Rode Vogel
•
Het is een gevestigde praktijk voor belangrijke delen van de klimaatbeweging in Groot-Brittannië om acties te plannen die arrestatie garanderen. Je handelt en wacht dan tot je gearresteerd wordt. Dit stond centraal bij XR en domineert nog steeds in de groepen die erop volgden, zoals Just Stop Oil en This is Rigged.
Deze praktijk staat bekend als de ‘accountable action’ en heeft twee argumenten. Eén: door ‘verantwoordelijk te zijn’ door je gezicht te laten zien, door jezelf te laten identificeren en arresteren, je inspireert anderen om gemobiliseerd te worden, waardoor een deel van het onderscheid tussen ‘demonstranten’ en het ‘grote publiek’ wordt weggenomen. Ten tweede: door onze aanklacht voor de rechter te brengen en naar voren te brengen wat we weten over de ecologische afbraak, we zouden onze campagnes bekend kunnen maken en de ‘business as usual’ van de Britse staat kunnen ondermijnen.
Wij denken het terrein is veranderd en deze argumenten gaan niet langer opals ze dat ooit deden. Je ziet het aan de veroordeling van Phoebe en Anna tot ruim twee jaar gevangenisstraf wegens het gooien van soep, en je ziet het aan de veranderende tactieken van politie en justitie.
De strategie voor de meeste grote mobilisaties van de afgelopen jaren begint met een kleine groep die uitzonderlijk ‘luide’ acties uitvoert: soep op het schilderij, rennen op het voetbalveld, de snooker krijten. Dit krijgt op zijn beurt media-aandacht en zorgt ervoor dat mensen een van de vooraf vastgestelde briefing- en mobilisatiebijeenkomsten/trainingen bijwonen. Deze nieuwe laag mensen wordt vervolgens gemobiliseerd in grotere ‘opstanden’, golven van wegblokkades of marsen, en andere grotere momenten.
Er zijn sterke en zwakke punten aan dit model, maar de staat nu begrijpt het model, en probeert er een wig in te drijven. De politie verstoort de welkomstevenementen waar mensen worden gerekruteerd, waarbij de lagere barrières voor ‘samenzweringsdelicten’ worden gebruikt om de aanwezigen te arresteren of vast te houden. De aanvankelijke kern van mensen die actie ondernemen, zoals de soepwerpers, krijgen enorme straffen, die buitensporig hoog zijn en het aanvankelijk verwachte risico op verstoring van een openbaar evenement of galerie met zich meebrengen.
Rechters ondermijnen steeds meer de schijn van een eerlijk proces door verdedigingen weg te nemen en jury’s te instrueren om verdachten effectief schuldig te verklaren.
We moeten ook nadenken over de reacties van de bredere bevolking. Ondanks opmerkelijke vrijspraken en zaken, Het voor de rechter brengen van onze zaken heeft niet noodzakelijkerwijs geleid tot een verruiming van onze campagnes. We zien afnemende opbrengsten uit de spectaculaire acties tegen sport- en artistieke ruimtes, die mensen alleen maar lijken te dwingen ‘partij te kiezen’, terwijl veel mensen niet bij ‘de onze’ terechtkomen. Het lijkt erop dat we meer doen, onder grotere druk, met minder mensen – het model kan niet vasthouden.
Als we onze tactieken niet veranderen, zal de volledige kracht van de staat ons blijven isoleren en onderdrukken.
Wat is het alternatief?
Waarom zou je opzettelijk worden gearresteerd en mogelijk gevangengezet, waardoor je ervan wordt weerhouden actie te ondernemen, terwijl je door niet gepakt te worden het potentieel hebt om herhaaldelijk actie te ondernemen en je vrijheid te behouden?
Als je kunt, verberg dan je identiteit en plan een uitje voor nadat je actie hebt ondernomen.
Het vermindert onnodige risico’s enorm. Ja, ‘onverantwoord’ handelen vergt wat meer voorzichtigheid, meer digitale veiligheid, minder kletsen in de kroeg. Wij beweren echter dat dit een betere manier is om massale strijdbaarheid op te bouwen.
We moeten van een subcultuur van verzet overgaan naar het opbouwen van een totale cultuur van verzet, en dit betekent acties waarbij we uiteindelijk veilig willen zijn, en waarbij we een politiebusje erkennen als een fundamenteel onveilige plek voor bijna allemaal van ons.
Er kunnen nog steeds open bijeenkomsten, trainingen en evenementen plaatsvinden waar leren plaatsvindt en vertrouwen wordt opgebouwd. En zo kan er meer ontwrichting worden bereikt, omdat de betrokken activisten de vrijheid hebben om een andere dag weer in actie te komen.
Dit zijn geen nieuwe ideeën. Sinds de jaren tachtig is Earth First! hebben de fossiele infrastructuur in kleine groepen gesaboteerd, maar ze zijn nog steeds een minderheidsonderdeel van de klimaatbeweging.
Dit jaar heeft Palestine Action dit soort acties opgeschaald: ruiten van verschillende locaties worden ‘s nachts ingegooid, er wordt verf in de gebouwen gespoten, de geldautomaten van Barclays worden vernield en de activisten komen weg zonder arrestatie. Er ontstaat een sterkere beweging.
Dit wil niet zeggen ‘onderneem geen acties als er geen ontsnappingsroute is’ – het belangrijke werk van Palestine Actionin het bezetten en vernietigen van wapenfabrieken en hun aanhangers is een voorbeeld van waar ontsnapping niet altijd mogelijk is voor maximale verstoring. Wachten moet echter een laatste redmiddel zijn en geen vanzelfsprekendheid.
Het is uiteraard belangrijk om verantwoording af te leggen aan de kameraden waarmee we strijden. Het “onverklaarbare” in “onverklaarbare directe actie” heeft niets te maken met wat we bedoelen als we zeggen verantwoordelijkheid jegens onze vrienden en kameraden. ‘Verantwoording afleggen’ aan de politie, het gevangenissysteem en de reguliere media geeft hen alleen maar de middelen om ons organisatievermogen te schaden, en onderschat op grove wijze de vijandigheid van de staat jegens onze bewegingen. We moeten ons verdedigen tegen de instellingen ervan, terwijl we ons organiseren om ze af te schaffen.
In al onze organisaties moeten we de solidariteit onder de gevangenen benadrukken en serieus nadenken over stappen in de richting van de afschaffing van de gevangenissen. We moeten dringend massale steun opbouwen voor de politieke gevangenen die momenteel door de Britse staat worden vastgehouden vanwege hun verzet tegen genocide en ecologische ineenstorting. In de tussentijd moeten we scherp genoeg zijn om hun aantal niet steeds verder uit te breiden.
Onze gedachten en ons hart zijn bij kameraden die momenteel opgesloten zitten of voor de rechter staan.
– Daire en Gember
ACTIE RONDOM
Jeugdvraag, op 9 oktober, slaagde erin een afbeelding van een Palestijnse moeder en kind over het Picasso-werk ‘Motherhood’ te plaatsen.
Aan de vooravond van 7 oktober vond een gecoördineerde autonome actie plaats Vier Barclays-geldautomaten zijn buiten gebruik gesteld in Glasgowvoor Palestina.
Allianz, grote verzekeraar van bedrijven die medeplichtig zijn aan de genocide op Palestijnen, op 8 oktober waren tien kantoren het doelwite door aanhangers van Palestine Action. Denk hierbij aan beroepen, het spuiten van verf en het ingooien van ruiten.
10 oktobere was een actiedag voor Palestinaopgeroepen door Stop the War, Palestine Solidarity Campaign en anderen. Veel arbeiders en studenten organiseerden stakingen op hun werkplekken en universiteiten.
Op 1 oktoberstactivisten met Axe Drax, crashte de Reuters ‘Sustainability Awards’, waar de schamele duurzaamheidsinitiatieven van bedrijven worden geprezen terwijl ze zich bezighouden met klimaatvernietiging. Activisten bedekten het spandoek bij de ingang met de tekst ‘Greenwashing Awards’ en gezongen in de lobby.
Meld je aan bij Rode Vogel
💌 U kunt zich aanmelden voor de mailinglijst om Red Bird in uw inbox te ontvangen
📲 Neem hier deel aan onze Telegram-uitzending
🖨 Download een PDF-versie om af te drukken en te verspreiden
U kunt contact met ons opnemen via: [email protected]
Wij verwelkomen brieven van 100-150 woorden. Bulletinstukken zijn doorgaans 500-700 woorden. Voor een langer gesprek kunt u gerust contact opnemen met de redactie.
Bron: revsoc21.uk
