Maak kennis met de minst populaire president ter wereld: Dina Boluarte

In een land Verscheurd door diepe politieke, sociale en geografische verdeeldheid zijn er weinig onderwerpen waarover alle Peruanen het eens kunnen zijn. Maar de zwakheden en mislukkingen van president Dina Boluarte hebben de bevolking van haar land één unanieme mening gegeven: niemand houdt van Dina.

Uit een recente enquête in opdracht van de krant El Comercio blijkt dat slechts 5 procent van de Peruanen de prestaties van Boluarte goedkeurt, terwijl een verbazingwekkende 92 procent zegt haar regering af te keuren – een niveau van impopulariteit dat zich door alle sociaal-economische en economische sectoren heen uitstrekt. regionale demografie met weinig variatie.

Volgens gegevens verzameld door Datum heeft Boluarte nog nooit de 20 procent overschreden, maar ze heeft een nieuw dieptepunt van impopulariteit bereikt te midden van een verwoestende golf van misdaad en afpersing die de hoofdstad Lima tot een breekpunt heeft gebracht.

“Als je kijkt naar hoe het dagelijkse leven eruit ziet, worden mensen steeds banger voor misdaad, afpersing en drive-by moorden – afgezien van het feit dat het niet zo goed gaat met de economie”, zegt Jo-Marie Burt. , een universitair hoofddocent aan de Schar School of Policy and Government van de George Mason University, die in Peru heeft gewoond en lesgegeven. “Het leven is erg precair, mensen zijn ongelukkig en het gevoel bestaat dat de overheid niet echt veel doet.”

De regering van Boluarte heeft symbolische inspanningen geleverd om de orde te herstellen, maar de president zelf heeft zich zo op de achtergrond gehouden dat ze onlangs honderd dagen lang niet rechtstreeks met verslaggevers heeft gesproken.

“Je hebt eigenlijk een president die ondergedoken zit”, vertelde de Peruaanse journalist Marco Sifuentes aan The Intercept. “Mensen merken dat.”

Ondanks dat hij als linksist op de voorgrond is gekomen, is Boluarte aan de macht gebleven met de steun van een vreemde coalitie van ideologisch diverse – maar vooral rechtse – partijen in het Congres. De belangrijkste factor die deze alliantie verenigt, is hun eigenbelang, zei Burt.

“Het politieke systeem is in beslag genomen door een stel dieven en zij hebben het land met de grond gelijk gemaakt,” zei Burt. ‘Ze maken geen wetten voor het volk. Ze maken wetten om hun eigen macht te versterken, zodat ze kunnen blijven stelen van het land en zichzelf kunnen verrijken.”

Volgens de nieuwswebsite Infobae werd vanaf mei meer dan de helft van de wetgevers in het Congres geconfronteerd met een actief strafrechtelijk onderzoek. Maar nu hun macht vrijwel ongecontroleerd is, zijn de wetgevers druk bezig geweest met het aannemen van wetten die het toezicht van andere takken van de overheid ontkrachten en de financiële belangen van wetgevers en hun handlangers beschermen, volgens een rapport uit maart van de in DC gevestigde non-profitorganisatie Freedom House, dat de rating van Freedom House heeft verlaagd. Peru van ‘grotendeels gratis’ naar ‘gedeeltelijk gratis’.

De 62-jarige Boluarte bracht een groot deel van haar carrière door in een bescheiden overheidsbaan en kwam pas in 2021 als nationale figuur naar voren, toen ze werd gekozen als running mate van Pedro Castillo, een onderwijzeres en vakbondsleider die zich kandidaat stelde voor het presidentschap. Peru Libre, een kleine marxistische partij. Castillo’s favoriete running mate was Vladimir Cerrón, de leider van Peru Libre, maar Cerrón zat op dat moment een gevangenisstraf uit wegens publieke corruptie.

Samen reden Castillo en Boluarte naar de overwinning op een golf van populistische woede over de politieke orde, waarbij ze met slechts 50.000 stemmen de overwinning behaalden op Keiko Fujimori, de dochter en politieke erfgenaam van de voormalige dictator Alberto Fujimori. In een land dat nog steeds diep verdeeld is tussen raciale, geografische en klassengrenzen die al sinds de koloniale tijd bestaan, zagen velen de overwinning van Castillo als een verwerping van het minderheidsregime en een terugwinning van het land door de arbeiders en boeren, vooral mestizo en inheemsen, die de overgrote meerderheid van de bevolking vormen.

“Veel mensen identificeerden zich met hem als de eerste boer die president van Peru werd”, zei Sifuentes. ‘Hij was eigenlijk meer een symbool dan wat dan ook, maar symbolen zijn belangrijk.’

Maar toen de regering-Castillo eenmaal aan de macht was, strandde ze onder invloed van een zeer vijandige pers, een mondiale economische inzinking die de mijnbouw- en vrachtwagensector van het land hinderde, de aanhoudende verwoestingen van de pandemie en een obstructieve coalitie van rechtse partijen die de macht in handen hadden. meerderheid van de zetels in het Congres.

Maar misschien wel het allerbelangrijkste: Castillo werd geteisterd door zijn eigen rampzalige gebrek aan vermogen om te regeren. Hij doorliep snel de benoemingen, waaronder vijf premiers in zestien maanden.

“Ik heb nu medelijden met hem, zelfs als ik alle stomme dingen weet die hij heeft gedaan”, zei Sifuentes. “Hij was een vijand in een vijandelijk gebied in Lima, omringd door mensen die hem haatten – te beginnen met de media. En hij wist niet wat hij moest doen.”

Na zeventien maanden van aanmodderen eindigde het presidentschap van Castillo in een gejammer. In december 2022 probeerde Castillo, in een poging zijn eigen afzetting te voorkomen, het Congres illegaal te ontbinden en werd hij onmiddellijk gearresteerd en uit zijn ambt ontheven. In de bres stapte Boluarte, die snel afstand deed van een eerdere belofte om nieuwe verkiezingen uit te schrijven.

“Ze zei tegen de mensen: ‘Als Castillo gaat, ga ik'”, zei Sifuentes. “Maar toen ging ze niet.”

De afzetting leidde tot hevige protesten die maanden duurden, en veiligheidstroepen reageerden met brute repressie waarbij volgens Amnesty International vijftig mensen om het leven kwamen.

“Mensen zagen haar letterlijk haar linkse persoonlijkheid afleggen en een alliantie sluiten met de rechtse meerderheid in het Congres”, zei Burt. “En er waren enorme protesten. En wat deed de overheid? Ze stuurden het leger schietend op pad. En niemand heeft zich voor deze misdaden hoeven te verantwoorden. Deze regering doet alsof het niet is gebeurd.”

De populariteit van Boluarte is nooit groot geweest. In maart 2023, slechts drie maanden nadat ze de leiding overnam van Castillo, bedroeg haar goedkeuringspercentage ongeveer 19 procent, en vanaf dat moment is het gestaag bergafwaarts gegaan. Nu zorgen haar cijfers ervoor dat enkele van de meest gehate wereldleiders – de Zuid-Koreaanse Yoon Suk-yeol, met 16 procent goedkeuring, of de Franse Emmanuel Macron, met 18 procent – ​​op prom-koningen lijken.

De huidige verschuiving naar de bodem lijkt afgelopen voorjaar te zijn begonnen, dankzij een verhaal dat bekend is geworden als ‘Rolexgate’. In april, nadat Sifuentes en zijn collega’s op de politieke podcast La Encerrona berichtten over het verdachte aantal luxe horloges die Boluarte droeg tijdens openbare optredens, deed de politie een inval in het huis van Boluarte op bevel van openbare aanklagers om te onderzoeken of ze zichzelf illegaal verrijkte of steekpenningen aannam.

Als directe reactie op de inval hebben Boluarte’s bondgenoten in het Congres versneld een wet aangenomen die de definitie van wat ‘georganiseerde misdaad’ inhoudt, aanscherpte en de eis stelde dat er bij elke politie-inval een advocaat aanwezig moest zijn. Critici zeggen dat de maatregel criminelen kostbare tijd geeft om bewijsmateriaal te vernietigen.

In de maanden sinds de invoering van die wet, die critici de ‘wet op de georganiseerde misdaad’ hebben genoemd, is Lima in de greep van een explosie van geweldsmisdrijven en afpersing. In september kwam de stad tot stilstand toen particuliere busbedrijven hun krachten bundelden in een staking uit protest tegen het onvermogen van de regering om bescherming te bieden tegen afpersing. De politie reageerde door demonstranten te slaan.

“De inval van Dina Boluarte vond plaats in april, deze wet werd in juli snel aangenomen en in augustus begon deze misdaadgolf”, vertelde Sifuentes aan The Intercept. “Het was echt onmiddellijk.”

In een afzonderlijke peiling zei 87 procent van de Peruanen dat ze zich onveilig voelen in de straten van Lima, aldus El Comercio.

Dankzij haar alliantie met het blok van politieke partijen dat het Congres controleert, is er weinig dat Boluarte ervan weerhoudt de rest van de ambtstermijn uit te zitten die oorspronkelijk aan Castillo was toegewezen. Momenteel staan ​​er verkiezingen gepland voor 2026.

“Dat is een hele opgave voor een regering die een populariteitsscore van vijf procent heeft,” zei Burt. “Maar aan de andere kant hebben ze zich redelijk goed geïsoleerd van de publieke opinie.”

Volgens de Peruaanse grondwet mag een president niet voor opeenvolgende ambtstermijnen worden gekozen. Dus wanneer het einde van haar termijn nadert, kunnen aanwijzingen uit het recente verleden een aanwijzing zijn voor wat de toekomst van Boluarte in petto heeft.

Peruaanse politici – en vooral presidenten – hebben een opmerkelijk talent om in de gevangenis terecht te komen, en iedere persoon die sinds 1985 tot president is gekozen, heeft te maken gekregen met vervolging wegens repressie- of corruptiedaden die tijdens hun ambtsperiode zijn gepleegd. Een voormalige president, Alejandro Toledo, werd vorig jaar uitgeleverd aan Peru op beschuldiging van corruptie en werd maandag veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf; een andere voormalige president, Alan García, maakte in 2019 een einde aan zijn leven in plaats van gearresteerd te worden.

“Ze moet weten dat haar lot in de gevangenis ligt”, vertelde Sifuentes aan The Intercept. “Dat is ons land: bijna al onze presidenten zitten in de gevangenis.”