Gedurende 50 dagen hebben Tamil- en Iraanse vluchtelingen een protestkamp buiten het Department of Home Affairs in Melbourne’s Docklands onderhouden. Hun eisen zijn permanente bescherming en gerechtigheid voor alle vluchtelingen – meer dan 10.000 – die door de federale Labor-regering in het ongewisse zijn gelaten.
Het kamp heeft standgehouden ondanks vijandigheid en racisme. Begin augustus werden twee vluchtelingen aangevallen en in het ziekenhuis opgenomen door voorbijgangers. Diezelfde week probeerden 25 neonazi’s het kamp binnen te dringen, met een spandoek waarop stond: “Fuck off we’re full”. Ze werden weggejaagd door honderden vluchtelingen en hun aanhangers.
Abbas, een 26-jarige Iraanse vluchteling die het idee had om het kamp te beginnen, vertelde Rode vlag die organisatie en steun van de gemeenschap zijn van vitaal belang geweest. “We hebben een WhatsApp-groep met 150 mensen. Elke dag vragen we vrijwilligers om te overnachten en maaltijden te koken”, legde hij uit. De groeps-chat wordt ook gebruikt om taken te delegeren, zoals schoonmaken, en er is een gemeenschapsrooster opgesteld voor supporters die ‘s nachts willen helpen het kamp te beschermen.
Rally’s en marsen spelen nu een centralere rol in het leven van het kamp. Er zijn er een of twee per week. De laatste drie vrijdagavonden hebben meer dan 300 mensen gemarcheerd ter verdediging van het kamp en uit solidariteit met de vluchtelingen.
Twee vluchtelingenactivistengroepen, 12.000 Captive Souls en de Tamil Refugee Council, werkten samen met verschillende andere organisaties om de demonstraties te organiseren. Hieronder vallen groepen die jarenlang campagne hebben gevoerd voor vluchtelingenrechtvaardigheid, zoals de Campaign Against Racism and Fascism, die in 2021 de strijd leidde om vastgehouden vluchtelingen uit het Park Hotel in Carlton te bevrijden, en nieuwere groepen zoals Unionists for Palestine.
Abbas zegt dat iedereen welkom is in de strijd voor vluchtelingenrechten: “Mensen in het kamp zijn erg blij als mensen zich melden ter ondersteuning en solidariteit. Iedereen is welkom, en hoe meer zielen hoe meer vreugd, want dat betekent dat mensen aandacht aan ons besteden”.
Tijdens de laatste mars waren er veel Palestijnse vlaggen en keffiyehs te zien; drummers en jonge Tamils met megafoons gingen voorop naar het kantoor van de Labor Party in Victoria, ook in Docklands.
Hoewel de vluchtelingen en hun supporters er goed aan hebben gedaan om hun geesten hoog te houden tijdens het kamp, was er deze week geen ontkomen aan verdriet. Mano Yogalingam, een 23-jarige Tamil-vluchteling, pleegde op 28 augustus zelfmoord in Dandenong.
Mano was een activist die veel van zijn laatste 45 dagen doorbracht in het protestkamp. Hij werd geëerd in toespraken en een boodschap werd duidelijk gemaakt: de strijd voor permanente visa en tegen de Australische regering moet doorgaan totdat alle vluchtelingen vrij zijn.
Madushiska, een 15-jarige Tamil-vluchteling, zei in een toespraak:
“We zijn hier, weigeren op te geven, weigeren te zwijgen. Deze strijd stopt niet als de toespraken voorbij zijn. Ons kamp houdt de vlammen van verzet levend, dag en nacht. Als je het zat bent om alleen maar over verandering te praten, sluit je dan bij ons aan. We hebben elke stem, elke hand, elk hart nodig. Samen kunnen we laten zien dat we niet zullen terugdeinzen totdat elke vluchteling vrij is.”
U kunt de vluchtelingen steunen door naar het kamp op 808 Bourke St, Docklands te gaan.
Bron: redflag.org.au
