Mexico is een toevluchtsoord geworden voor Amerikanen die op zoek zijn naar abortus – Mother Jones

Eén last-minute retourvlucht een vlucht van Biloxi, Mississippi, naar Cancún, Mexico, kost ongeveer $ 171 USD; drie nachten in een driesterrenhotel kunnen daar slechts $ 129 kosten. Een driedaagse autohuur in de badplaats kost slechts $ 20 per dag. En de prijs voor één chirurgische abortus in de kliniek van MSI Reproductive Choices in Cancún zou ongeveer $350 bedragen. De totale kosten voor een reis naar Cancún om toegang te krijgen tot reproductieve gezondheidszorg die in sommige Amerikaanse staten niet langer beschikbaar is? $ 710.

Vanaf 23 november, wanneer de internationale seksuele gezondheidszorgorganisatie MSI Reproductive Health Services de deuren opent van haar eerste reproductieve gezondheidscentrum in Cancún, zou een zwangere Amerikaan uit een Amerikaanse staat waar abortus verboden is, de procedure in Mexico zowel betaalbaarder als toegankelijker kunnen vinden. . Quintana Roo, de Mexicaanse staat waar Cancún ligt, is een van de minstens een dozijn Mexicaanse staten geworden die abortus de afgelopen twee jaar hebben gedecriminaliseerd, te midden van een reeks rechterlijke uitspraken die de reproductieve rechten hebben versterkt, culminerend in een uitspraak van het Mexicaanse Hooggerechtshof in september maakte staatswetten die abortus in het hele land strafbaar stellen, ongrondwettelijk.

Hoewel 710 dollar geen onbelangrijk bedrag is voor een zwangere vrouw die in Amerika rond de armoedegrens leeft, zou het nog steeds enkele honderden dollars goedkoper kunnen uitvallen dan de kosten die gepaard gaan met het verkrijgen van soortgelijke behandelingen in de post-Dobbs Amerika, waar veertien staten abortus volledig hebben verboden, en vier andere staten dit hebben beperkt tot het eerste trimester. Alleen al een chirurgische abortus kan in de VS meer dan 1.000 dollar kosten, bovenop de transport- en verblijfkosten buiten de staat. Al deze factoren speelden een rol toen MSI de annexatie van Cancún plande, die wordt gefinancierd door een anonieme Amerikaanse donor.

“Het is grappig dat het voor jullie soms goedkoper kan zijn om naar Cancún te komen dan voor ons om naar Cancún te gaan”, zegt Araceli Lopez Nava Vázquez, MSI’s regionale managing director voor Latijns-Amerika. Tientallen Amerikaanse luchthavens bieden rechtstreekse vluchten aan naar de populaire Mexicaanse vakantiebestemming. “WWe dachten dat de specifieke locatie Amerikaanse vrouwen zeker zou kunnen helpen – met het extra voordeel van lagere prijzen die we in Mexico hebben vergeleken met de VS.”

Door voorstanders van abortusrechten ‘reproductieve gezondheidsmigratie’ genoemd en door tegenstanders ‘abortustoerisme’ genoemd, hebben mensen uit meerdere continenten decennialang de internationale grenzen overschreden op zoek naar reproductieve gezondheidszorg. Internationaal reizen voor gezondheidszorg is bijvoorbeeld een gangbare praktijk in het abortusverboden Polen, enkele Zuid-Amerikaanse landen en delen van Azië. Maar de beweging heeft nieuwe urgentie en zichtbaarheid gekregen nadat het Amerikaanse Hooggerechtshof de zaak had vernietigd Roe versus Wade in juni 2022, wat sommige Amerikaanse staten ertoe aanzette strengere abortuswetten aan te nemen, net toen de Mexicaanse staten de hunne versoepelden.

MSI – dat diensten levert zoals betaalbare en veilige anticonceptiemiddelen, abortussen, vasectomieën en behandelingen voor seksueel overdraagbare infecties in 37 landen – heeft de veranderende abortusposities in de internationale gemeenschap op een aantal manieren omarmd om een ​​meer toegankelijke reproductieve gezondheidszorg mogelijk te maken. De nieuwe kliniek in Cancún is slechts één voorbeeld van hoe de Latijns-Amerikaanse tak van de organisatie haar missie heeft uitgebreid om inwoners van de VS te helpen. Een week na de val van RoeMSI opende een reproductief gezondheidscentrum in Tijuana, een Mexicaanse grensstad op 25 kilometer van San Diego, Californië, waar nu, naar schatting van MSI, ongeveer de helft van de patiënten uit de VS komt. Terwijl staten als Arkansas en West Virginia nieuwe wetten op het gebied van medicatie-abortus introduceren, en een federale rechtszaak de goedkeuring door de Food and Drug Administration van de medicatie-abortuscomponent mifepriston aanvecht, lanceert MSI deze maand ook een telezorgdienst die zwangere mensen in staat zal stellen om virtuele medicatie-abortusconsulten waar dan ook, en haal vervolgens hun recepten op bij postvervoerders in Mexico.

MSI is niet de enige optie voor Amerikanen, die ook het heft in eigen handen kunnen nemen door een grensoverschrijdende tocht naar een Mexicaanse apotheek te maken en slechts $ 20 USD te betalen om zonder recept een abortusmiddel (misoprostol) te kopen, nee vragen gesteld. Als alternatief voor internationaal reizen helpen in Mexico gevestigde basisorganisaties voor reproductieve gerechtigheid, zoals Las Libres, ook honderden zwangere Amerikanen elke maand via de post aan abortuspillen uit Mexico te verkrijgen.

Deze grensoverschrijdende zorginfrastructuur is slechts de laatste versie van een saga over reproductieve rechten die al meer dan een halve eeuw bestaat tussen de Verenigde Staten en Mexico. Tegenwoordig helpen Mexicanen Amerikanen bij het aanschaffen van abortusdiensten, maar in het verleden zijn de rollen omgedraaid – een gevolg van de invloed van geld, politiek en religie in elk land. Zoals Lina-Maria Murillo, assistent-professor gender-, vrouwen- en seksualiteitsstudies aan de Universiteit van Iowa, opmerkt: “Er is een lange geschiedenis van mensen die de grens tussen de VS en Mexico oversteken voor zorg.”

Vóór de Burgeroorlog, Abortus, doorgaans uitgevoerd door vroedvrouwen, was legaal in de VS. Maar te midden van dalende geboortecijfers en een kruistocht van mannelijke artsen om de verloskundige gezondheidszorg te domineren, begonnen Amerikaanse staten de abortusrechten te beperken, waarbij elke staat tegen het einde van de 19e eeuw enkele abortusbeperkingen oplegde. In de nasleep van deze nieuwe wetten reisden vrouwen naar Mexico, waar de procedure misschien illegaal was, maar wetten zelden werden gehandhaafd. Tegen de jaren zestig, schreef Murillo in haar proefschrift, werd het vliegen op vrijdag naar El Paso, Texas om de grens met Juárez, Mexico over te steken, zo populair dat stewardessen de trend ‘abortusvluchten’ noemden.

In 1970 werden Mexicaanse abortusklinieken nabij de grens lucratiever en in sommige gevallen gevaarlijker, omdat een paar slechte actoren ondermaatse zorg verleenden aan wanhopige vrouwen. De wetshandhaving uit beide landen begon hardhandig op te treden, waardoor klinieken moesten worden gesloten en angstzaaiende campagnes werden gelanceerd. Een arts uit Juárez werd bijvoorbeeld uitgeleverd aan Californië nadat hij schuldig had gepleit voor aanklachten in verband met “een abortusring waarbij El Paso, Juárez, San Diego en Tijuana betrokken waren”, blijkt uit Murillo’s onderzoek. Ondertussen drukten de Juárez-kranten de namen af ​​van Mexicaanse artsen die abortussen aan Amerikanen uitvoerden, van het klinische personeel dat bij het werk assisteerde, en van de Amerikaanse vrouwen die hen hadden opgezocht om de intimidatie nog groter te maken.

Toen de mogelijkheden in Mexico steeds beperkter werden, heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof in 1973 het grondwettelijke recht op abortus vastgelegd in zijn wetgeving. Roe versus Wade beslissing. Op dat moment keerde het verkeerspatroon om, met een toename van het aantal Mexicaanse vrouwen dat de grens overstak naar steden als El Paso voor reproductieve zorg.

Vervolgens, rond 2015, begonnen de laatst overgebleven abortusklinieken in El Paso te sluiten, en in september 2021 nam Texas Senaatswet 8 aan, die abortussen verbood al na een zwangerschapsduur van vijf of zes weken, en particuliere burgers toestond abortusaanbieders en ieder ander individu aan te klagen. “aids of abets”-abortus. Rond dezelfde tijd oordeelde het hoogste gerechtshof van Mexico dat strafrechtelijke straffen voor abortus in de noordelijke staat Coahuila ongrondwettelijk waren, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor liberalere abortuswetten in het hele land.

Toen het Amerikaanse Hooggerechtshof de mogelijkheid om abortus te beperken delegeerde aan individuele staten in… Dobbs tegen Jackson Women’s Health Organization in juni 2022 hebben meer dan een dozijn staten actie ondernomen om abortus onmiddellijk te verbieden of strikt te beperken. Bijna van de ene op de andere dag kwam Mexico opnieuw naar voren als het meer progressieve land dat strijdt voor reproductieve rechten.

Zowel mondiaal als grassroots organisaties hebben de koerswijzigingen aangegrepen om meer mensen uit meer plaatsen toegang te geven tot reproductieve zorg uit Mexico. MSI heeft fysieke oplossingen bedacht, terwijl andere organisaties zoals Las Libres – een activistisch netwerk dat zwangere mensen helpt aan abortuspillen te kopen – Amerikanen op meer heimelijke wijze helpen, via mond-tot-mondreclame.

Las Libres-oprichter Verónica Cruz Sánchez bevond zich in een goede positie om hulp te bieden aan zwangere Amerikanen die in nieuwe abortusvijandige Amerikaanse staten woonden. Ze richtte Las Libres in 2000 op in de zeer conservatieve Mexicaanse staat Guanajuato als reactie op de wetgevers in Guanajuato die verkrachting probeerden uit te bannen als uitzondering op de toch al strenge abortuswetten.

Terwijl Las Libres tegen de wetgeving vocht, realiseerde Cruz zich dat de meeste slachtoffers van verkrachting gedwongen werden kinderen te krijgen, zelfs als abortus technisch gezien een optie was. Als reactie hierop breidde Las Libres zijn missie uit door een gemeenschap van gynaecologen, psychologen en privéadvocaten te vormen om Mexicaanse slachtoffers van verkrachting te helpen bij het verkrijgen van abortussen, ongeacht de lokale wetgeving. Ze breidden zich verder uit om zwangere mensen te helpen, ongeacht of de zwangerschap het gevolg was van verkrachting. “Of je nu het slachtoffer bent van verkrachting of niet, een abortus is hetzelfde proces”, zegt Cruz. “Dus hebben we sindsdien besloten om het heft in eigen handen te nemen en de rechten van vrouwen op toegang tot veilige en gratis abortussen te garanderen, zonder stigma en stereotypen.”

In 2015 stimuleerden sociale media en mond-tot-mondreclame de groei van Las Libres om steun te bieden aan vrouwen in heel Mexico. Het jaar daarop breidde de organisatie zich uit naar Midden-Amerika en sommige delen van Zuid-Amerika. In 2021, toen het Mexicaanse Hooggerechtshof zijn eerste uitspraak uitvaardigde waarin abortus werd gedecriminaliseerd, en Texas tegelijkertijd actie ondernam om het te criminaliseren, vond Las Libres zichzelf opnieuw uit om mensen in Texas te helpen door hen te helpen abortuspillen uit Mexico te verkrijgen. Wanneer Roe viel, kon Las Libres mensen in de hele VS helpen. Sinds januari 2022 heeft de organisatie samengewerkt met meer dan 20.000 inwoners van de VS.

“Tegenwoordig kan elke Mexicaanse vrouw naar een drogisterij gaan om de medicijnen te kopen, in de wetenschap dat het legaal is, dat het geen misdaad is en dat ze het kunnen doen. Ze hebben alle opties. Las Libres is niet meer de enige”, zegt Cruz. Hetzelfde geldt niet voor de 18 Amerikaanse staten met zeer restrictieve abortuswetten. Daarom, zo merkt Cruz op, steunt Las Libres nu “veel meer vrouwen uit de Verenigde Staten dan uit Mexico. Niet omdat Mexicaanse vrouwen geen abortus laten plegen, maar omdat ze tegenwoordig veel opties hebben.”

Nu de toegang tot abortus in de VS moeilijker wordt, voorspellen experts dat de hernieuwde afhankelijkheid van Amerikanen van Mexico voor reproductieve gezondheidszorg zal blijven groeien. Murillo verwacht bijvoorbeeld dat er net ten zuiden van de grens meer abortusklinieken zullen verschijnen, op vrijwel dezelfde manier als halverwege de 20e eeuw.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het vertrouwen op internationale groepen of het oversteken van de grens voor reproductieve gezondheidszorg niet universeel toegankelijk is. Om te beginnen vereisen deze reizen een geldig paspoort, iets wat naar schatting tweederde van de Amerikaanse burgers niet bezit. Vluchten en accommodaties kunnen onbetaalbaar zijn. Abortuspillen, zoals die aangeboden door Las Libres, worden alleen aanbevolen tot een zwangerschapsduur van 10 weken. Het feit dat de decriminaliseringswetten in Mexico relatief recent zijn, betekent ook dat slechts een beperkt aantal artsen en faciliteiten daar zijn toegerust om chirurgische abortuszorg te verlenen. Bovendien is reizen naar Mexico geen oplossing voor migranten zonder papieren in de VS die te maken krijgen met ongewenste zwangerschappen, aangezien terugkeer naar de VS onmogelijk zou kunnen blijken.

Maar na enkele korte vertragingen bij het verkrijgen van alle noodzakelijke vergunningen, zal MSI’s nieuwe kliniek in Cancún als een extra optie dienen voor sommige Amerikanen die op zoek zijn naar reproductieve gezondheidszorg. “Wie onze hulp nodig heeft”, zegt Araceli López Nava Vazquez van MSI, “wij zijn u graag van dienst.”

-met aanvullende berichtgeving door Isabela Dias