Laten we de ‘kus’ van Luis Rubiales noemen wat het was: een aanval

De verbluffende prestatie van Jenni Hermoso tijdens de finale van de FIFA Women’s World Cup 2023 werd overschaduwd door een schandaal nadat Luis Rubiales, president van de Koninklijke Spaanse Voetbalfederatie, haar op onverklaarbare wijze kuste op het podium tijdens de medailleuitreiking. De aanval van Rubiales heeft een vuurstorm veroorzaakt bij fans en spelers van het Spaanse damesteam. Dave Zirin geeft in deze editie van ‘Choice Words’ zijn mening over wat het incident ons vertelt over het voortbestaan ​​van het patriarchaat in de vrouwensport.

Luis Rubiales heeft sindsdien ontslag genomen en er geldt nu een straatverbod dat hem verbiedt zich binnen 200 meter van Jenni Hermoso te bevinden. Na weken van boycotten van hun team zijn de Spaanse damesspelers teruggekeerd na interventies van de Spaanse regering en beloften van hervormingen.

Studioproductie: David Hebden, Cameron Granadino
Postproductie: Taylor Hebden
Audiopostproductie: David Hebden
Openingsscène: Cameron Granadino
Muziek door: Eze Jackson & Carlos Guillen

Vertaling

Dave Zirin: En nu heb ik een aantal keuzewoorden. Oké, kijk, wanneer is een kus niet zomaar een kus? Misschien als het een niet-consensuele aanval is. Misschien als het symbolisch is voor jaren van gebrek aan respect door beruchte mannen met macht. Deze kus is wat de wereld te zien kreeg nadat de Spaanse vrouwen hun overwinning op het WK behaalden en Engeland in de finale met één tegen nul versloegen. Het was een onwaarschijnlijke reis naar een overwinning die in de nasleep ervan beschadigd raakte. Direct na de wedstrijd gaf Luis Rubiales, voorzitter van de Koninklijke Spaanse Voetbalfederatie, sterspits Jennifer Hermoso met geweld een ongewenste en stevige kus op de mond. Rubiales wordt nu in heel Spanje en de voetbalwereld ronduit bekritiseerd. Spaanse journalisten hebben hem simpelweg walgelijk genoemd. Politici over de hele linie roepen om zijn aftreden. Mannelijke spelers, vrouwelijke spelers; ze riepen allemaal Rubiales op om te gaan.

En zijn reactie op deze controverse? In eerste instantie was het een verdubbeling. Hij zei: ‘De kus met Jenni? Er zijn overal idioten. Als twee mensen een moment van genegenheid hebben zonder enig belang, kunnen we niet naar idiotie luisteren.” Pas nadat mensen ronduit om zijn afzetting hadden opgeroepen, verontschuldigde hij zich in een videoverklaring. Maar aan het einde van de verontschuldiging, niet in staat om zichzelf te helpen, moest hij zeggen: ‘Hier begrepen we de controverse niet, omdat we iets natuurlijks, normaals zagen, en op geen enkele manier, ik herhaal, met kwade trouw. Maar buiten de bubbel lijkt het alsof het een storm is geworden. En dus als er mensen zijn die zich beledigd voelen, moet ik zeggen dat het me spijt.”

Kijk, hij denkt duidelijk dat hij niets verkeerd heeft gedaan, en hij heeft zich zeker niet verontschuldigd bij Hermoso, die van haar triomf zou moeten genieten in plaats van met deze klootzak om te gaan. Ze werd daarna naar de kus gevraagd en zei: “Hé, ik vond het niet leuk.” Hermoso heeft sindsdien geprobeerd de situatie te bagatelliseren, maar daarna heeft ze gezegd dat het volkomen onaanvaardbaar is. Het is duidelijk dat ze in veel richtingen wordt getrokken, maar ze gelooft dat het verkeerd was. En de waarnemend premier van Spanje, Pedro Sánchez, heeft zelfs gezegd dat hij moet aftreden. Maar nog vóór Pedro Sánchez riep Yolanda Diaz, de waarnemend tweede vice-premier van Spanje, op tot zijn aftreden. En ik wil lezen wat Diaz op sociale media schreef. Ze schreef: ‘Onze meest klinkende combinatie voor wat we zagen. Niets meer en niets minder. Er is een vrouw lastiggevallen en mishandeld. De excuses van Rubiales zijn nutteloos. Wat wij vragen is dat de sportwet wordt toegepast en dat de protocollen van de sportfederatie worden geactiveerd. Deze persoon moet aftreden.”

Nu heeft Rubiales duidelijk gemaakt dat hij helemaal niet zou aftreden en ontslagen zou moeten worden. Opnieuw denkt hij dat hij niets verkeerd heeft gedaan. Zoals Nancy Armor voor USA Today schreef: “De Spaanse Federatie plaatste een emoji van een wijsvinger omhoog in het cijfer één bord. Maar een middelvinger zou passender zijn geweest, want dat is in wezen wat de federatie haar spelers gaf. Coach Vilda is niet een van die coaches die de eer verdienen voor hun overwinning. Het zijn de uitzonderlijke spelers van Spanje die verantwoordelijk zijn voor de WK-titel. Hun vaardigheden werden aangescherpt bij hun clubs, in de eerste plaats Barcelona, ​​en niet bij het nationale team. Zijn spelers zijn ook getalenteerd, het enige dat Vilda hoefde te doen was een opstelling inleveren en uit de buurt blijven, en dat lukte hem nauwelijks.”

Ik sprak ook met Brenda Elsey, professor bij Hofstra en co-auteur van het boek Futbolera: A History of Women and Sports in Latin America. En mensen herinneren zich misschien Brenda Elsey van dit programma. Ze was een voormalige gast. En ze zei tegen mij dat de leiders van de Spaanse voetbalwereld, ik citeer: “Seksisme alleen geëvenaard door hun hebzucht.” Ze vervolgt: “Begin 2010 wist deze generatie dat hun talent werd belemmerd door het flagrante wanbeheer van de nationale ploeg in de nationale profcompetitie door de federatie. Protesten hebben geresulteerd in betere omstandigheden, zij het ongelijk en onvolmaakt. Dit WK was een verhaal over spelers die de anachronistische seksisten van het mondiale voetbal overtroffen. Als de Rubiales en Vilda dachten dat ze de eer zouden krijgen voor de genialiteit van deze spelers, moeten ze erg teleurgesteld zijn.

Het is een gezegende vreugde dat de bevolking van Spanje dit team heeft omarmd en dat duizenden hen bij hun terugkeer naar huis hebben begroet. Fans hielden kijkfeesten in meer dan 100 steden. Volgens Armour explodeert het vrouwenvoetbal in Spanje in populariteit, ondanks decennia van patriarchaal misbruik en wanbeheer. Terwijl de spelers stralen in hun triomf, moeten ze ook de kans grijpen om de voetbalcultuur te veranderen, het Spaanse voetbal vijandig te maken tegenover de seksisten en ervoor te zorgen dat het vrouwenvoetbal de middelen en de coaching krijgt die ze verdienen. Zoals Armor schreef: “Het is niet eerlijk om van de Spaanse spelers te vragen om te blijven vechten voor gelijkheid, terwijl ze alleen maar feestvieren zouden moeten doen. Het is woedend dat de grootste prestatie van de spelers voor altijd gekoppeld moet worden aan hun tweederangsbehandeling. Maar zo is het ook voor vrouwelijke atleten. Een overwinning op het veld is niet het einde van de strijd. Het moet het begin zijn, anders zullen de dingen nooit veranderen.”

En ik voeg hier nog een opmerking aan toe. Dit verhaal duurt voort. Tegen de tijd dat mensen dit zien, is Rubiales misschien verdwenen. Hij weigert opnieuw af te treden. Hij zegt: “Je moet me ontslaan.” Eerlijk gezegd gedraagt ​​hij zich als de patriarchale klootzak die hij tijdens dit hele proces heeft laten zien. Maar er is momenteel een beweging gaande om hem weg te krijgen, en hopelijk zal hij dat tegen de tijd dat jullie deze woorden horen, ook doen.

En nu hebben we Theresa Runstedtler in onze studio in Baltimore voor ons segment Ask a Sports Scholar over haar geweldige boek, dat veel aandacht heeft gekregen. Het heet Black Ball: Kareem Abdul-Jabbar, Spencer Haywood en de generatie die de ziel van de NBA heeft gered. Professor Runstedtler, hoe gaat het met u?

Meer verhalen…