstaat en de VN-beginselen van zelfbeschikking.
In juli 2022 gingen de twee regeringen aan de slag en publiceerden een communiqué waarin plannen werden uiteengezet voor militaire samenwerking, gezamenlijke militaire oefeningen, wederzijdse toegang tot militaire faciliteiten, industriële en technologische defensiepartnerschappen en de ontwikkeling van ruimteverdedigingsfaciliteiten. Dit werd in februari vorig jaar geformaliseerd als een “routekaart”, een “nieuwe agenda voor bilaterale samenwerking”. Een van de eerste vruchten van deze overeenkomst was de betrokkenheid van de Franse strijdkrachten die in Kanaky waren gestationeerd bij de militaire oefeningen Talisman Sabre in Queensland afgelopen juli.
In dezelfde maand onthield Australië zich net als Frankrijk van stemming over belangrijke bepalingen van de jaarlijkse dekolonisatieresolutie van de Algemene Vergadering van de VN, waarbij het bezwaar maakte tegen clausules die bestuursmachten zoals Frankrijk verplichten de militaire activiteiten in hun niet-zelfbesturende gebieden te beëindigen.
Minister van Buitenlandse Zaken Penny Wong spreekt regelmatig haar steun uit voor de “Pacific-familie” en zei in 2022 tegen de Algemene Vergadering van de VN: “Als minister van Buitenlandse Zaken ben ik vastbesloten om de perspectieven van de First Nations centraal te stellen in het Australische buitenlandse beleid”. Australische steun voor zelfbeschikking van inheemse volkeren in de Stille Oceaan, een voorwaarde voor elke relatie tussen gelijken, is echter nergens te bekennen. In plaats daarvan verdiept Australië het militarisme en de nucleaire proliferatie in een regio die nog steeds leeft met de gezondheids- en milieu-erfenis van meer dan 315 Amerikaanse, Britse en Franse kernproeven.
Het Franse kolonialisme in de Stille Oceaan moet verdwijnen, maar dat zal ook een strijd tegen de Australische regering vereisen, aangezien Australië net zo schuldig is als het de mensen in de regio het recht ontzegt om in vrede te leven en hun eigen lot te bepalen.
Bron: redflag.org.au
