Luchtvaartmaatschappijen willen u nog steeds geld afhandig maken

Luchtvaartmaatschappijen gaan een nieuwe strijd aan tegen de automatische restitutieregel van de regering-Biden. Deze regel werd onlangs vastgelegd in een wetsvoorstel dat dit voorjaar aangenomen moest worden en dat garandeert dat klanten hun geld terugkrijgen bij vertraagde of geannuleerde vluchten.

De zet komt net op het moment dat de luchtvaartmaatschappijen proberen een andere consumentenbescherming van de regering-Biden te blokkeren. Maandag heeft het Amerikaanse Hof van Beroep voor het Vijfde Circuit, een notoir industrievriendelijke rechtbank, luchtvaartmaatschappijen een grote overwinning toegekend door een regel van het Ministerie van Transport te blokkeren die junk fees van luchtvaartmaatschappijen, extra kosten voor tassen of stoelen, aanpakt.

Nu willen de luchtvaartmaatschappijen ook voorkomen dat consumenten mogelijk miljarden dollars terugkrijgen aan restituties voor ongebruikte vluchten.

Op 3 juli diende Airlines for America, een lobbygroep die de grootste luchtvaartmaatschappijen van het land vertegenwoordigt, een brief in bij het ministerie van Transport waarin ze schreven over “ernstige zorgen” over de automatische restitutieregel, die president Joe Biden op 16 mei ondertekende. In de brief, die het ministerie van Transport deze week openbaar maakte als onderdeel van het normale procedurele proces om de regels te implementeren, drong de lobbygroep van de luchtvaartmaatschappij erop aan dat het agentschap zijn interpretatie van een belangrijk aspect van het restitutiebeleid zou verzwakken.

Zij betoogden dat de nieuwe restitutievereiste “substantiële schade zou veroorzaken – acuut voor de getroffen reiziger en in bredere zin voor het reizende publiek”, schreef Graham Keithley, algemeen adviseur van Airlines for America, in de opmerkingen van de groep, redenerend dat een vereiste voor automatische restituties ertoe zou kunnen leiden dat klanten niet op de juiste manier worden omgeboekt wanneer een vlucht wordt geannuleerd.

Keithley pleitte ervoor dat het ministerie van Transport een striktere handhaving van de automatische restitutieregel zou invoeren, een regel die consumenten ertoe zou kunnen dwingen om restituties aan te vragen bij luchtvaartmaatschappijen, vertelden experts aan de Hefboom.

““Het is duidelijk dat de luchtvaartmaatschappijen een reflexmatige reactie hebben om met hand en tand te vechten tegen elke regelgeving, elke wetgeving die de zaken voor consumenten verbetert”, aldus William McGee, senior fellow voor luchtvaart en reizen bij het American Economic Liberties Project, over de opmerkingen van de industrie aan toezichthouders.

Na een regelgevingsproces dat twee jaar in beslag nam, kondigde het ministerie van Transport van president Joe Biden dit voorjaar een definitieve regelgeving aan die consumenten garandeert dat ze geld terugkrijgen voor vluchten die geannuleerd of vertraagd zijn.

Cruciaal is dat de regel vereist dat luchtvaartmaatschappijen automatisch restituties verstrekken. In plaats van consumenten te dwingen een ingewikkeld proces te doorlopen om een ​​restitutie aan te vragen na een geannuleerde vlucht — wat volgens consumentenvoorvechters vaak is wat passagiers moeten doen om hun geld terug te krijgen — moeten luchtvaartmaatschappijen passagiers een volledige restitutie in contanten verstrekken zonder dat ze daarom worden gevraagd, tenzij passagiers een omboeking accepteren in plaats van geld.

De nieuwe regel kan de luchtvaartindustrie miljarden dollars kosten. Hefboom ontdekte dit voorjaar dat enkele van de grootste luchtvaartmaatschappijen van het land tussen de $ 2 en $ 6 miljard aan ongebruikte vluchtvouchers rapporteerden. Het geld kan uiteindelijk rechtstreeks in de zakken van de luchtvaartmaatschappijen verdwijnen als de vouchers verlopen — wat betekent dat een regel die vereist dat ze dat geld teruggeven aan passagiers hun winst aanzienlijk zou kunnen schaden, en zou snijden in de tientallen miljarden aan winst die de industrie jaarlijks boekt.

Voor vliegtuigpassagiers, die gezamenlijk jaarlijks tienduizenden geannuleerde vluchten meemaken, betekende de regel een grote verandering.

Toen de regel de eindfase naderde, voerden luchtvaartmaatschappijen hun strijd op om een ​​dergelijk automatisch restitutiebeleid te stoppen. In eerdere opmerkingen aan het Department of Transportation waarschuwde Airlines for America dat het voorstel een “ernstige verstoring” voor luchtvaartmaatschappijen zou veroorzaken.

Uit openbaarmakingen van de federale overheid blijkt dat de groep, de belangrijkste lobbyist in de sector, alleen al in het eerste kwartaal van 2024 1,4 miljoen dollar heeft uitgegeven aan lobbyen bij wetgevers. Hierbij ging het onder meer om terugbetalingen voor geannuleerde vluchten.

Binnen enkele dagen na de aankondiging van de regel door het Department of Transportation begonnen wetgevers echter een bepaling in een must-pass-wetsvoorstel voor te stellen om de Federal Aviation Administration te financieren, waarvan sommige experts vreesden dat het de vereiste ongedaan zou maken. De bepaling in het wetsvoorstel van de Senaat zou hebben vastgelegd dat luchtvaartmaatschappijen restituties moeten verstrekken voor geannuleerde vluchten, maar consumenten zouden hierom moeten vragen.

Na de Hefboom Nadat de wetgevers in mei al over de kwestie hadden gerapporteerd, draaiden ze hun koers terug en veranderden ze de formulering van het wetsvoorstel, zodat luchtvaartmaatschappijen automatisch restituties aan passagiers moeten verstrekken als een vlucht wordt geannuleerd of aanzienlijk vertraagd is.

Uiteindelijk heeft Biden de automatische restitutieregel vastgelegd toen hij dit jaar de Federal Aviation Administration Reauthorization Act ondertekende, waardoor toezichthouders nog meer bevoegdheden kregen om het beleid uit te voeren.

En het ministerie van Transport heeft sindsdien aangegeven dat het van plan is om het te handhaven. Op dinsdag, in de nasleep van wijdverspreide vluchtannuleringen veroorzaakt door een grote wereldwijde data-uitval, stuurde minister van Transport Pete Buttigieg een brief naar leidinggevenden van luchtvaartmaatschappijen, waarin hij hen waarschuwde voor de nieuwe restitutievereisten die in de nieuwe wet zijn vastgelegd.

“Nu dit wet is, verwachten we dat luchtvaartmaatschappijen er alles aan doen om te voldoen,” schreef hij, hoewel hij opmerkte dat luchtvaartmaatschappijen tot april 2025 de tijd hadden om volledig te voldoen aan de oorspronkelijke regelgeving van het ministerie van Transport. “We zullen alle passende stappen ondernemen om deze bepalingen op verantwoorde wijze te handhaven met behulp van onze onderzoeks- en handhavingsbevoegdheden.”

De brief van de luchtvaartmaatschappijen van 3 juli, waarin wordt aangedrongen op een nauwe interpretatie van het beleid door het ministerie van Transport, luidt een nieuwe fase in in de voortdurende strijd van de sector tegen automatische restituties.

Airlines for America betoogde in de brief dat de regelgeving van het ministerie van Transport onbedoelde gevolgen heeft. De nadruk ligt hierbij op situaties waarin een reiziger een omboeking nodig heeft, maar omdat hij of zij niet met de luchtvaartmaatschappij communiceert, automatisch een terugbetaling krijgt vanwege federale regelgeving, waardoor de reiziger gestrand blijft.

“We zijn het ermee eens dat dit deel van de nieuwe wet een beetje rommelig is”, schreef Teresa Murray, directeur consumententoezichthouder bij de US Public Interest Research Group, een belangenbehartigingsgroep die zich inzet voor de consument, in een e-mail aan de Hefboom.

Maar hoewel er nog vragen waren die opgelost moesten worden, zei ze, betekende dat niet dat toezichthouders restituties voor consumenten moesten opgeven. “Hoe gaan luchtvaartmaatschappijen er nu mee om?” zei ze. “Het antwoord is niet goed, anders hadden we deze wet niet gehad.”

John Breyault, vicevoorzitter van het openbaar beleid bij de National Consumers League, een andere consumentenbelangenorganisatie, zei dat hij dacht dat zo’n scenario onwaarschijnlijk was. “Hoe vaak komt dit scenario eigenlijk voor?” zei hij.

Wanneer de Hefboom Toen ik deze vraag aan Airlines for America voorlegde, antwoordde hun woordvoerder Marlin Collier: “Ik heb hier geen gegevens over.”

De oplossing van de luchtvaartmaatschappijen — het verzoek aan het ministerie van Transport om geen automatische terugbetaling te eisen als een passagier niet reageert op een omboekingsaanbod — zou de automatische terugbetalingsregel kunnen ondermijnen. Het zou “de aansprakelijkheid kunnen verschuiven naar de consument, die nu betaalt voor een vlucht die geannuleerd is en die ze nooit hebben genomen,” aldus Breyault.

Wat er nu gaat gebeuren in de strijd van de industrie tegen automatische terugbetalingen is minder duidelijk. “Ik kan het op het track record baseren, en het track record is — deze jongens vechten tot hun laatste adem,” zei McGee.

Collier, de woordvoerder van Airlines for America, weigerde vragen van de Hefboom over de toekomstplannen van de groep.

“Ik kan niet zeggen wat de juridische strategie van de industrie in deze is, maar ik kan je wel vertellen dat ze niet bang zijn geweest om DOT voor de rechter te dagen”, aldus Breyault.

In een dergelijk voorbeeld hebben de luchtvaartmaatschappijen deze week met succes een panel van rechters van het Vijfde Circuit ervan overtuigd om een ​​regel van de regering van Biden te stoppen die luchtvaartmaatschappijen zou verplichten om onverwachte kosten, zoals onverwachte bagage- of stoelkosten, transparant bekend te maken. De rechtbank oordeelde dat de regel de bevoegdheid van het ministerie van Transport overschreed en zette deze in de wacht in afwachting van beoordeling.

Nu het Amerikaanse Hooggerechtshof een historische juridische doctrine heeft vernietigd die ooit vereiste dat toezichthouders hun expertise moesten respecteren, voelt de luchtvaartindustrie zich — net als veel andere zakelijke belangen — misschien nog meer gemachtigd om het ministerie van Transport voor de rechter te dagen, aldus Breyault. De lobby van het bedrijfsleven heeft hard gevochten voor de reeks gunstige uitspraken van het Hooggerechtshof die het dit voorjaar zag, als onderdeel van een trend van rechtbanken die steeds meer naar bedrijven neigen en vol zitten met conservatieve federale rechters.

“Ik denk dat de industrie beseft dat ze in een betere positie verkeren als ze naar de rechter stappen”, zei hij.