Kinderen verhongeren in Gaza, terwijl soldaten mensen doden die op zoek zijn naar voedsel

In de klinieken van Gaza En overweldigde ziekenhuizen, artsen en voedingsdeskundigen worden geconfronteerd met een spookachtige, dagelijkse realiteit: kinderen verspillen voor hun ogen, niet in staat om te staan ​​en te spelen, die nauwelijks kunnen ademen.

Israëlische troepen lossen elke dag mensen op voedselverdelingslocaties. Alleen al op dinsdag doodden soldaten minstens 70 mensen en verwondden honderden op zoek naar voedsel op de distributietite opgezet door Israël en de VS, ze schoten mensen met tankschalen, drones en machinegeweren terwijl ze probeerden voedsel te krijgen.

Ondervoeding is niet langer een dreigende bedreiging; Het is een volledige humanitaire noodsituatie die wordt verergerd door meedogenloze genocide, belegering en de systematische afbraak van de infrastructuur van Gaza in de gezondheidszorg.

Terwijl de genocide op Gaza grindt na het breken van het staakt -het -vuren van Israël, beschrijven artsen en moeders over de strip een zich ontvouwende catastrofe: een ernstige en versnellende ondervoedingscrisis voor kinderen die, niet aangevinkt, duizenden levens konden claimen.

De 80-daagse blokkade van Israël die een strikte sluiting van kruisingen en geblokkeerde hulpverlening heeft afgeleid, heeft geresulteerd in bijna 330 doden, de meeste kinderen.

Om te leren hoe ondervoeding de kinderen van Gaza beïnvloedt, sprak ik met drie artsen van de voedingsdeskundige en een moeder die moeite heeft om haar baby in Gaza te voeden.

Batoul Abu Ali Gebaren aan haar dochter, Eleen Hallak, op 21 mei 2024, te midden van de chaos van oorlog. Nu iets meer dan een jaar oud, vertoont Eleen al tekenen van ondervoeding.

“Vroeger was ze gezonder”, zegt Batoul. “Nu mist haar dieet fruit, groenten, vlees, zuivelproducten – alles wat een kind nodig heeft. Ik kan haar slechts twee keer per dag voeden: misschien wat tomaat, courgette, aardappel, linzen of versterkte koekjes.” Batoul worstelt het meest met het vinden van melk voor haar baby. “Niemand kan zien hoe hun kind hongerig is. Ik doe er alles aan om eten te vinden, maar het is nooit genoeg.”

Batoul heeft wat begeleiding ontvangen van specialisten en is voorgeschreven voedingskoekjes en pindakaaspasta voor Eleen, maar toegang is inconsistent. “Ik ben in depressie geraakt. Ik wil gewoon mijn kleine lieve baby Eleen levend houden”, zegt ze. Moeders zoals Batoul worden achtergelaten met onmogelijke keuzes, om te proberen hun kinderen in leven te houden terwijl ze wachten op de overtochten om te openen.

Dr. Suzan Ma’rouf is een klinische voedingsdeskundige bij de welwillende samenleving van de patiëntvriend in Gaza City. “Kinderen verliezen snel gewicht”, zegt ze. “Ze tonen alle tekenen: verspillen, geelde huid, dunner wordend haar, brosse nagels.”

Dr. Ma’rouf beschrijft een sterke toename van gevallen van ondervoeding sinds het begin van de oorlog, verder verslechterd door de sluiting van grensovergangen sinds maart. “Zelfs als er voedsel beschikbaar is, zijn de prijzen astronomisch. De meeste gezinnen, vooral grote, kunnen het zich gewoon niet veroorloven om hun kinderen voedzame maaltijden te voeden”, legt ze uit. “Pasgeborenen en hun moeders zijn bijzonder kwetsbaar vanwege het ernstige tekort aan zuigelingenvoeding, hygiëneproducten en moederlijke supplementen.”

In de welwillende samenleving van de vriend volgt Dr. Ma’rouf momenteel regelmatig meer dan 3.500 kinderen, met dagelijks meer nieuwe zaken. Ze merkt op dat zowel matige als ernstige vormen van ondervoeding ongebreideld zijn, waarbij kinderen die lijden aan vitamine- en minerale tekortkomingen. In deze toestand beginnen hun lichamen hun eigen voedingswinkels te consumeren, wat leidt tot uitputting, achtergebleven fysieke en cognitieve groei.

De behandeling is bijna onmogelijk voor ondervoeding in Gaza. “Met de blokkade hebben we geen toegang tot therapeutisch voedsel, versterkte koekjes of voeding van medische kwaliteit. Zelfs als we gevallen vroeg vangen, hebben we niet de supplementen om te voorkomen dat ze verslechteren,” bevestigt Dr. Ma’rouf.

Dr. Rana Zaiter is hoofd van de klinische voeding in het Al-Awda Hospital in Nuseirat in het midden van de Gazastrook, die een gespecialiseerde afdeling heeft om ernstige acute ondervoeding bij kinderen onder 5 te behandelen. Ze schetst een somber beeld: “We zijn overweldigd. We zijn elke dag dat een constante gastrolte wordt gevochten. Lethargisch, duizelig en kunnen vaak niet spelen of staan.

Dr. Zaiter schrijft de explosie toe in gevallen aan de lopende hongersnood, sluiting van kruisingen gedurende meer dan 80 dagen en stijgende armoede. “Moeders kunnen niet goed borstvoeding geven vanwege hun eigen slechte voeding. Hun melk is onvoldoende en onvervuld. Baby’s huilen constant van honger,” zegt ze. “Zwangere vrouwen geven voortijdig geboorte om baby’s ondergewicht te ondergewicht, omdat hun lichaam de last van zwangerschap niet langer kan ondersteunen.”

Dr. Zaiter voegt eraan toe dat bijna een derde van alle pediatrische gevallen in Al-Awda nu gematigde of ernstige ondervoeding inhoudt. Het ziekenhuis volgt behandelingsprotocollen van WHO en UNICEF, maar een verschrikkelijk gebrek aan voorraden-inclusief therapeutisch voedsel, versterkte koekjes, energieke pindakaas en babyformule-heeft hun vermogen om patiënten effectief te behandelen, verlamd.

“Toen de overtochten eind mei kort heropend werden, haalde slechts een klein deel van de benodigde benodigdheden het door – nauwelijks 1 procent van de werkelijke vraag,” zei Dr. Zaiter. “We werken in de levensreddende modus. We hebben dringende internationale actie nodig om de kruisingen en overstromingsgaza te openen met voedingshulp voordat het te laat is.”

Van Nasser Hospital In Khan Younis sprak ik met een pediatrische voedingsspecialist, die om anonimiteit vroeg. Ze benadrukten de systematische afbraak in diensten in Gaza: “Veel ondervoeding klinieken zijn gesloten na de ineenstorting van het staakt-het-vuren en de verplaatsing van hele buurten. De meest voorkomende gevallen die we nu behandelen, omvatten bloedarmoede door ijzertekort en rickets-beide hadden te voorkomen als kinderen toegang hadden tot basisvoeding.”

Ondervoeding treft meer dan het lichaam. “IJzeren-tekort veroorzaakt verlies van eetlust en ontwikkelingsvertragingen op de lange termijn. Ernstige of matige ondervoeding heeft ook ernstige invloed op de geestelijke gezondheid en cognitieve ontwikkeling van een kind,” zeggen ze.

Toegang tot behandeling is een groeiende zorg. “Veel gezinnen wonen verre van functionerende klinieken, en er is geen transport om naar de klinieken te komen en hun kinderen te controleren,” zeggen ze. “De klinieken die overblijven zijn onderbroken en overbelast. Bovendien weigeren veel kinderen voedingssupplementen te nemen en hebben we geen alternatieven.”

In Gaza is het in leven houden van een baby nu een daad van weerstand, van uithoudingsvermogen. Artsen, voedingsdeskundigen en moeders bellen en doen een beroep op de overtochten om te openen, om hulp te laten, voor de slachtingen om te stoppen. Anders blijven de kinderen van Gaza verspillen, hun toekomst hongeren voordat ze de kans hebben gehad om de eerste stappen van hun leven te beginnen en te trekken.