Claudia Tenney is een congreslid uit de staat New York. Een groot deel van haar district (NY-24) was eeuwenlang voordat de ‘staat New York’ ontstond, het grondgebied van de Iroquois Confederatie. Tenney, een rechtse Republikein, heeft vermoedelijk geen hoge pet op van landerkenningen of handwringen over het idee dat NY-24 op ‘gestolen land’ zit.
En toch is Tenney deze week in het nieuws vanwege de introductie van iets dat de RECOGNIZING Judea and Samaria Act wordt genoemd. Ze wil eisen dat Amerikaanse overheidsdocumenten stoppen met het verwijzen naar de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever als de ‘Westelijke Jordaanoever’ en het ‘Judea en Samaria’ gaan noemen. Ze beweert dat “de term ‘Westelijke Jordaanoever’” wordt “gebruikt om de historische claim van Israël op dit land te delegitimeren.”
Het idee lijkt te zijn dat, omdat daar duizenden jaren geleden oude Joodse koninkrijken waren gevestigd, en Israëlische Joden afstammelingen zijn van de mensen die in die koninkrijken leefden, de Palestijnse rechten niet relevant zijn. Het lijkt een beetje op een diplomatieke landerkenning met extreem hoge inzet.
Tenney is lang niet de enige ter rechterzijde die zo denkt, terwijl Israël dood en verderf zaait over de burgerbevolking van Gaza en pogroms door Israëlische kolonisten de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever terroriseren. Tijdens een recente verschijning in de Cambridge Union in Groot-Brittannië betoogde de conservatieve expert Ben Shapiro dat Israël “het ultieme geval van dekolonisatie in de menselijke geschiedenis is na de terugkeer van een inheemse bevolking naar haar thuisland en de strijd om de ketenen van het Britse rijk af te werpen. ”
Er zit zeker een element van trollen in Shapiro’s gebruik van deze taal. Sinds wanneer geeft hij ergens anders om ‘dekolonisatie’? Maar hij is bloedserieus over zijn steun voor de status quo in Israël/Palestina. Hij onlangs beweerdebijvoorbeeld dat een Palestijnse staat een onaanvaardbare “terroristische entiteit aan de grenzen van Israël” zou zijn. En ik betwijfel ernstig of Shapiro wil dat de ongeveer vijf miljoen Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en Gaza het Israëlische staatsburgerschap krijgen, waardoor Israël niet langer een specifiek ‘Joodse staat’ zou worden, maar een multi-etnische democratie met ongeveer gelijke aantallen Joodse en Palestijnse burgers. .
Vermoedelijk wil hij dus dat deze miljoenen mensen basisrechten blijven ontzegd worden – dat ze berecht blijven worden door militaire rechtbanken in plaats van door echte rechtbanken als ze beschuldigd worden van misdaden, bijvoorbeeld, en dat ze niet in staat blijven hun heersers weg te stemmen. van kantoor. En de rechtvaardiging daarvoor zou die moeten zijn die congreslid Tenney aanhaalt: Israëls “historische claim” op het land.
Er is ook een misleid – en, naar ik hoop, relatief klein – segment van Palestijnse solidariteitsactivisten die het spiegelbeeld van dit standpunt opvatten. Ze zijn terecht geschokt door de ontkenning van democratische rechten aan de Palestijnen, en vooral door de massale hongersnood en willekeurige bombardementen in Gaza, waar het Israëlische leger sinds oktober minstens 85 procent van de bevolking uit hun huizen heeft verdreven. Deze woede brengt hen ertoe zich over te geven aan lelijke retoriek over hoe de gehele bevolking van ongeveer zeven miljoen Israëlische Joden, van wie de grote meerderheid in het land is geboren, ‘kolonisten’ en ‘kolonisten’ zijn. Ik heb bijvoorbeeld posts op de sociale media gezien waarin foto’s van stereotiep “blank” uitziende Israëlische Joden met Europees klinkende achternamen worden gebruikt om de spot te drijven met het idee dat Israëli’s “inheems zijn in het Midden-Oosten.”
De implicatie blijkt verkeerd te zijn. Volgens sommige schattingen vormen Asjkenazische joden, wier voorouders ooit in Noord- of Oost-Europa woonden, minder dan een derde van de joodse bevolking van Israël. Ze zijn aanzienlijk in de minderheid dan de Israëlische Joden wier voorouders in dezelfde periode in verschillende landen van het Midden-Oosten woonden en die in de twintigste eeuw vaak uit die landen moesten vluchten. Maar dit soort retoriek is niet alleen verkeerd omdat het gebaseerd is op een wankel begrip van de feiten. Het is in principe volkomen verkeerd.
De grote Duitse socialistische denker August Bebel heeft de beroemde uitspraak gedaan dat antisemitisme ‘het socialisme van de dwazen’ is, aangezien antisemieten de neiging hebben om kliekjes van ‘joodse bankiers’ tot zondebok te maken voor de problemen van een heel economisch systeem. Om de observatie van Bebel een beetje aan te passen: dit soort retoriek over alle Israëli’s die ‘kolonisten’ zijn en wiens aanwezigheid in hun land onwettig is, vertegenwoordigt de antizionisme van dwazen. Het zionisme moet worden verworpen omdat etnostaten in principe ongelijk hebben. Geen enkele natiestaat mag een staat zijn ‘van’ een specifieke etnische of religieuze subgroep van zijn inwoners, en de meest rechtvaardige oplossing zou één enkele seculiere democratische staat zijn met gelijke rechten voor iedereen.
Mensen die volhouden dat de Palestijnen ‘inheems’ zijn en de Israëli’s niet, en die denken dat dit de strijd voor Palestijnse rechten legitiem maakt, omarmen de logica van reactionairen als Tenney en Shapiro, terwijl ze de implicatie omkeren. Het probleem met de bewering van rechts dat Israël gerechtvaardigd is in het ontkennen van fundamentele rechten aan miljoenen mensen vanwege historische Joodse aanspraken op “Judea en Samaria” is niet dat de rechtsen ten onrechte identificeren wie als “echt” inheems geldt. Het enorm reactionaire uitgangspunt is dat dit zelfs een relevante vraag is.
De Iroquois Confederatie kwam waarschijnlijk ergens tussen de vijfhonderd en negenhonderd jaar geleden samen, afhankelijk van welke schattingen je gelooft. De stammen waaruit het bestond waren er al daarvoor, en vermoedelijk al eerder zij Als ze daar waren, woonden andere groepen in hetzelfde gebied. Er wonen al ongeveer tienduizend jaar mensen. Het was verkeerd om de Iroquois te verdrijven, en als hun voorouders een eerdere groep verdreven, was dat ook verkeerd. Maar welke onrechtvaardigheden de geschiedenisboeken ook vullen, iedereen behalve regelrechte racisten en fascisten gaat ervan uit dat iedereen die daar nu woont nu gelijke rechten moet hebben, ongeacht de ‘historische claims’ van welke etnische groep dan ook. Precies hetzelfde principe zou moeten gelden voor Israël/Palestina.
Zelfs iemand die zo fanatiek rechts is als Tenney zou vermoedelijk toegeven dat iedereen in haar district democratische rechten zou moeten hebben, ongeacht of hun voorouders in de Iroquois Confederatie woonden of hun betovergrootouders in de 19e eeuw vanuit Ierland naar New York kwamen of zij Het zijn immigranten van de eerste generatie die vorige week hun staatsburgerschapstest afleggen. En iedereen die het kan erkennen Dat moeten ook erkennen dat niemand in Israël/Palestina rechten mag worden ontzegd op basis van het feit dat hun voorouders op de verkeerde plaats hebben gewoond – of ‘verkeerde’ afkomst betekent dat ze niet afstammen van de oude Judeeërs en Samariërs, of dat ze geen betovergrootouders hebben die in dat gebied woonden. Palestina vóór de vorming van de staat Israël.
Het probleem met het zionisme is dat het obsceen is als iemands status of rechten in het gebied waar hij of zij woont afhankelijk is van zijn etniciteit of religie, of van waar zijn voorouders hebben gewoond. Het zionisme moet niet worden verworpen omdat we denken dat de Palestijnen een betere aanspraak hebben op een bloed-en-bodemverbinding met het land dan de Israëlische Joden, maar op basis van de universalistische principes die altijd de rotsvaste normatieve basis van de socialistische beweging hebben gevormd. en daarvoor werden ze in 1789 door de Franse Revolutionairen uitgeroepen.
Die principes zeggen dat iedereen recht heeft op hetzelfde pakket aan rechten, alleen maar omdat hij mens is. Socialisten denken dat dit pakket het recht omvat dat in uw materiële behoeften wordt voorzien en het recht om inspraak te hebben in de economische beslissingen die uw leven raken. Maar zelfs liberalen geloven in een reeks universele rechten die duidelijk inconsistent zijn met het verdrijven van iemand uit hun huizen of het ontzeggen van iemands democratische inspraak in de politieke instellingen die hen regeren, omdat ze uit de ‘verkeerde’ etnische achtergrond komen.
Veel feitelijk bestaande liberalen zijn jammerlijk inconsistent in de toepassing van deze principes, vooral als het gaat om Israël/Palestina. Maar de principes zelf zijn correct, en het vasthouden aan deze principes is de enige uitweg uit eindeloze en dodelijke landvetes.
Bron: jacobin.com
