PCS -conferentie uitgehold door risicobeheer – RS21 – Revolutionair socialisme in de 21ste eeuw

RS21 PCS -lid
•
2 juni 2025

Op de PCS -conferentie van dit jaar werd een belangrijke motie die transrechten verdedigde, op juridische gronden geslagen. Een RS21 -lid op pc’s Denk aan wat zich ontvouwde en wat het onthult over de democratische processen van de Unie.

Vorige week was de jaarlijkse conferentie van de Public and Commercial Service Union (PCS) bijna voorbij voordat het begon, omdat de conferentie aanvankelijk weigerde staande bevelen aan te nemen. De reden dat veel afgevaardigden herhaaldelijk tegen staande bevelen stemden, was omdat Motion A57 in het originele motiesboek was uitgesloten in latere rapporten van de Commissie Standing Orders op basis van juridisch advies.

Keer op keer hoorde de huidige president, Martin Cavanagh, nog een referentie terug, stemmen om te adopteren en zag het afgewezen. Verschillende afgevaardigden hebben een pittige verdediging van de uitgesloten beweging gemonteerd. Toen hij op een stemming werd gedrukt om ernaar terug te verwijzen, werd de conferentie verteld dat ze dat niet konden, omdat het niet langer als een motie werd beschouwd. Dit werd geconfronteerd met gefrustreerde schreeuwen: “Maar het staat in het boek!” Pas na enkele uren, gesluierde bedreigingen die de conferentie niet zou doorgaan (een terugslag naar de strijdlustige conferenties van de late 20e eeuw), en een lange wachttijd op de resultaten van de uiteindelijke kaartstem, was de agenda die eindelijk werd aangenomen en de nu in de nu kringte procedures mochten beginnen.

Tot nu toe zoveel vakbondsbureaucratie. De uitgesloten motie erkende dat vrouwen en LGBTQ+ bevrijding onderling verbonden zijn, getracht trans -inclusie op de werkplek te ondersteunen en verzette zich tegen ‘uitsluitingsideologieën’ van biologisch essentialisme die leiden tot de uitsluiting van transmensen om deel te nemen aan sport of toegang te krijgen tot de juiste faciliteiten. Het juridische advies dat op de motie werd gevraagd, identificeerde een mogelijkheid dat het gronden zou kunnen bieden voor gerechtelijke procedures tegen pc’s, gebaseerd op het Hooggerechtshof dat uitspraak is over de definitie van geslacht in de Equalities Act, evenals de jurisprudentie die erkent dat biologisch essentialisme kan neerkomen op een beschermde overtuiging onder de wet.

Het is de moeite waard om te erkennen dat PCS een complexe plaats heeft in de geschiedenis van de strijd voor transrechten. Onze vakbond omvat veel activisten die al jaren aan het kolengezicht van bevrijdingsstrijd binnen de vakbondsbeweging zijn. Onze voormalige secretaris -generaal had nauwe banden met kritieke campagnevoerders van gender. In voorgaande jaren is de conferentie filibustus om de bespreking van belangrijke trans -inclusieve bewegingen te voorkomen en fudgerende posities aan te nemen. Sommige van onze leden werken in hun dagelijkse banen die het gelijkheidsbeleid van de overheid vormgeven – beleid die in de loop van de tijd zijn verschoven van compromis, naar vooruitgang, naar regressie.

Het ambtenarenapparaat wordt, net als veel van de publieke sector, geconfronteerd met een moeilijke toekomst onder een Labour-regering die eruit ziet als een meer zure versie van de conservatieve partij na 2010. Meer soberheid, meer banenverlies en een andere slecht doordachte drive voor productiviteit, dit keer gevoed door de nieuwste technische rage, AI. Dit zijn allemaal redenen waarom vakbonden onze middelen moeten gebruiken om te betrekken, werven en zich voor te bereiden om te vechten.

De realiteit van de nieuwste uitspraak is dat het de schade aan het ene beschermde kenmerk onder de Equalities Act verhoogt, terwijl het geen materiële toename van bescherming voor een ander biedt. De specifieke interpretatie van seks van het Hooggerechtshof creëert een hele reeks gevolgen in een netwerk van wetgeving die nog steeds niet moet worden gepakt en getest in de rechten. Met name lijkt de uitspraak de genderherkenningswet te ondermijnen, vastgesteld nadat de EHRC heeft vastgesteld dat de Britse wet de rechten van transgenoten niet voldoende beschermde. Ondertussen heeft de vijandigheid van het publieke debat CIS-vrouwen geleid die zich niet conformeren aan gendernormen-te breed, kortharige-om echte uitdagingen en vijandigheid in openbare ruimtes te ondergaan. Dit is een daad van staatsgeweld.

Het bestrijden van staatsgeweld brengt risico’s met zich mee. Als we moeten spannen om een ​​sympathieke kijk op de beslissing om de motie uit te sluiten, is er een mogelijkheid dat de formulering van de motie tot een juridische uitdaging had kunnen leiden. Dat betekent niet dat er een succesvolle uitdaging zou zijn. Veel implicaties van de zaak Forstater en de uitspraak van het Hooggerechtshof blijven niet getest in de wet. Veel ontmoedigende publieke discours rond de implicaties gaan veel verder dan de feitelijke bewoordingen van de uitspraken. Ja, je kunt niet worden gediscrimineerd voor biologisch essentialistische overtuigingen. Maar als die overtuigingen worden gebruikt om transmensen uit te sluiten, in conflict met hun rechten, kan dat niet worden beschermd.

Het proces ondermijnde ook de democratie van onze Unie. Conferentie maakte heel duidelijk dat het de motie wilde kunnen horen en bespreken. Alleen onder dwang begonnen afgevaardigden te stemmen om te stemmen voor staande bestellingen, geconfronteerd met een keuze tussen het ondersteunen van onze transvertegenwoordigers en bondgenoten die zich argumenteerden, en hun leden die hen hadden gemandateerd om te stemmen over tientallen bewegingen die met de tijd wegglijden. Uiteindelijk werden de conferentie van start gegaan, werden sommige van die bewegingen gehoord. Sommige goede bewegingen hebben ons opgezet voor aanstaande gevechten voor de toekomst van onze werkplekken. Maar het verdedigen van onze trans -collega’s tegen aanval is absoluut onafscheidelijk uit deze strijd.

Goed gedaan tegen iedereen die zich uitsprak voor de motie en vocht om het te laten horen. Goed gedaan, ook, voor de groepen zoals de mijne die, op groepsconferenties in de Unie, bewegingen passeerden die onze trans-, niet-binaire en intersekse collega’s ondersteunen. Maar terwijl het stof nog een jaar op het centrum van Brighton zich vestigt, moeten kameraden in de vakbond nadenken. Solidariteit betekent dat we vechten voor iedereen die wordt geconfronteerd met onderdrukking. Dit jaar miste pc’s een kans om dit te doen.