“Dump niet weer op ons”, zegt Wendy Farmer, voorzitter van de Latrobe Valley community group Voices of the Valley en een lokale community organizer voor Friends of the Earth. De Latrobe Valley is een van de door de leider van de Liberal Party, Peter Dutton, voorgestelde locaties voor kernreactoren, die de Loy Yang kolencentrale zouden vervangen.
De regio is al beladen met verschillende giftige industrieën. Zoals Farmer uitlegt aan Rode vlag“We hebben een afval-naar-energie, we hebben een loodsmelterij, we hebben een magnesiumsmelterij, we hebben de energiecentrales … Vandaag ben ik naar buiten gegaan en je zou het kolenstof op mijn vuilnisbakken moeten zien. Het is gewoon overal. Mensen zeggen: ‘Waarom zijn wij weer de stortplaats? Waarom wordt ons gewoon weer verteld wat goed voor ons is en wat we nodig hebben?’”
Wendy weet hoe het is voor een gemeenschap om als vervangbaar te worden behandeld. Ze werd in 2014 activist tijdens de Hazelwood-kolenmijnbrand, die 45 dagen duurde. De brand bedekte het gebied met rook, wat volgens uitgebreid onderzoek van Voices of the Valley de dood van minstens 60 mensen tot gevolg had. Dit was geen ongeluk, maar het resultaat van de kostenbesparingen en nalatigheid van eigenaar ENGIE. “Ze wisten de risico’s twee dagen voordat de brand de mijn bereikte en kozen ervoor om het te negeren. Ik denk dat ze in het weekend een paar extra mensen hebben ingezet, toen we het warmste, winderigste weekend zouden hebben. Elke idioot had dat kunnen lezen.”
De brand had ook voorkomen kunnen worden door het bewateringssysteem van de mijn, een belangrijke veiligheidsmaatregel die bedoeld was om de steenkoollaag nat te houden en bescherming te bieden tegen bosbranden. Dit systeem hadden de eigenaren eerder al ontmanteld.
“Mijn man werkte destijds bij Hazelwood”, zegt Wendy. “Hazelwood wist dat er dingen gerepareerd moesten worden. Hazelwood wist dat ze niet het water hadden waar ze het nodig hadden.” Je kunt een bedrijf nooit helemaal vertrouwen, zegt ze. “De industrie wist van asbest, maar ze hebben het gebruikt. De industrie wist van de steen [in kitchen bench-tops]maar ze hebben het gebruikt. De industrie wist al eerder van de gevaren en heeft ze verdoezeld.”
Als bedrijven als ENGIE veiligheidsmaatregelen schrappen en overheden hun misdaden verdoezelen, waarom zouden we dan verwachten dat kernenergie anders zou zijn? Wendy beschrijft Duttons nucleaire voorstel als een fantasie: “Geen plan, geen voorstel, geen details”. Maar haar bezwaren gaan dieper dan dat. De risico’s van een nucleaire mislukking wegen zwaar op een gemeenschap met zo’n recente geschiedenis van rampen en onrecht.
“Als er een storing is en de kinderen op school of ergens anders zijn”, zegt Wendy, “zou een nucleaire ramp dodelijk zijn … Dat soort straling heb je niet veel kans. Als de kinderen op school zijn, is het te laat om ze op te halen. En als ze niet dood zijn, is de schade al aangericht. Je kunt de schade niet meer terugdraaien”. Erger nog, legt Wendy uit, de vallei ligt op een aardbevingsbreuklijn. “We hebben veel aardbevingen gehad. Het is slechts een kwestie van tijd voordat we een grote krijgen.”
Gelukkig leerde de gemeenschap zichzelf via Hazelwood hoe ze giftige industrieën moesten bestrijden. Op de ochtend dat Duttons voorgestelde locaties werden onthuld, organiseerde Wendy een spontaan protest voor het kantoor van Darren Chester, parlementslid voor de Nationals. “De mensen die zich bij de anti-nucleaire demonstratie aansloten, waren behoorlijk overstuur, behoorlijk pissig”, zegt Wendy. “‘Hoe durven ze? Wij willen geen kernreactoren.'”
Niet iedereen is echter tegen kernenergie; de meningen van de gemeenschap zijn gemengd. Volgens een enquête van News Corp van vorige maand (waarbij slechts 113 mensen werden ondervraagd), zou 59 procent van de inwoners van Latrobe Valley het prima vinden als er een kernreactor in hun staat of regio wordt gebouwd. “Veel mensen die kernenergie steunen, steunen het omdat er banen zullen zijn. Maar in feite zullen er pas over 30 of 40 jaar banen zijn”, zegt Wendy. De bouw van de kerncentrale kan niet beginnenlegt Wendy uit, totdat Loy Yang is gesloten en gerenoveerd, wat pas over minimaal tien jaar zal gebeuren.
Betaalbare energie is het andere argument dat mensen openstelt voor kernenergie. Maar kernenergie is veel duurder dan hernieuwbare energie, gezien de hoge kapitaalkosten. Volgens de GenCost 2023-24 Volgens een rapport van de CSIRO en de Australian Energy Market Operator (AEMO) worden wind- en zonne-energie samen geschat op $ 73 tot $ 128/MWh, terwijl grootschalige kernenergie tussen $ 141 en $ 233/MWh zal kosten, of $ 230 tot $ 382/MWh voor kleine modulaire reactoren.
“Hazelwood was een David en Goliath”, zegt Wendy. “Ik vond dat de community won. Het bedrijf werd zeker niet genoeg gestraft, maar de community won. We moeten samen staan en we kunnen dit winnen.”
Bron: redflag.org.au
