Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in Truthout in maart. 4 augustus 2024. Het wordt hier met toestemming gedeeld.

De door de Verenigde Staten gesteunde Israëlische belegering en genocide in Gaza gaat zijn zesde maand in. Israëls meedogenloze bombardementen en executies door Israëlische sluipschutters en soldaten hebben meer dan 30.000 Palestijnen in Gaza gedood, terwijl duizenden ongeteld zijn en onder het puin liggen te ontbinden, en meer dan 70.000 gewond zijn geraakt. Rapporten van non-profitorganisaties en organisaties hebben de talrijke oorlogsmisdaden van het Israëlische leger gedetailleerd beschreven, waaronder ontvoeringen, martelingen en seksueel geweld tegen Palestijnen. Meer dan 2,3 miljoen Palestijnen lopen het risico om te sterven door door Israël opgelegde hongersnood, willekeurige bombardementen, de verspreiding van ziekten en de kou als gevolg van Israëls systematische aanvallen op en de eliminatie van ziekenhuizen, heiligdommen, huizen en schuilplaatsen.

Terwijl Gaza wordt belegerd, hebben door Amerikaanse non-profitorganisaties gefinancierde kolonisten en het leger van de apartheidsregering op de bezette Westelijke Jordaanoever minstens 395 Palestijnen gedood, waaronder 100 kinderen. huizen.

Maar deze genocidale campagne begon niet op 7 oktober. Nee, dit is een voortzetting van meer dan 75 jaar Europese en Amerikaanse kolonisten-koloniale staatsvorming. Terwijl de Palestijnen betalen voor deze zionistische kolonisatie, bezetting en propaganda, hebben de Amerikaanse reguliere media overuren gemaakt om Israëlische staats- en militaire bronnen te platformen om te ontkennen dat er een genocide plaatsvindt, terwijl ze tegelijkertijd de toestemming daarvoor rechtvaardigen en produceren. Zelfs nu de Israëlische regering geen geheim maakt van haar doel om Gaza te elimineren voor de winning van grondstoffen – en dromen van strandhuizen gebouwd op bloedbaden – blijven sommige zakelijke mediakanalen de genocide afschilderen als een ‘conflict’ met twee even schuldige ‘kanten’.

Zoals uiteengezet in een opiniestuk voor PrismaOntlopen de Amerikaanse reguliere media hun plicht om accuraat verslag uit te brengen over de aanhoudende genocide in Gaza, omdat zij er voortdurend niet in zijn geslaagd verslag uit te brengen over het Israëlische apartheidssysteem, de etnische zuivering van Palestijnen en de illegale bezetting. Door de nauwkeurige historische context van de Nakba te verdoezelen en er niet in te slagen fundamentele journalistieke normen in praktijk te brengen, zijn redacteuren en journalisten van de reguliere en traditionele media medeplichtig aan de genocide. Bovendien, als Waarheid heeft opgemerkt dat tientallen jaren van ontkenning door de bedrijfsmedia van de menselijkheid van de Palestijnen hebben bijgedragen aan het scheppen van de omstandigheden die de huidige genocide mogelijk hebben gemaakt, en dat de heersende mythe van de “objectiviteit” het zwijgen van Palestijnse journalisten heeft aangewakkerd.

Media Against Apartheid & Displacement (MAAD) is een gezamenlijk samengesteld mediacentrum dat artikelen verzamelt en presenteert over de aanhoudende genocide in Gaza, de Israëlische apartheid en de bezetting van Palestina, Amerikaanse medeplichtigheid en verzetsbewegingen die strijden voor de Palestijnse bevrijding door een groeiend collectief van verschillende mediaorganisaties en platforms. MAAD is een direct antwoord op een essentiële behoefte: wij bieden een thuis voor journalistiek die zich richt op de mensen die het zwaarst getroffen zijn door kolonistenkolonialisme, imperialisme, apartheid, genocide, door de staat gesanctioneerd geweld, toezicht en ontheemding. Op basis van een reeks bronnen uit de bewegingsjournalistiek wijzen we lezers op rapportage en analyse die accuraat, rigoureus, inzichtelijk en principieel is. Ons doel is niet alleen om journalistiek werk dat onrecht blootlegt naar een hoger niveau te tillen, maar ook om de berichtgeving te vergroten over de machtige bewegingen die zich verzetten tegen het zionisme en ander koloniaal geweld – en om transformatieve visies voor een bevrijdende toekomst te creëren.

Erkennende dat geen enkele organisatie dit project alleen kan of mag uitvoeren, Waarheid, In deze tijden, Prisma, Mondoweiss, Rakker, De Smidse, Het echte nieuwsnetwerk, Convergentie tijdschrift, Geweldloosheid betrachten, De opgraving en Haymarket Books zijn samengekomen om een ​​hub te bieden voor journalistiek werk dat zich verzet tegen het hooghouden van racistische, classistische, heteropatriarchale, transfobe en capabele verhalen door de reguliere media. Wij rapporteren rechtstreeks als, van en met onderdrukte volkeren. Wij geloven dat bevrijding van de grond af aan komt, en dat journalistiek een instrument kan zijn om dat te bereiken. We erkennen ook dat we niet kunnen vertrouwen op bedrijfsmedia om een ​​accuraat historisch verslag te creëren, en dat radicale journalisten een sleutelrol spelen bij het documenteren van sociale bewegingen in deze tijd van geïntensiveerde strijd.

Terwijl we individueel op onze respectieve kanalen hebben gewerkt om deze doelen in daden om te zetten, hebben de geëscaleerde genocide en etnische zuivering van Palestijnen door Israël de behoefte aan een versterkte reactie van de bewegingsjournalistiek gecreëerd.

De reguliere journalistiek heeft als instituut vaak op gespannen voet gestaan ​​met gemarginaliseerde mensen en heeft de mythen van neutraliteit en objectiviteit ingezet om de repressie van sociale bewegingen te vergemakkelijken. Zoals Ramona Martinez zei in een interview met Lewis Wallace: “Objectiviteit is de ideologie van de status quo”: de dominante mediaorganisaties zijn opgezet om bestaande onderdrukking en structureel geweld te bestendigen, inclusief de zionistische kolonisatie en bezetting van Palestina. Dit feit maakt het des te noodzakelijker voor ons, als door sociale rechtvaardigheid gedreven journalistieke organisaties, om openlijk onze toewijding aan een vrij Palestina en collectieve bevrijding tot uitdrukking te brengen – om dit zonder voorbehoud te zeggen en om duidelijk te maken dat ons werk belangrijk is. niet neutraal, maar solidair met de beweging.

Bovendien is het in een tijd waarin algoritmen van sociale media actief materiaal met betrekking tot Palestina onderdrukken – en omdat veel nieuwsorganisaties mensen ontslaan of hun deuren sluiten – dringend nodig voor ons, als bewegingsjournalistieke organisaties, om samen te komen en elkaars werk te versterken. . Dit is niet het moment voor atomisering – niet het moment om simpelweg met elkaar te concurreren om te zien wie meer aandacht kan krijgen voor onze berichtgeving over Palestina. Er staan ​​levens op het spel, en het is tijd dat we collectief werken aan het produceren, verspreiden en delen van krachtige journalistiek die waarheden kan onthullen, de publieke opinie kan veranderen en een licht kan laten schijnen op de bewegingen die hoop brengen in deze desolate tijden.

De organisatoren dringen er bij ons op aan: kijk niet weg van Palestina. Als journalisten bieden wij MAAD aan de beweging aan als hulpmiddel, als documentatiecentrum en als belofte dat de verhalen over genocidale wreedheden – en de strijd daartegen – verteld, gedeeld, versterkt en nooit vergeten zullen worden.

Creative Commons-licentie

Publiceer onze artikelen gratis opnieuw, online of in gedrukte vorm, onder een Creative Commons-licentie.





Bron: therealnews.com



Laat een antwoord achter